Szanowni Państwo,
ostatnio podczas dyskusji z moim ojcem narodziła się wątpliwość, pytanie: Czy można być w coś zaangażowanym, a nie wierzyć w skutek swoich działań? Czy angażowanie to tylko poświęcanie czasu lub pieniędzy na jakiś cel, czy wiara ma tu znaczenie?

Z góry dziękuję za pomoc.
Adam

Dzień dobry.
Tworzyłem ostatnio zaproszenie na uroczystość z okazji obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. W treści zaproszenia był zapis Dziękujemy za zaangażowanie komitetu organizacyjnego w składzie… Spotkałem się z opinią, że jedyny poprawny zapis w takiej sytuacji to: Dziękujemy za zaangażowanie komitetowi organizacyjnemu w składzie… Czy forma pierwsza, w której bezosobowo dziękujemy za zaangażowanie tego konkretnego komitetu jest niewłaściwa?

Który ze zwrotów: pracownicy są zaangażowani w… lub pracownicy zaangażowani są w… jest poprawny?
Z góry dziękuję za udzielenie odpowiedzi.

Szanowni Eksperci,
jak przeczytałam w zasadach pisowni, imiona i nazwiska włoskie zakończone na -o powinny być odmieniane. Czy w takim razie wyrażenie „Zaangażowano Placida Dominga” jest zbudowane prawidłowo? Czy może powinno być „Zaangażowano Placida Domingo”? A może w ogóle tego nie odmieniać?
Dziękuję i pozdrawiam,
Joanna

Dzień dobry. Od dłuższego czasu nurtuje mnie problem "biernego uczestnictwa" albo "biernej partycypacji". Słownik podaje definicję uczestnictwa jako «brać w czymś czynny udział, współdziałać w jakiejś akcji». Czy zatem można w czymś biernie "brać czynny udział"? Czy słusznie uczestnictwo i partycypacja są używane jako synonimy?

Pozdrawiam

Tomasz

Komentator mężczyzna rzekł o żeńskiej drużynie: „Męczyliśmy się”, „Rzuciliśmy się do odrabiania strat”. Odebrałem to jako niezręczność, gdyż grupa wykonująca czynność składała się wyłącznie z kobiet („Męczyłyśmy się” w ustach mężczyzny zabrzmiałoby kuriozalnie, więc oczekiwałbym całkiem innej konstrukcji). Kiedy jednak o meczu pań mężczyźni mówią „Wygraliśmy”, „Przegraliśmy”, to tego dysonansu nie słyszę.
Czy rzeczywiście są to dwa stylistycznie różne przypadki, choć sytuacyjnie takie same?

W opisie zjawiska fizycznego Ziemia przyciąga jabłko, można by sądzić, że Ziemia jest sprawcą czynności, jednak to nie Ziemia przyciąga jabłko, a siła grawitacji.
Czy o Ziemi (podmiocie zdania) możemy mówić, że jest sprawcą w sensie językowym (z semantycznego punktu widzenia), natomiast w sensie pozajęzykowym nie ma sprawcy ? Prawdą jest na przykładzie tego zdania, że język potoczny mija się z rzeczywistością ?

Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy przecinka albo jego braku w zdaniu:

"Taki rodzaj działań może, choć nie musi, osłabiać zaangażowanie w pracę(,) a tym samym jej skuteczność."

Czy przed "a tym samym" należy postawić przecinek? Czy "a tym samym jej skuteczność" należy traktować jako dopowiedzenie/wtrącenie? Czy istnieje jakaś ogólna zasada dotycząca przecinka przed sformułowaniem "a tym samym"?

Z nadzieją na odpowiedź

Czytelnik Poradni

Dzień dobry!

Chciałbym zapytać o brak wstrzemięźliwości w używaniu danego słowa w sytuacjach powszechnych, zwyczajnych.

Mam na myśli wyraz celebrować. Słowo to istnieje dla mnie tylko w znaczeniu odprawiania Mszy Świętej lub ewentualnie robienia czegoś z naprawdę wielkim dostojeństwem. Tymczasem w ostatnich latach coraz częściej słyszy się je w kontekście potocznym np. ,,celebrować życie’’, ,,celebrować chwilę’’ (podczas picia herbaty), piłkarze ,,celebrują strzelenie gola’’ (bo tak bardzo się z tego powodu cieszą) etc.

Chciałbym się dowiedzieć, czy to słowo oprócz swego klasycznego znaczenia posiadło nagle dodatkową funkcję, by używać go przy zwykłych, typowych momentach życia?

Czy na statuetce z podziękowaniem powinna na końcu tekstu być kropka, np. po słowie szkoły:

Pawłowi Stasiakowi

za pracę i zaangażowanie w założeniu szkoły

10 marca 2024