Zwracając się do pani lub pana w bezpośrednim wywiadzie – np. Pani Anno lub Panie Janie – piszemy Pani, Pan – wielkimi literami?
Pisząc o kimś tekst – np. pani Anna Bąk, pan Jan Bąk – piszemy pani, pan małymi literami?

Jeśli w książce przytacza się dłuższą – podzieloną na kilka akapitów – wypowiedź jakiejś postaci, czy powinno się wówczas każdy akapit rozpoczynać od nowego myślnika? W różnych książkach spotyka się i taką, i taką formę zapisu. Nowy myślnik sugerowałby, że przytacza się wypowiedź innej osoby, a z kolei jego brak mógłby oznaczać powrót do narracji. Jaką opcję lepiej wybrać?

Dziękuję za odpowiedź dotyczącą modernizacji tekstu cytatów. Proszę o dalsze wyjaśnienia. V wydanie Biblii Tysiąclecia (1999) zachowuje pisownię rozdzielną. W moim egzemplarzu z roku 2015 nadal jest np. nie mający zapisane właśnie tak (Ef 2,12; 5, 27). Skoro w Biblii nie uwspółcześnia się zapisu, skoro nie modernizuje go wysoko utytułowany autor artykułu, dlaczego ma to robić zwykły korektor? Autor w przypisie powołuje się na źródło, z którego pochodzi cytat, a tam jest pisownia rozdzielna.

Witam,
chciałabym wiedzieć, czy istnieje w języku polskim wyraz pąch? Nie chodzi o nazwę własną, ale o zwykły rzeczownik. Dziękuję za pomoc.
Pozdrawiam,
Anna B.

Dzień dobry,

jak poprawnie odmieniać przez przypadki i zapisywać nazwę skrajnej organizacji Pegida czy też PEGIDA.

Dziękuję i przesyłam pozdrowienia

Szanowni Językoznawcy!
Tytuły czasopism ujmujemy w cudzysłów, rozumiem, że podobnie powinny być wyróżnione tytuły gier komputerowych (lub kursywą). Czy dopuszczalna jest opcja niewyróżniania jednych i drugich w żaden sposób? I co z ich skrótowcami (np. Kobieta i Życie – KiŻ, World of Warcraft – WoW)? Spotkałam się ze stwierdzeniem, że już skrótowce absolutnie nie powinny być w cudzysłowie.
Anna

Proszę o wyjaśnienie, jaką literą należy pisać słowo święto w zwrocie z okazji Twojego święta. Czy traktujemy tu święto jak zwykły rzeczownik? Tak napisało dziecko w laurce dla Dziadka z okazji Dnia Dziadka. W tym wypadku słowo święto nie jest nazwą własną i moim zdaniem musi być pisane wielką literą. Pani w szkole poprawiła na z okazji Twojego Święta.

Dzień dobry,

chciałam zapytać jaka jest zasada rozpoznawania wyrazów rodzimych i obcych?

Pozdrawiam

Alicja

Szanowni Państwo,
ponownie piszę do Państwa z prośbą o pomoc w rozstrzygnięciu nurtującej mnie kwestii językowej. Tym razem chodzi o nazwnictwo kolorów. Większość z nich można nazwać dwojako: biały – biel, żółty – żółć itp. Czy w ten sam sposób można nazwać kolor pomarańczowy? Ostatnio napisałem zdanie: „Ciemny brąz ścian zestawiono z pomarańczem tapicerowanych mebli”. Czy nie można bronić owego pomarańczu, kierując się zasadą analogii?
Z poważaniem,
Dominik Szulowski

Szanowni Państwo,
spotykam się czasem z pewnym zdziwieniem, że pomidor jest owocem, a nie warzywem. Formalnie rzecz biorąc, warzywa są chyba po prostu szerszą kategorią niż owoce i każdy owoc jest warzywem, ale nie na odwrót. Niemniej w języku potocznym zwykliśmy nazywać warzywami te warzywa, które nie są owocami. Poza tym chyba na ogół owoce są w naszym odbiorze słodkie, a warzywa nie i może stąd zdziwienie z powodu pomidora. Ciekaw jestem Państwa opinii.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik