Szanowni Państwo,

czy w języku polskim istnieje frazeologizm „żołnierz fortuny” na określenie żołnierza najemnego, czy jest to wyłącznie kalka z innych języków (fr. soldat de fortune, ang. soldier of fortune)? Moja pobieżna kwerenda internetowa wykazuje, że określenie to pojawia się raz w pamiętnikach Józefa Wybickiego, a poza tym przede wszystkim w literaturze współczesnej, i to sporadycznie.

Dzień dobry! Jak poprawnie odczytać tak zapisane zdanie: Zgromadzono 200 000 żołnierzy. Czy dobrą formą będzie: Zgromadzono dwustu tysięcy żołnierzy?
Dziękuję!

Witam serdecznie!
Chciałem zapytać się o poprawną pisownię terminu: dziecko żołnierz czy dziecko-żołnierz (dzieci żołnierze czy dzieci-żołnierze)? Która forma jest prawidłowa – z łącznikiem czy bez? Dziękuję z góry za pomoc. Będę niezmiernie wdzięczny.
Pozdrawiam serdecznie.
Z wyrazami szacunku,
J. Czyżewski

Dzień dobry, będę bardzo wdzięczna za odpowiedź, czy poniższy tekst tablicy pamiątkowej jest poprawny?
Z wyrazami szacunku
M. Gurda-Jaroszewska

Pamięci
Leona Fuza
1895-1939
Płocczanina,
żołnierza Legionów Józefa Piłsudskiego.
Uczestnika walk o niepodległość Polski w 1918 roku
i wojny polsko – bolszewickiej w 1920 roku.
Działacza samorządowego.
Organizatora i uczestnika bohaterskiej obrony Poczty Polskiej w Gdańsku,
zamordowanego przez hitlerowców w grudniu 1939 roku.
Mieszkańcy Płocka

W WSO PWN znajduje się skrótowiec ZBZZ, oznaczający Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych. Zastanawiam się, dlaczego człon Żołnierzy zamiast do Ż skrócono do Z. Przecież gdyby postąpić analogicznie, należałoby nazwy Banku Gospodarki Żywnościowej, Żydowskiego Instytutu Historycznego i Żandarmerii Wojskowej zapisać jako BGZ, ZIH, ZW… Czy aby nie doszło tu do pomyłki?

Szanowni Państwo,
czy po tzw., zwany i nazywany należy/można stosować określenia w cudzysłowach czy bez? Przykładowo: Człowiek zwany sumieniem Europy czy też zwany „sumieniem Europy”. Inna kwestia to cudzysłów przy użyciu sformułowania żołnierze wyklęci – z cudzysłowami czy bez? (a może: Żołnierze Wyklęci, spotyka się i tak wariant). Czy „złoty wiek” czy też to metaforyczne określenie i: złoty wiek?
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam
A.B.

Szanowni Państwo!
W Wielkim słowniku ortograficznym PWN znalazłem wyraz grabarka. Niestety, nigdzie nie mogę odnaleźć jego definicji. Proszę wyjaśnić, co to właściwie jest owa grabarka.
:-) Pozdrawiam serdecznie!

Szanowni Państwo,

zauważyłem, że Janusz Korczak w swoich powieściach używa często na określenie policjanta wyrazu "milicjant", np. "Zawołam milicjanta i każę pana aresztować, że pan awantury w tramwaju wyrabia" ("Kiedy znów będę mały"), "milicjant wręczył Dżekowi wezwanie z komisariatu" ("Bankructwo małego Dżeka"). Czy rzeczywiście już przed wojną oba te wyrazy mogły być w zamiennym użyciu?

Zastanawiam się nad różnicą pomiędzy użyciem czasownika „być” z rzeczownikiem w narzędniku a w mianowniku. Zazwyczaj stosujemy formę z narzędnikiem „Kim jesteś?” i odpowiadamy np. „Jestem żołnierzem/Polakiem/człowiekiem”. Można się też spotkać z rzadszym sformułowaniem tego pytania: „Kto jesteś?” i wtedy odpowiedź to „Jestem żołnierz/Polak/człowiek”. W znanym wierszu Władysława Bełzy pada „Kto ty jesteś? — Polak mały”. Dlaczego te dwie formy występują i czym dokładnie się różnią? Czy mają jakiś inny wydźwięk?

I skoro zazwyczaj mówimy „Jestem człowiekiem” a nie „Jestem człowiek”, to czemu mówimy „Jestem Anna” a nie „Jestem Anną”?

Pozdrawiam,

Rozbojarz – ze słowem tym kilkukrotnie spotkałem się, przeglądając wpisy w policyjnych kronikach. Czy na pewno istnieje takie określenie w języku polskim? Wydaje mi się równie obrzydliwe jak dostrzeżone wczoraj na pewnym blogu słowo żołnierka (w znaczeniu 'kobieta żołnierz').