Szanowni Państwo,
mam wątpliwości co do transkrypcji bułgarskiego imienia Любен. W pewuenowskiej encyklopedii jest dwóch Lubenów. Z lektury zasady [332] wynika, że ле=le (lew), ale ля=lja (chljab). Z kolei z [330] wynika, że to e jest wyjątkowe, nie я. Czyli лю byłoby jako lju? Jak zatem pisać: Luben czy Ljuben?

Czy jest jakaś zasada wymowy zbitki ni wewnątrz wyrazu? Przykładowo: [ańoł] czy [ańjoł]? [amońak] czy [amońjak]? [mańera] czy [mańjera]? [końak] czy [końjak]? [interweńować] czy [interweńjować]? Jeżeli chodzi o zakończenie wyrazów na -nia, to problemów raczej nie ma. Ale jeżeli chodzi o wymowę tej zbitki wewnątrz wyrazu, nigdzie nie znalazłem informacji na ten temat. Czyżby polegało to na intuicyjnym rozpoznawaniu, który wyraz jest polski, a który obcego pochodzenia?

Czy mieszkańcy Akwitanii to Akwitanie czy Akwitańczycy? Moim zdaniem poprawne jest to pierwsze określenie Akwitanie, ale znajomi upierają się, że mieszkańcy Walii to Walijczycy, a Japonii – Japończycy, więc będą Akwitańczycy. Jednak mieszkańcy Belgii to przecież nie Belgijczycy :))). Nie zawsze mieszkańcy kraju, którego nazwa kończy się na ia są „czykami”. W końcu przedstawiciele Polonii to nie Polonijczycy, a Polonusi.
Niestety nigdzie nie mogę znaleźć odpowiedzi, jak to jest z tą Akwitanią i jej mieszkańcami.
Pozdrawiam :)
Małgorzata Karolina Piekarska

Szanowna Poradnio!
Która forma na określenie mieszkańca Poznania jest poprawna: poznańczyk czy poznaniak? A może obie? O poznańczyku pierwsze słyszę, niemniej ktoś szermuje tym brzydkim wyrazem na jednej z list dyskusyjnych, twierdząc obrazoburczo, iż jest to obecnie poprawna forma (co sugerowałoby, iż poznaniak jest już niepoprawny). W słowniku portalu Onet.pl nie poznańczyka (jest poznaniak), natomiast Oficjalny Słownik Polskiego Scrabblisty, ku mojemu zatrwożeniu, uznaje poznańczyka za formę poprawną.

To jak to jest? Proszę o odpowiedż.
Adam

Szanowni Państwo,

zauważyłem, że w wyrazach monterzy i montaż są użyte rz i ż. Trudno mi znaleźć cokolwiek na temat tej oboczności, domyślam się zatem, że wyrazy te muszą na gruncie polszczyzny nie być spokrewnione – czy to prawda? Montaż zapewne przyszedł do nas z francuskiego, a monter i monterzy z rosyjskiego монтёр – jest to możliwe? A może bardziej prawdopodobna jest inna historia tych wyrazów?

 Bardzo dziękuję za informację.

Pozdrawiam

MG

Szanowni Państwo,

jak odmienić (i jak wymawiać w poszczególnych przypadkach) hiszpańskie nazwisko męskie Braña?

Łączę pozdrowienia

R.L.

Skąd pochodzi nazwa miejscowości Nieśwież?

Droga Poradnio!
W skład flotylli Kolumba wchodziła m.in. hiszpańska karawela Niña. Która forma (bądź formy) dopełniacza, celownika i miejscownika jest właściwa: Niñi, Niñii, Nini, Ninii?
I podobna wątpliwość, również dotycząca dźwięku [ń], tylko że w języku włoskim: jak odmienić pseudonim piosenkarki italo disco Spagna?
Pozdrawiam
Michał Gniazdowski

Witam serdecznie!
W języku polskim istnieje 6 spółgłosek miękkich, które mogą stać w wygłosie ([ś], [ź], [dź], [ć], [ń], [j]). Dlaczego, jeśli mam 2 wyrazy – ryś i siano – głoskę [ś] piszę w dwojaki sposób. Przecież to ten sam dźwięk, nie lepiej pisać śano, a oprócz tego ćerń, ńeuk, dźecko, źarno? Często połączenie nia odczytuje się jako [ńja] i np. Dania mogłaby być zapisywana jako Dańja, a wyraz dania jako dańa.
Uprzejmie proszę o odpowiedź.

Szanowni Państwo,
czy powinniśmy pisać Niezawisimaja Gazieta, Ukrajinśka Prawda (wszystkie człony wielkimi literami)
czy też Niezawisimaja gazieta, Ukrajinśka prawda (pierwszy wielką, a kolejne małymi – zgodnie z transkrypcją nazw Независимая газета, Українська правда)?
Idąc dalej, czy mamy prawo zapisywać wielkimi literami oba człony w tytule Filosofický časopis?
Czy istnieją reguły polonizowania takich tytułów? Jak pisać:
Ukraińska Prawda czy Ukrajinśka P/prawda?