Czy w podanych niżej przykładach (nazwijmy je skrótami myślowymi) niezbędny jest cudzysłów, czy też można go pominąć bez obawy o niezrozumienie z czytelnikiem?

– francuska „Wisła” (=Sekwana)
– węgierski „Chopin” (=Liszt)
– czeska „złotówka” (=korona)
– „Waterloo” Żółkiewskiego (= miejsce klęski)

Czy jest jakaś rada na to, aby nie mówić na życiorys [si-vi]? To przecież bezsensowne odczytywanie „z angielska” słów łacińskich (curriculum vitae). I czy da się jakoś inaczej niż komórka określać telefon komórkowy (np. mobil lub tp.)?
Dziękuję – B. Sz.

Jaka jest geneza pytania grzecznościowego „Co u Ciebie słychać?”? Czy ma ono związek ze staropolską kulturą żywego słowa?

Szanowni Państwo,
jaka jest etymologia wyrażenia dom publiczny? Początkowo byłem przekonany, że to kalka z języka angielskiego, tam jednak wyrażenie to ma inne znaczenie ('tawerna', 'zajazd'), lecz w takim znaczeniu – ze znanych mi publikacji – odnotowuje je tylko Słownik warszawski, a i w nim znaczenie to zostało potraktowane jako drugorzędne i oznaczone kwalifikatorem „mało używane”. Zatem w jaki sposób powstało współczesne rozumienie tego wyrażenia?

Dzień Dobry.
Jestem mieszkanką Łodzi. Czy powinnam mówić, że jadę Łasku, czy do Łaska? Częściej spotykam się z pierwszą formą, ale w kilka razy słyszałam, nawet w telewizji, formę Łaska.
Która z nich jest poprawna?
Pozdrawiam

Panie Profesorze,
jest Pan moją ostatnią deską ratunku, ponieważ w dostępnych mi źródłach nie znalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie. Chodzi o to, że moja teściowa wymaga od swoich dzieci (i mnie) oraz od wnuczek zwracania się do siebie w formie 3. os. l.p.: „Niech mamusia (mama, babcia) powie (da, pokaże itp.)…” lub „Proszę powiedzieć (dać, pokazać itp.)…” zamiast „Mamusiu (mamo, babciu), powiedz (daj, pokaż itp.), proszę”. Teściowa pochodzi z Wilna, ukończyła filologię rosyjską i twierdzi, że takich form zwracania się do osób starszych od siebie nauczona została w rodzinnym domu, w związku z tym wymaga tego od nas. Ja, co prawda, nie jestem filologiem, ale ekonomistką, jednak zwracam uwagę na to, JAK mówię, i chcę, aby moje dziecko również wypowiadało się poprawnie. Formy podane wyżej drażnią mnie, wydają mi się nieco archaiczne i dlatego pytam: czy moja teściowa MA PRAWO (z punktu widzenia poprawności językowej) wymagać od nas używania wspomnianych form?
Z niecierpliwością będę oczekiwać odpowiedzi od Pana.
Załączam wyrazy szacunku,
Marta Piaskowska z Łodzi

Dzień dobry

Jak należy odmienić nazwisko Javiera Milei?

Serdeczności

Mira Perlińska

Szanowni Państwo!
Tytuł książki brzmi „Kot w butach”, ale czy Kot w butach jako nazwa postaci literackiej (używana np. przy omawianiu książki), nie powinna być pisana wielką literą: Kot w Butach?
Tomasz Szymański – Łódź

Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy nazwy konkursu "Kraków-Stare Miasto, wieści z podwórek, ulic i zaułków". Czy powyższy zapis jest poprawny, czyli z użyciem łącznika bez spacji w nazwie Kraków-Stare Miasto, czy może powinna to być półpauza oddzielona spacjami? Czy zależeć to może powinno od tego, co autor konkursu miał na myśli: Stare Miasto jako nazwę dzielnicy, czy po prostu "stare miasto", a wtedy zapis z użyciem małych liter? Będę wdzięczna za odpowiedź

Witam serdecznie,
podczas redagowania tekstów napotkałam na trudność związaną z odmianą nazwy Księży Młyn. Bardzo proszę o poradę dotyczącą prawidłowego użycia tej nazwy w zdaniu: „Łódź Art Center jest instytucją kulturalną, usytuowaną na terenie dziewiętnastowiecznej zabudowy fabrycznej”. Jakiej formy powinnam użyć: Księży Młyna czy Księżego Młyna?
Z poważaniem,
Aleksandra Kietla