zmieniać
  • staliny czy Staliny?
    12.04.2014
    12.04.2014
    Szanowni Państwo!
    Czy takie rozmnożone i spostpolitowane to Staliny czy staliny? Oto kontekst: „W Rawie wydało mi się, że gęstość plakatów i haseł wzrosła, że pejzaż bardziej jeszcze poczerwieniał i że jeszcze większe wiszą Staliny. Po niedługim czasie byliśmy we Lwowie”.
  • stałość i zmienność związków frazeologicznych
    19.10.2009
    19.10.2009
    Sądziłam, iż związków frazeologicznych, np. włos jeży się na karku, nie zmieniamy strukturalnie, niezależnie od kontekstu, ale widziałam użycie typu: „Aż włosy zjeżyły im się na karkach”. Czy nie powinniśmy tutaj pozostać przy l. poj.? Jeśli nie, to czy w przypadku włosy stają dęba dla l. mn. powinniśmy mówić „Włosy stanęły im dęby”? Intryguje mnie również porównanie czarny jak węgiel: mówimy, że ktoś ma oczy czarne jak węgiel czy jak węgle? Jeśli to drugie – dlaczego?
  • starzenie (się) skóry
    6.06.2003
    6.06.2003
    Czy należy mówić o starzeniu się skóry, czy o starzeniu skóry? Pytanie odnosi się też do wysuszania się skóry etc. Czy dopuszczalna jest tylko forma z się, czy też zaimek zwrotny zmienia jedynie sens? Np. starzenie się skóry oznacza jej starzenie się samoistne, a starzenie skóry to starzenie wynikłe z przyczyn zewnętrznych (wiatr, klimatyzacja etc.).
    Pozdrawiam
  • Stirlitz
    16.04.2008
    16.04.2008
    Jaką postać powinno mieć w polskich tekstach przybrane nazwisko bohatera Siedemnastu mgnień wiosny (ros. Штирлиц)? Czy Stirlitz jest właściwsze od Stierlitz, czy na odwrót? A ta wersja, która jest „gorsza” – czy również może być stosowana na prawach oboczności?
  • studia bezpieczeństwa
    29.06.2012
    29.06.2012
    Szanowni Państwo,
    czy tłumaczenie angielskiego terminu security studies jako studia bezpieczeństwa jest prawidłowe? Może jednak studia nad bezpieczeństwem, chociaż specjaliści z tej dziedziny posługują się w swoich publikacjach pierwszą wersją tłumaczenia.
    Czekając na opinię, pozdrawiam serdecznie
    Dorota Polewicz
  • szafęś i jeżam
    10.10.2003
    10.10.2003
    Witam!
    Wiem, że w języku polskim w pewnych formach czasownikowych występuje aglutynacja. Czyli poprawne jest zarówno zdanie „Szafę umyłeś?”, jak i „Szafęś umył?”, czy „Jeża wygoniłem” i „Jeżam wygonił”… Niestety, mój znajomy uważa, że nie mam racji. Jak jest faktycznie?
    Pozdrawiam.
  • szeregi imion
    20.05.2010
    20.05.2010
    Witam serdecznie,
    jakie znaki interpunkcyjne należy zastosować, wymieniając, np. w akcie urodzenia, imiona nadane konkretnej osobie. Wyobraźmy sobie takie oto zdanie: „Dziecku nadano imiona Henryk Wojciech Teodor Jan”. W którym miejscu (jeśli w ogóle) należy wstawić przecinki? Czy potrzebny jest tutaj dwukropek? Czy w przypadku zdań podobnych do powyższego (z wyliczeniem imion) normy językowe się zmieniały?
    Z góry dziękuję za odpowiedź
  • Szimei
    5.06.2016
    5.06.2016
    Chcę zapytać o odmianę biblijnego imienia, które w mianowniku brzmi Szimei. Zasada mówi, że imiona zakończone na i odmieniamy jak przymiotniki. Słowniki podają na przykład odmianę włoskiego imienia Luigi, czyli D. Luigiego, C. Luigiemu itd. Czy według tego wzorca należy odmienić imię Szimei? Czy może zmienia coś fakt, że przed końcowym i stoi samogłoska?? Czy formy Szimeiego, Szimeiemu są poprawne?
  • sztywnonogi
    21.06.2009
    21.06.2009
    Witam,
    piszę pracę na temat robota kroczącego, którego istotną cechą są sztywne nogi (nie posiadające stawu kolanowego czy skokowego, nie zmieniające swojego kształtu). Czy jest poprawne nazywanie takiego robota sztywnonogim?
    Pozdrawiam
  • tajemnicza WUWA
    5.06.2013
    5.06.2013
    Proszę o rozstrzygnięcie kwestii, z którą wrocławscy dziennikarze od dłuższego czasu nie mogą się uporać. Chodzi o modelowe osiedle wzniesione w 1929 r. na wystawę budowlaną Wohnung und Werkraum. Do dziś używa się nazwy skróconej, lecz o ile nikt nie wątpi, że w wymowie jest to ta [wuwa], o tyle nie bardzo wiadomo, jak to zapisać: WUWA, WuWA czy WuWa, a dalej – jak zapisywać formy przypadków zależnych, by nie powstało mylne wrażenie, iż mianownik brzmi [wuw]. Nie ma WUW-y, WuW-y, WuWy czy Wuwy?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego