Szanowni Państwo! Czy wyrażenie raz za czasu jest poprawne? W centrum Polski niespotykane, natomiast na południu już tak. Błąd językowy, czy regionalizm?

Czy interpunkcja w poniższym tekście jest zgodna z zasadami w jęz. pol.? Czy istnieje tu jakaś dowolność?

Parlament,
– uwzględniając art. 8 traktatu UE,
– uwzględniając art. 3 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że trwa kryzys; mając również na uwadze, że dług rośnie;
B. mając na uwadze, że potrzebne są zdecydowane działania;

1. przyjmuje stanowisko KE;
2. zaleca ścisłe przestrzeganie traktatów;
3. zwraca się do TK o przekazanie tej rezolucji Radzie.

Dziękuję. Z poważaniem AD

Witam Państwa bardzo serdecznie!
Chciałbym poprosić o odpowiedź na pytanie, które nurtuje mnie od kilku dobrych miesięcy. Podczas jednej z lekcji omawialiśmy Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska. Doszło wtedy do nieporozumienia dotyczącego pisowni słowa SARMATA. Ad meritum, czy mając na myśli przedstawiciela szlachty polskiej z XVII wieku, można użyć formy sarmata, słowa pisanego małą literą?
Z góry dziękuje za wyjaśnienia

Szanowny Panie Profesorze,
czy tworząc fikcyjną mitologię, mogę zastosować zapis V-ce Królowa w stosunku do zastępczyni Królowej? Pytam, gdyż zdaję sobie sprawę, że najbardziej prawidłową formą jest Wicekrólowa. Zależy mi jednak, aby oddać fikcyjnej zastępczyni Królowej w zmyślonym państwie możliwie najwyższy prestiż. Reasumując: czy mogę tak postąpić w imię nadania fikcyjnego tytułu V-ce Królowej (a więc na gruncie zabawy w tworzenie niby-państwa)?
Z wyrazami szacunku
AD

Szanowni Państwo,
jakim terminem należy prawidłowo nazwać zastępcę cesarza? Czy użycie słowa wicekról (używanego w odniesieniu do zastępcy króla) jest w tym przypadku uzasadnione? Czy może należy użyć innego (np. wicecesarz)? Czy mówiąc np. o bogini słońca Amaterasu, można użyć sformułowania Bogini Cesarstwa Japonii? Chodzi mi o to, czy można nadać (choćby żartobliwie, przy okazji tworzenia fikcyjnej mitologii) tytuł bogini określonego cesarstwa, czy też będzie to błędem.
Z wyrazami szacunku
AD

Witam,
skąd wzięła się reguła zaczynania zdań wielką literą? Można wyznaczyć jej wyraźny początek, czy był to proces bardziej rozbity w czasie?

Szanowna Redakcjo,
urodziła mi się siostrzenica Lea. Czy powinnam pisać do niej Lejeńko (Lejeczko), czy raczej Leieńko (Leieczko)? Czy polskie słowotwórstwo pozwala na jeszcze inne formy zdrobniałe?

Będę bardzo wdzięczna za wszelką poradę,
szczęśliwa ciocia

Co oznacza zwrot „dan w”? Czy to czasownik, imiesłów? Czy to forma współcześnie odnoszona do „dan(y)”, „(po)dan(y)”? Dlaczego tyczy się to też dokumentów rodzaju żeńskiego? Czy „umowa” może być „dan”? Nie znalazłem tego zwrotu w słownikach :(

Zwroty te widoczne są:

* na dokumentach całkiem niedawnych np. „UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką w sprawie ochrony prawnej i pomocy prawnej w sprawach podatkowych. Dan w Warszawie, dnia 23 kwietnia 1925 r.”

* na nieco mniej starych dokumentach np. „Prawo wyborów dla zgromadzenia zwołać się mającego do ułożenia konstytucyi pruskiej. Dan w Poczdamie, dnia 8. Kwietnia 1848”

* a także na bardzo starych dokumentach np. w dokumencie Trojdena „Dan w Warszawie, roku Pańskiego tysiąc trzysta trzydziestego ósmego, dnia dwunastego grudnia”

Zwroty te sporadycznie pojawiają się też współcześnie na dyplomach lub tekstach stylizowanych na stare lub podkreślających patetyczność wydarzenia (np. akt Intronizacyjny Warszawskiego Króla Kurkowego. Dan w Warszawie Roku Pańskiego 2015 w niedzielę – 26. lipca”

Jak nazywają się po polsku znaki specjalne takie jak:

# / | $ @ ^ & ~ ( ) [ ] { }

i inne takie?

Witam Pana.
Tłumacze podręcznik, w którym jest bardzo dużo zwrotów bezpośrednich do adresata, czyli zaimków osobowych dzierżawczych. Czy powinnam je pisać z wielkiej, czy z małej litery? Wydaje mi się ze z małej, ponieważ nie jest to list, ale nie jestem pewna.
Z wyrazami szacunku
Ada Konieczny