Witam,
pytanie dotyczy zastosowania w i na. Czy zdanie: „Byliśmy w fokarium w Helu„ (Hel jako nazwa miejscowości) jest poprawna? A może fokarium znajduje się wyłącznie na Helu?
Pozdrawiam,
D. Górnicka-Urban

Jak powinna poprawnie brzmieć nazwa urzędu miasta. Urząd miasta w miejscowości Hel posługuje się pieczątkami Urząd Miasta w Helu. Jakoś nie brzmi to dla ucha przyjemnie. Czy nazwa nie powinna brzmieć Urząd Miasta Hel, bez u na końcu nazwy miejscowości?

Witam,
interesuje mnie pochodzenie i przede wszystkim poprawna wymowa i pisownia słowa aphelium (najdalej od Słońca położny punkt na orbicie okołosłonecznej). Czasami pojawia się pisownia afelium, co mnie bardzo razi. Jeżeli to słowo pochodzi z języka greckiego, to niezależnie od jego dalszych losów nie ma chyba powodu wymawiać go jak łacińskie i pisać po polsku zgodnie z tą wymową. Poza tym to brzmi dziwnie w zestawieniu ze słowami: apogeum, apocentrum itp.
Pozdrawiam,
Zbyszek Kozak

Dzień dobry,

chciałam poznać właściwą formę dopełniacza nazwy własnej Cieśnina Świna (Cieśniny Świna czy Cieśniny Świny). Mam dylemat, bo dla mnie mieszkanki Międzyzdrojów Świna była rzeką, wiem już jednak, że to cieśnina. Nadal jednak nie jestem pewna jak z odmianą przez przypadki tej geograficznej nazwy własnej.

W mojej miejscowości znajduje się Rodzinny Ogród Działkowy im. „550-lecia Chodzieży”. Poprawność tej nazwy budzi jednak moje wątpliwości, choćby ze względu na użycie skrótu od imienia. Jego zastosowanie wydaje mi się nie tylko zbędne, ale i niewłaściwe. Czy można jednak w jakiś sposób je uzasadnić? Czy użycie w nazwie cudzysłowu jest (kolejnym) błędem?

Szanowni Państwo,

chciałbym zapytać jak poprawnie zapisać nazwę "ławica Scarborough"? O ile nie ulega wątpliwości, że "Scarborough" piszemy z dużej litery, o tyle samo słowo "ławica" w niektórych źródłach pisane jest z małej litery, a w innych z dużej. Ponadto, pisząc w tekście o ławicy po raz kolejny (a więc pomijając człon "Scarborough") powinniśmy napisać "ławica" czy "Ławica"?

Z góry uprzejmie dziękuję za odpowiedź.

Ze Szczawnicą sąsiadują wioski Szlachtowa i Jaworki. Powszechnie mówi się tu: „Mieszkam na Szlachtowej”, „Mieszkam na Jaworkach”. Czy należy ten zwyczaj piętnować i status poprawności przyznać tylko połączeniom w Szlachtowej, w Jaworkach? Ponadto słyszy się też: w Słowacji, a nie na Słowacji? Jakie tu obowiązują zasady poprawnościowe?
Halina Mastalska

Szanowni Państwo,
w psychologii używa się terminu spektrum autyzmu, który wchodzi w połączenia z różnymi przyimkami: na spektrum autyzmu, w spektrum autyzmu, ze spektrum autyzmu. Dla mnie w spektrum autyzmu mieszczą się pewne zaburzenia, czy jak to dzisiaj coraz częściej się przyjmuje „stany”. Potocznie jednak przyjęła się kalka z języka angielskiego (people on autism spectrum). W angielskim ten termin na razie raczej rzadko występuje w pracach naukowych, ale we wszelkich innych wypowiedziach jest bardzo popularny. Co więcej, wygląda na to, że osoby z autyzmem zaakceptowały także ten sposób mówienia o sobie. W Polsce jest podobnie.
Czy któryś z przyimków jest w tym wypadku bardziej poprawny?
Łączę serdeczne pozdrowienia
Ewa Pisula

Dzień dobry,

chciałbym zapytać, jak należy zapisywać wyrażenie „ścieżka dydaktyczna piaskowego gacka” jako nazwę ścieżki dydaktycznej? Gdzie należałoby użyć wielkich liter?

Dobry wieczór (dzień dobry).
W wielu podręcznikach do nauki języka polskiego spotykam się z niezrozumiałym dla mnie zaprezentowaniem jednego z przypadków rzeczownika – wołacza:

wołacz – o!

Dzieci często tworzą wówczas niepoprawne formy typu: o! tata. Bardzo rzadko wołacz jest objaśniany jako bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś. Nie potrafię wyjaśnić tego zjawiska. Jak wytłumaczyć dziecku, że samo o! nie pomoże nam utworzyć formy wołacza?