Szanowni Państwo,
w Państwa Poradni pojawiało się już pytanie o imię Iwo, ale udzielano na nie sprzecznych odpowiedzi: prof. Bańko zaleca odmianę z dodaniem -n-, a prof. Grzenia dopuszcza (a wręcz zaleca!) odmianę: Iwa, Iwowi…, a także pozostawianie postaci nieodmiennej. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN (1999) też postępuje niekonsekwentnie: na str. 1506 informuje, że imię Iwo jest nieodmienne, a na str. 1648 przedstawia odmianę z -n-.

Czy imię Iwo odmienia się tak samo jak Hugo i Bruno?

„Echo, odbite od ścian budynków, dobiegło do uszu Iwo”. Czy tutaj dobrze postawiłam przecinki?

Istnieje imię Iwo nadawane osobom płci męskiej. Która wersja pytania jest poprawna: ,,Gdzie jest Iwo?" czy ,,Gdzie jest Iwa?"? Drugie moje pytanie dotyczy płci żeńskiej. Czy osobie płci żeńskiej można nadać imię Iwa (Iwa jako mianownik)? W końcu większość imion żeńskich kończy się na ,,a". A może osobie płci żeńskiej można nadać imię Iwo? Jakby wyglądały liczby mnogie tych imion? Dwóch chłopców o imieniu Iwo i dwie dziewczynki o imieniu Iwa. Dla płci męskiej dwaj Iwowie, a dla płci żeńskiej dwie Iwy? Pozdrawiam!

Jak odmieniać imię Ivo? Kolega w pracy nosi takie imię i powstała dyskusja wśród pracowników na temat jego odmiany. Mistrz ortografii Maciej Malinowski w jednym z artykułów twierdzi, że powinno się mówić np.: „Mówię o Ivonie N.”. Natomiast Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN podaje: „Wywiad z Ivo N.”. W Państwa poradni można znaleźć tę pierwszą odmianę. Jak jest poprawnie?
PS: Sprawa jest poważna, ponieważ koledzy założyli się o, powiedzmy, dużą ilość piwa.

Proszę o odpowiedź na trzy nurtujące mnie pytania:
1) W książkach J. Chmielewskiej często spotykam się ze zwrotem typu: mleko mi wyszło. Czy jest to forma spotykana tylko w języku potocznym, czy można jej używać także np. w wypracowaniach itp.?
2) Mój kolega w klasie ma bardzo rzadko według mnie spotykane imię – Iwo. Jakie jest pochodzenie tego imienia, czy żeńskie imię Iwona pochodzi od Iwa i czy to imię się odmienia, a jeśli tak, to jak?
3) I jeszcze jedno pytanie związane z moim nazwiskiem – Snusz. Często przy wypisywaniu różnego rodzaju dyplomów nauczyciele nie wiedzieli, która forma byłaby lepsza – dla Zbigniewa Snusz czy też dla Zbigniewa Snusza?
Z góry dziękuje za odpowiedź i pozdrawiam.

Szanowni Państwo!
Dwa lata temu wyszłam za mąż i dotychczas nie dowiedziałam się, jak poprawnie odmienia się moje nowe nazwisko – Gruda. Czy powinniśmy przedstawiać się: Iwona i Sylwester Grudowie, czy też Gruda? A jak będzie w dopełniaczu – Grudów? Jak nazywa się nasza córeczka – Grudówna czy Grudzianka? Mam nadzieję, że może to być potraktowane jako jedno pytanie.
Z góry dziękuję za odpowiedź
Z poważaniem
Iwona Minakowska-Gruda

Szanowni Eksperci,
mam pytanie dotyczące bibliografii załącznikowej. Czy powinny sią w niej znaleźć bezwzględnie wszystkie publikacje przytaczane w przypisach? Nawet te, które nie dotyczą przedmiotu publikacji? Przykład: we wstępie do katalogu rycin Daniela Chodowieckiego autorka, rysując epokę, w której tworzył artysta, przytacza Woltera i Goethego. Czy te pozycje powinny się znaleźć w bibliografii / literaturze przedmiotu?
Z poważaniem
Iwona

Witam!
Mam poważny problem z nazwiskiem, które przyjmę po ślubie tzn. Gibała. Poprawna forma to: „Zapraszają Państwo Gibałowie” czy też „…Państwo Gibała”? Czy nazwisko żeńskie Gibała odmienia się? Dziękuję za odpowiedź.

Jak właściwie należy wymawiać słowo wziąć? W mowie potocznej spotykamy zarówno końcówkę -ć jak i -ść. Czy obie są dopuszczalne?
Pozdrawiam i życzę sukcesów w 2002 roku wszystkim pracownikom Redakcji.
Iwona Iwona