Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy przecinka albo jego braku w zdaniu:

"Taki rodzaj działań może, choć nie musi, osłabiać zaangażowanie w pracę(,) a tym samym jej skuteczność."

Czy przed "a tym samym" należy postawić przecinek? Czy "a tym samym jej skuteczność" należy traktować jako dopowiedzenie/wtrącenie? Czy istnieje jakaś ogólna zasada dotycząca przecinka przed sformułowaniem "a tym samym"?

Z nadzieją na odpowiedź

Czytelnik Poradni

Szanowni Państwo!
W środowisku informatycznym upowszechniło się, nie tak dawno temu, słowo autentykacja, które budzi we mnie najgorsze instynkty. Zazwyczaj użyte jest ono zamiast uwierzytelniać, rzadziej autoryzować. Niestety często sam używający tego słowa nie widzi różnicy pomiędzy trzema przytoczonymi przeze mnie słowami. Jednakże kiedyś podobnie starałem się zwracać uwagę na użycie unikalny (wtedy 'dający się uniknąć') zamiast unikatowy, a później forma unikalny została zaakceptowana przez RJP, zaś ja zostałem ze słowem przestarzałym. Czy istnieje ryzyko, że z autentykacją będzie podobnie?
Łączę wyrazy szacunku,
Krzysztof Kołodziejczyk

Czy wyrazy awista i multum mają znaczenia rzeczownikowe?

Szanowni eksperci,

bibliografia w publikacji jest podzielona na dwie części – materiały źródłowe i opracowania, w pierwszej archiwalia, dokumenty, listy, itp., w drugiej publikacje. Gdzie należy umieścić np. opublikowane pamiętniki? Z jednej strony jest to materiał źródłowy, lecz z drugiej, jako publikacja, jakoś już opracowany?

Z poważaniem

Iwona

Nazwę mieszkańca dzielnicy miast tworzy się przez dodanie końcówki -anin, ale w wypadku mieszkańca Bielan znacznie częściej od trudnej do wymówienia formy bielanianin spotykam się z bielańczykiem. Tak jak w artykule http://ns2.architekturainternetu.pl/page/608,wspomnienia-starego-bielanczyka---dawne-wyprawy-do-miasta---jerzy-glosik.html. Istnieje również stowarzyszenie Młodzi Bielańczycy. Czy obie formy są poprawne? Czy można używać ich zamiennie?

Dzień dobry. Od dłuższego czasu nurtuje mnie problem "biernego uczestnictwa" albo "biernej partycypacji". Słownik podaje definicję uczestnictwa jako «brać w czymś czynny udział, współdziałać w jakiejś akcji». Czy zatem można w czymś biernie "brać czynny udział"? Czy słusznie uczestnictwo i partycypacja są używane jako synonimy?

Pozdrawiam

Tomasz

Czy poprawne jest stwierdzenie: osoba, która napisała blurb na okładkę? Czy wystarczy samo osoba, która napisała blurb? W definicjach tego słowa wskazuje się, że taki opis zazwyczaj znajduje się na okładce. Nie wiem czy w definicji tego słowa znajduje się już informacja, gdzie taki opis się umieszcza. I czy wyrażenie blurb na okładce nie jest masłem maślanym.

Szanowni Państwo,

czy akcentowanie słowa "Ukraina" na trzecią sylabę od końca jest rusycyzmem?

Serdecznie pozdrawiam

Tomasz Chlebowski

Szanowni Państwo,
mam pytanie odnośnie do jednej z reguł zapisanych w słowniku ortograficznym. Chodzi o zasadę dotyczącą użycia przecinka przed spójnikami połączonymi z zaimkami i przysłówkami (90.E.1) – dlaczego w podanych przykładach w większości przypadków są połączenia spójnika i partykuły? Gdzie jest błąd? Reguła powinna obejmować też partykuły?
Z wyrazami szacunku
Alicja Kloska

Witam Szanownych Ekspertów!
Hasło bóg/Bóg w słowniku PWN obudziło we mnie pewne wątpliwości. Dość powiedzieć, że jest niekompletne; mówi tylko o pisowni rzeczownika bóg, gdy chodzi o bóstwa religii poli- i monoteistycznych. (1) Jaką zatem literą zapiszemy wyraz bóg w odniesieniu do bóstw religii henoteistycznych, czy mówiąc o bezosobowym bogu panteistów? (2) Jak napiszemy, jeśli nasze rozważania mają charakter bardziej ogólny, niezależny od podziałów na typy religii? (3) Wreszcie – jaka właściwie zasada nakazuje pisać wielką literą rzeczownik bóg w odniesieniu do religii monoteistycznych? Z pewnością wielką literą napisać można ze względów uczuciowych i grzecznościowych, ale ta zasada charakteru obligatoryjnego nie ma. Trudno się zgodzić również na logikę imion własnych bogów i jednostkowych istot mitologicznych; skoro religii jest tak wiele i tak wiele bóstw jest z nimi stowarzyszonych, jakże można monopol na wyraz bóg dawać tylko tym, o których sądzi się, że są jedyni? Taki zabieg wydaje się nie mieć uzasadnienia. Bogowie (także ci jedyni) mają zazwyczaj swoje imiona (Allach, Jehowa itp.), więc po co wprowadzać takie zamieszanie? Byłbym niezmiernie wdzięczny za rozwianie moich wątpliwości.
Pozdrawiam serdecznie.