Napatoczyłem się niedawno na Wikipedii (strona: „Alfabet polski”) na cytat z Brücknera dotyczący polskiego abecadła i opisujący problemy jego zapisu. I jest tam taki fragment: „tak się mściło niedbalstwo wobec języka narodowego, zrozumiałe chyba u mieszczan pół-Niemców, karygodne śród kół uczonych, nie uznających, jak i WĘGIERSKIEGO, niczego niełacińskiego”. Dobrze rozumiem, że były pomysły wprowadzenia węgierskich dwuznaków itd. do naszego abecadła? Wszakże mamy dużą zbieżność „nietypowych” głosek (zapisywanych jako: zs-ż, s-sz, dz-dz!, dzs-dż, gy~dź, ny-ń itd.), więc ma to sens, ale w ogóle nie jestem w stanie znaleźć potwierdzenia czegoś takiego.

Dzień dobry,

w kontekście aktualnie trwającej pandemii i prac nad szczepionką na COVID-19 często w mediach wymienia się rosyjską placówkę naukową, która przoduje w tych pracach nazywając ją w skrócie Instytutem Gamaleya.

Czy ta forma jest poprawna? Pan Nikołaj Gamaleja, zasłużony ukraiński mikrobiolog, miał nazwisko, które wydaje się odmieniać w języku polskim. Ponadto, niezrozumiałe jest dla mnie użycie w nazwisku litery y. Czy nie powinniśmy pisać - Instytut Gamalei?

Pozdrawiam!

Czy można napisać patriotyźmie?

Mam pytanie dotyczące oboczności n:ń w rzeczownikach zakończonych na n. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, o jakim słowem wcześniej się kłopotałem, więc podam inne. Jest przykładowo takie państwo Kaedwen (państwo ze świata Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego). Przymiotnik od niego będzie kaedwenski czy kaedweński? Czy może ta zasada przy nazwach własnych wygląda inaczej?
Drugie pytanie dotyczy tę. Jeśli rzeczownik jest rż., to mówimy np. tę krew, ale tą krwią, tak?

Szanowni Państwo!
Wiele już było o kłopotliwej nazwie wyrobów Apple i ich odmianie (np. narzędnik), ale tym razem chodzi mi o liczbę mnogą. Jedna sztuka to iPhone, a jeśli będzie ich więcej, to iPhone’y, czy może iPhony albo jeszcze inaczej?

Z poważaniem – Drzazga

Nurtuje mnie zasada odmiany pewnej grupy wyrazów. Mamy wyraz koń, od którego narzędnik (z kim, z czym?) liczby mnogiej to końmi lub koniami. Natomiast dla wyrazu słoń, ów narzędnik to tylko słoniami.
Jeśli chodzi o rodzaje żeńskie, to mamy wyraz broń, od którego narzędnik to tylko broniami, a już w wyrazie toń, jest to tylko tońmi.
Analogicznie gość (gośćmi) i kość (kośćmi/kościami).
Czy istnieje jakaś reguła, by móc wydedukować prawidłowość odmiany innych tego typu wyrazów?

Chciałbym dowiedzieć się czegoś na temat słowa munio, pochodzącego oczywiście z powiedzenia mieć kuku na muniu. Czy pochodzi ono od słowa mózg? Jeśli tak jest, to dziwi mnie fakt, że nie jest pisane przez o z kreską, jak to jest w przypadku zdrobnienia nózia, pochodzącego od wyrazu nóżka. I jeszcze coś: o z kreską, u kreskowane – jakie jest poprawne określenie dla litery ó?
Dziękuję.

Szanowni Eksperci,
w utworze „Szkice inteligenckie” Tadeusza Borowskiego znalazłem następujący fragment:

na stole kładą nam chleb oraz smalec
stary kuriata z młodym panem pankiem

Co oznacza słowo kuriata? Nie znalazłem go w żadnym dostępnym mi słowniku.

Jak brzmi dopełniacz od nazwy hiszpańskiego miasta La Coruña: La Coruni czy La Corunii?
Michał Gniazdowski, redakcja Rozrywki

Przeglądając jakieś starsze dokumenty na komputerze, znalazłem w jednym adnotację pracownika uczelni wyższej, że skróty nazw uczelni piszemy bez polskich znaków. Chodziło o Śląski Uniwersytet medyczny, czyli zamiast ŚUM należy pisać SUM. Czy to prawda? Skrót SUM w odniesieniu do uczelni wyższej może znaczyć nawet studia uzupełniające magisterskie i wprowadza to spore zamieszanie.