Na forum opisałem pewną sytuację, pisząc zdanie Powiedziałem, że mnie kłamie. Zwrócono mi dosadnie uwagę, że poprawnie jest że mnie okłamuje. W sieci wyszukałem, że kłamać kogoś jest typowe dla obszaru ziem dawnej Galicji. Czy to prawda? Można to uznać za normę dialektu małopolskiego? W moim odczuciu kłamać i okłamywać ma dla nas w Małopolsce i Podkarpaciu takie samo znaczenie i używamy obu form zamiennie. Czy kłamać i okłamywać to synonim?

Zastanawiają mnie słowa położyć, kłaść – w jakim przypadku ich używamy? Czy mówimy Połóż książkę na biurko, czy Połóż książkę na biurku; Kładę ciuchy na łóżko czy Kładę ciuchy na łóżku?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem
Paulina Wudarska

Szanowni Państwo,
proszę o rozstrzygnięcie: Kłodczyzna czy Kłodzczyzna? Skłaniałabym się ku wersji drugiej, bo mamy kłodzczanin, ale w jakimś kwizie forma ta została potraktowana jako błędna, a jako poprawną podano Kłodczyznę, utworzoną niby na wzór Nowogrodczyzny czy flamandczyzny. Dla mnie NowogróDek i FlamanDria [właśc. Flandria – Red.] to nie to samo co KłoDZko, ale może się mylę?
Bardzo dziękuję za pomoc i serdecznie pozdrawiam.

Proszę o skomentowanie pisowni wyrazów konowiąz, konowód, motowąz (wszystkie wzięte ze Słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego). Intryguje w nich brak i (jedynie konowód ma oboczny wariant koniowód). Czy konował również pochodzi od konia?

Czy Litwę, Łotwę i Estonię określimy wspólną nazwą kraje bałtyckie, czy kraje nadbałtyckie? A może obie formy można stosować wymiennie?
pozdrawiam
NŁ

Mieszkańcy którego regionu Polski posługują się językiem najbardziej zbliżonym do języka ogólnego albo tzw. literackiego?

Czy określenie „Wysadzić w powietrze”, np. budynek jest poprawne? Czy nie jest to pleonazm, skoro z kontekstu i definicji wynika, że nie jest możliwe wysadzenie np. w wodę czy ziemię?

Szanowni Państwo,
w moich stronach (Ziemie Odzyskane, a więc tygiel językowy) funkcjonuje quasi-przekleństwo kurtyna w górę, akcentowane nietypowo (brzmi nieco jak „kurtynawgóre” lub „kurty-nawgóre”, na końcu jest [e], nigdy [ę]). Interesuje mnie etymologia tego eufemizmu, pytani o nią krajanie nie znali odpowiedzi. Czy gdybym chciał użyć tego zwrotu w utworze literackim, powinienem go zapisać jako kurtyna w górę, czy może jakoś zaznaczyć ową specyficzną wymowę?

Z wyrazami szacunku
Kamil

Dzień dobry, niestety, w przypadku hasła lancknecht (https://sjp.pwn.pl/sjp/lancknecht;2565581.html) zaistniał błąd. Nazwa wywodzi się od „landu”, a nie od „lancy” (będącej, nawiasem mówiąc, bronią kawalerii). Stąd też poprawny, akceptowany na całym świecie termin do „landsknecht”. W Polsce błąd popełnił Marek Plewczyński w książce „Daj nam Boże sto lat wojny”, przez co rozpropagował niepoprawną wersję. Pozdrawiam, Michał Faszcza (Uniwersytet Śląski)

Dzień dobry,
zastanawiałem się nad etymologią słowa laska, coraz popularniejszego określenia młodej, ładnej dziewczyny. Wydaje mi się, że określenie to jest dość stare, starsze w każdym razie niż przemiany w języku po upadku komunizmu. Czy ma ono coś wspólnego z Laszka, określeniem Polek w językach naszych wschodnich sąsiadów? Od kiedy jest poświadczone?
Z poważaniem,
Jerzy Kowalczyk