Interesuje mnie znaczenie coraz częściej (i moim zdaniem błędnie) stosowanego idiomu cienka czerwona linia. Obserwuję jego nagminne używanie z czasownikiem przekraczać, co jest zrozumiałe bez czerwonej: przekraczać cienką linię oznacza coś na kształt kropli, która przelewa czarę/przepełnia kielich. Wg mnie cienka czerwona linia to ostatni bastion oporu, ostatnia barykada – wiązać się powinna z heroizmem skutecznego trwania na posterunku.

Szanowni Państwo,
mam problem z żółwikiem – mowa oczywiście o geście zderzania się piąstkami, np. w ramach powitania. Chciałabym zapytać czy żółwika przybijamy, czy robimy. Ostatnio spotkałam się z wersją zrobili żółwika, jednak odkąd pamiętam, słyszałam zawsze przybij żółwika (analogicznie do przybij piątkę).

Będę wdzięczna za odpowiedź w tej nurtującej mnie kwestii.
Z wyrazami szacunku
Karolina Skoczylas

Szanowna Poradnio,
ostatnio ktoś użył sformułowania Wstanę na wykład o 8, mając na myśli, że wykład jest o 8. Ja natomiast zrozumiałem owe zdanie jako zamiar wstania o 8. Przedyskutowaliśmy sprawę i nie możemy dojść do konsensusu. Czy używanie dwuznacznych zdań jest poprawne językowo? Oraz, które z tych zdań są poprawne, czy są dwuznaczne i co dokładnie znaczą:
-Wstanę na wykład o 8,
-Wstanę o 8 na wykład,
-Wstanę na wykład na 8.

Pozdrawiam

Czy jeżeli czasownik „otwiera” miejsce dla dwóch rzeczowników w różnych przypadkach, to z jednego można zrezygnować. Chodzi mi o czasowniki typu skierować coś do kogoś albo zapewnić kogoś o czymś. Czy poprawna jest na przykład fraza pismo skierowane przez przewodniczącą w dniu 3 maja albo zapewnić o swoich dobrych zamiarach?

W jaki sposób, z punktu widzenia kultury języka, należy kończyć rozmowę telefoniczną z osobą nieznajomą, z którą prawdopodobnie nie będziemy mieli już kontaktu, np. z urzędnikiem? Najczęściej można usłyszeć „Do widzenia”, ale logicznie nie jest to uzasadnione (przecież z tą osobą nie mamy i nie zamierzamy mieć kontaktu wizualnego). Zwrot „Do usłyszenia” z kolei świadczyć może o zamiarze kontynuowania znajomości, natomiast zwykłe „Dziękuję” wydaje się czasem niewystarczające. Zatem?
Dziękuję za odpowiedź.

Które wyrażenie jest poprawne – drzwi od pokoju czy drzwi do pokoju? Np. w zdaniu „Piotr uchylił drzwi od (do?) sąsiedniego pokoju”.

W przedmowie do swojego tłumaczenia Iliady z 1815 r. Stanisław Staszic pisał: „Uważałem […], iż dotąd pisarze nasi bądź w sworodnych dziełach, bądź w tłumaczeniu nie mieli jeszcze dosyć zamiaru stosowania dźwienności wyrazów do rzeczy”. Co dokładnie oznacza dźwienność i jaka jest etymologia tego słowa? Czy sworodny to wyraz notowany przez ówczesne słowniki?

Mam pytanie dotyczące cytatu:
Kiedyś żyłem z zamiarem bycia dobrym, epatującym empatią, walczącym o zwierzęta, żyjącym dla wyższych idei człowiekiem. Dziś śmieszą mnie wszyscy, którzy próbują ratować świat. On jest już dawno martwy.
Czy jest to napisane poprawnie? Jeśli nie, to jak to napisać, by brzmiało dobrze? Wydaje mi się, że wydźwięk powyższego cytatu kole w ucho. Jednak proszę o odpowiedź.
Kłaniam się pięknie
Michał.

Przy tworzeniu Oficjalnego Słownika Polskiego Scrabblisty przyjęto, że od każdego czasownika można utworzyć rzeczownik. W dodatku do każdego z nich można dodać partykułę nie- i powstały w ten sposób wyraz jest w pełni odmienny. OSPS roi się więc od nietarć, nieścięć i nierozpyleń. Czy słowa takie, mimo że praktycznie nieużywane, można uznać za poprawne?

Jak należy odmieniać nazwisko Głódź? Głodzia czy Głódzia?