zamykać
  • Człony równorzędne po spójniku ale
    8.05.2020
    8.05.2020
    Zdążyłam zauważyć jedynie mądre, ale smutne oczy, i wielkiego, czerwonego kwiatka we włosach.
    Czy przecinek przed: i jest w tym zdaniu dobrze postanowiony? Czy nie powinno go być?
  • Czy nie stawia się przecinka przed i?
    5.05.2011
    5.05.2011
    Szanowna Poradnio,
    mam kłopot z przecinkami w zdaniach:
    1. Wskaż dwa zwierzęta – takie, które znasz najlepiej, i takie, które znasz najgorzej.
    2. … konstruowanie wypowiedzi tak, by wywód podany był bez końcowego wniosku i by pozostawić wrażenie, że….

    Czy w zdaniu pierwszym poprawnie postawiono przecinek przed i takie? A czy w drugim na pewno powinien być pominięty przed i by?
    Pozdrawiam i dziękuję
    Grażyna
  • dalsze przykłady swobody interpunkcyjnej
    3.02.2011
    3.02.2011
    Witam,
    czy w zdaniu: „Samochody: audi, suzuki, vw, stały pod blokiem” – potrzebny jest przecinek po wyliczeniu aut? Podobnie: „Wojewoda łódzki – Jolanta Nowak, dyrektor urzędu miejskiego – Jan Nowak, wzięli udział w szkoleniu” – czy potrzebne są myślniki i końcowy przecinek? „Galę prowadziła aktorka – Anna Dymna”. Czy potrzebny jest myślnik? Nie znalazłam takich przykładów w słowniku.
    Pozdrawiam serdecznie
    Grażyna Kwiek
  • dedykacja
    11.02.2013
    11.02.2013
    Czy dedykacje w książkach powinny kończyć się kropką, czy też nie? Jakie są reguły dotyczące dedykacji i czy takie w ogóle istnieją?
    Pozdrawiam
    Maria
  • dialogi
    11.04.2008
    11.04.2008
    Witam serdecznie,
    czy wtrącenia w dialogach – jeśli nie są związane bezpośrednio z czynnością mówienia – zawsze piszemy po kropce i z dużej litery? Który z poniższych zapisów jest poprawny?
    – Racja. – Na dworze było wietrznie, zanosiło się na burzę. – Jak dotąd wszystko było dobrze. – Spojrzała na Jana. – Skąd więc to spotkanie?
    – Racja – na dworze było wietrznie, zanosiło się na burzę. – Jak dotąd wszystko było dobrze – spojrzała na Jana. – Skąd więc to spotkanie?

    Pozdrawiam
  • długie cytaty
    12.03.2002
    12.03.2002
    W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:
    „ Tekst paragrafu pierwszego
    „Tekst paragrafu drugiego
    „Tekst paragrafu trzeciego
    „Tekst ostatniego paragrafu”

    W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
    Załączam wyrazy szacunku,
    Paul Jaworski
  • Dom… się zawalił
    19.10.2011
    19.10.2011
    Szanowna poradnio!
    Czy zaimek zwrotny się może występować po przecinku zamykającym zdanie podrzędne? Chodzi o zdania takie jak: „Dom, w którym mieszkam, się zawalił”, „Siły, które działają na ciało A, się równoważą”. Moje ucho podpowiada mi, że w takich wypadkach lepiej postawić zaimek się na końcu zdania, co jednak – jak mi się wydaje – spotkałoby się z dezaprobatą językoznawców.
  • drzwi
    7.10.2004
    7.10.2004
    Dlaczego rzeczownik drzwi ma tylko liczbę mnogą? W innych rzeczownikach – nazwach przedmiotów z naszego otoczenia jak spodnie, nożyce, sanie – plurale tantum jest intuicyjnie zrozumiałe, naturalne. Ale dlaczego drzwi? Czy to ma jakies uzasadnienie historyczne?
    Pozdrawiam
    Krzysztof Cybura
  • dwukropek
    7.11.2006
    7.11.2006
    Witam.
    Pracuję w sądownictwie. Sporządzając pisemne uzasadnienia sądowych rozstrzygnięć, posługujemy się zwrotami „Sąd zważył, co następuje” i „Sąd ustalił następujący stan faktyczny”. Czy po tych zwrotach powinniśmy postawić kropkę, czy dwukropek? Jeśli zaś dwukropek (co nie wydaje mi się właściwe), to czy kolejna linia tekstu, rozpoczęta od akapitu, powinna być zaczęta małą czy wielką literą?
    Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
    Bartosz Jakubowski
  • dzienność i nocność (?)

    20.04.2023
    20.04.2023

    Czy przy opisie gatunku zwierzęcia, gdy prowadzi on dzienny tryb życia, można swobodnie powiedzieć i zapisać, że cechą gatunku jest dzienność (np. w angielskim diurnality)? Czy to jest poprawne słowo? I co za tym idzie, czy można użyć słowa nocność określonego gatunku? Bardzo dziękuję za odpowiedź.

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego