Witam!
Prosiłabym o wyjaśnienie etymologii słowa chwalipięta.
Pozdrawiam serdecznie

Witam!
Pytanie o pochodzenie słów, tym razem kulinarnych: barszcz, pierogi, bigos, żur. Czy są to wyrazy rodzime, czy zapożyczenia? Skąd się wzięły? I jeszcze co oznacza(ło) i skąd się wzięło słowo kurde?
Zycząc smacznego
pozdrawiam:)

Za użycie słowa kurde moje dziecko otrzymało uwagę do dzienniczka. Pomimo iż słowo to jest mi znane, nie sądziłem, że jest to wulgaryzm. Nie zastanawiałem się też nad jego znaczeniem i teraz nie wiem, jak mam postąpić. Proszę o możliwie obszerne wyjaśnienia dotyczące słowa kurde.

Jak odróżnić błąd stylistyczny od usterki stylistycznej? Jest to ważne w kwestii pewnych rozstrzygnięć dla oceniających prace w ramach konkursu przedmiotowego z języka polskiego. Tym bardziej, że to, co dla jednego nauczyciela jest błędem, dla drugiego nim nie jest. Za błąd uznano użycie takiego powtórzenia: „Zamknąłem oczy i…”. Na następnej stronie uczeń napisał od akapitu: „Moim oczom ukazał się…”.
Bardzo dziękuję za szybkie udzielenie mi pomocy.
Z poważaniem.

Szanowni Państwo,

W pracy zaliczeniowej użyłam zdania „Można łatwo zauważyć, że rodzina nie zawsze jest w stanie zapewnić odpowiedniego wsparcia dydaktycznego, emocjonalnego i społecznego.”

Natomiast mój chłopak twierdzi, że zdanie powinno wyglądać „Można łatwo zauważyć, że rodzina nie zawsze jest w stanie zapewnić odpowiednie wsparcie dydaktyczne, emocjonalne i społeczne.”

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, które zdanie jest poprawne lub może oba są w porządku :)

Dziękuję,

Karolina

Dzień dobry,

czy można powiedzieć, że „w powietrzu wisiało wyczuwalne napięcie”? A jeśli nie, to jak inaczej połączyć wyrażenia „w powietrzu” z „wyczuwalnym napięciem”?

Podobnie: czy można powiedzieć, że napięcie „opadło”?

Pozdrawiam serdecznie

Dagmara

Dzień dobry!
Moje pytanie: czy słowo nocnik użyte w poezji to wulgaryzm? „Łbem o nocniki chłodne trącając…” (Julian Tuwim, Mieszkańcy).
Pozdrawiam
Rafał

Szanowni Państwo,
czy określenia w rodzaju polski Szekspir, japoński Pavarotti, czeski Matejko, nie tylko w odniesieniu do osób, ale też książek, filmów itd. (np. polskie „Przeminęło z wiatrem”) mają swoją nazwę?
Pozdrawiam, JW

Czy błędem jest następujące formułowanie pytania z zaprzeczeniem (jak w składni rosyjskiej):
Czy nie masz przypadkiem długopisu?
Czy nie wiesz może, gdzie jest nasz pies?

Czy poprawne jest – nagminne ostatnio – określanie czegoś jako unikalne? Wydaje mi się, że dawniej używało się tylko słowa unikatowe. Może poprawne są obydwie formy? A może znaczą (od zawsze?) coś innego? Nie ukrywam, że określenie unikalne mocno mnie irytuje.