W jednym z czasopism branżowych stwierdzono, że wyrażenie W cieniu medialnego szumu wokół popularnych start-upów rodzą się w Polsce firmy, które po cichu i bez żadnego rozgłosu budują swoją pozycję zarówno na rodzimym, jak i międzynarodowym rynku.

Mam pytanie, zatem w jakich sytuacjach dopuszczalne jest użycie takiej konstrukcji w cieniu czegoś.

Nie znoszę, kiedy zaraz po wejściu do sklepu ekspedienci pytają mnie: „W czym mogę pomóc?”. Nawet na dworcu kolejowym w Międzyzdrojach chodzą wynajęte studentki w jaskrawych kamizelkach z takim właśnie napisem. Gdzie się nie ruszyć – ktoś oferuje mi pomoc. Czy jest to właściwe zapytanie w takich sytuacjach? A gdybym miał np. składnicę złomu i zauważył, że ktoś czegoś szuka wśród hałd metalu. Powinienem pytać, czy mogę w czymś pomóc, czy po prostu: „Czego pan tu szuka?”. Trochę to nieeleganckie…

Szanowni Państwo,
zwracam się z prośbą o wyjaśnienie, czy prawidłowa jest konstrukcja zdania: W drodze do ogrodu czekał na mnie list od ciebie. Sens wypowiedzi miał być taki, że w momencie gdy adresat listu wychodził z mieszkania z myślą o spacerze po ogrodzie, zauważył w skrzynce list od nadawcy. Konstrukcja zdania w cudzysłowie przypomina błąd w stylu Idąc do szkoły, padał deszcz, ale nie mam pewności, czy tu też zachodzi analogia z dwoma różnymi podmiotami.
Z góry dziękuję za pomoc.

Czy od czasowników westchnąć, skinąć można utworzyć gerundia westchnięcie, skinięcie? Słowniki podają westchnienie, skinienie, ale przecież te na -ęcie są utworzone regularnie. Czy wobec tego mogą być uznane za błąd?

Zaczęłam studia weterynaryjne i nieraz spotkałam się ze stwierdzeniem, że określenie weterynarz jest obraźliwe, a poprawną formą jest jedynie lekarzweterynarii lub lekarzmedycyny weterynaryjnej. Czy ma to w ogóle sens?

Wielki słownik ortograficzny PWN podaje wiecznie zielony, ale w [134]: „Niektóre wyrażenia (…) scaliły się i traktowane są jako wyrazy pisane łącznie”. W Doroszewskim jest wiecznozielony. Bukszpan, cyprys i ubiorek mają ten przymiotnik w nazwie gatunkowej, a jego pisownia łączna (także zwracana przez Google) bardziej przystaje do dwuimiennego nazewnictwa gatunków. Czy obok wiecznie zielonego funkcjonuje wieczniezielony, choćby wyłącznie w nazwach gatunkowych?

Szanowni Państwo,
jak rozpocząć list lub mail do księdza? Szanowny Panie raczej nie pasuje, skoro w bezpośrednim kontakcie do księdza zwracamy się proszę księdza, a nie proszę pana. Z drugiej strony Szanowny Księże wygląda trochę dziwnie.
Z poważaniem,
Karol Gałecki

Szanowni Państwo,

zwracam się z następującymi pytaniami:

1. Czy nadawca piszący list gratulacyjny, życzenia itp. podpisujący się słowami: dyrektor, koleżanki i koledzy z pracy lub w imieniu społeczności powinien te słowa zapisać wielkimi literami?
2. Czy, wypisując dyplom dla konkretnego ucznia, słowo ucznia powinno być zapisane wielką literą?

Dziękuję

Bożena K.

Szanowni Państwo,
moje pytanie brzmi jak następuje: czy w przypadku, w którym zwracam się do reprezentanta konkretnej placówki szkolnej lub wydawnictwa, należy użyć małej litery czy dużej? Np. „Chętnie nawiążę współpracę z Państwa szkołą/wydawnictwem” (czy też: Szkołą/Wydawnictwem?). Nie używam pełnej nazwy instytucji, jednak mam na myśli konkretną placówkę/wydawnictwo.
Pozdrawiam,
ak

Zaimki osobowe w korespondencji piszemy, rozpoczynając je wielką literą. Czy zasada ta powinna być stosowana także w Internecie, jeśli w tekście umieszczonym na forum dyskusyjnym lub czacie zwracamy się bezpośrednio do konkretnej osoby lub grupy osób?