Proszę o pomoc w ustaleniu odpowiedniej formy rzeczownika lata w wyrażeniach typu: grupa wiekowa 45–54 lata. Czy w domyśle dodajemy od… do… – wtedy mielibyśmy: 45–54 lat (od 45 do 54 lat), czy jednak liczebniki pozostają w mianowniku i forma: 45–54 lata jest właściwa. A co w sytuacji, gdy mamy np. grupę badanych w wieku 35–44 lat/lata? Mam często do czynienia z tekstami prezentującymi wyniki różnego rodzaju badań i widzę, że problem lat dotyka nie tylko mnie.
Gabriela Niemiec

Czy rzeczownik przystojność może oznaczać 'bycie przystojnym'? Mam wrażenie, że odnosi się on raczej do drugiego znaczenia słowa przystojny – 'zgodny z obyczajami'. Jeśli jest tak, jak się obawiam, tzn. odpowiedź brzmi nie, to jakim rzeczownikiem można oddać to samo znaczenie? Na bycie korektorzy mają alergię.
Z góry bardzo dziękuję
Dorota

W gazecie przeczytałam następujący artykuł: „Dwaj niemieccy pracownicy zostali zwolnieni z pracy za rasistowskie wypowiedzi na temat kolegi pochodzącego z Polski”. Zaskoczona, od razu zajrzałam do słownika, sprawdzić definicję słowa rasa, ale nie znalazłam tam jasnej odpowiedzi. Nurtuje mnie, czy obelgi dotyczące narodowości, np. Niemca wobec Polaka, można nazwac rasistowskimi. Czy można uznać, że istnieje np. rasa polska. Będę wdzięczna za odpowiedź.
Z powazaniem

Zdobyłem to Mont Blanc czy te Mont Blanc? Monte Cassino chyba raczej te niż to, prawda? Od czego to zależy? Czy istnieje jakaś reguła w tym względzie?

Bardzo dziękuję i pozdrawiam z Cieszyna!
Abraham

Szanowni Państwo,
mam uczennicę, Polkę urodzoną w Niemczech, o imieniu Solange. Proszę o rozstrzygnięcie moich wątpliwości na temat prawidłowej wymowy wspomnianego imienia (z francuska, z niemiecka?). Wolałbym wersję spolonizowaną.

Szanowni Państwo,
w języku niemieckim nazwiska takie jak Miller, Steiger czy Schopenhauer powinno zakańczać się dźwiękiem bardziej zbliżonym do /a/ niż do /er/. („mila”, „sztajga”, „szopenhała”). Skoro w języku polskim obce nazwiska odmieniają się zgodnie z wymową, czy nie powinniśmy mówić na przykład książka Arthura Schopenhauy?

Szanowni Państwo.
Mam pytanie dotyczące pisowni nazwy firmy. Firma nazywa się meiller direct Sp. z o.o. (użyłam tu pisowni stosowanej w firmie). Pisownia z małej litery narzucona została przez właścicieli z Niemiec. Skoro dwa człony nazwy piszemy z małej, to czy skrót sp. powinno się pisać z małej czy dużej litery?

Chciałabym poznać wytłumaczenie zwrotu: szczurzyć oczy (uszy).

Z góry pięknie dziękuję za wytłumaczenie

Nowy słownik ortograficzny PWN podaje, że samochód marki Škoda to skoda albo škoda, a wariantywne formy dopełniacza liczby mnogiej to skod a. skód oraz škod a. škód. W pewnym słowniku podano, że samochód marki Škoda to szkoda (tak zalecono wymawiać wyraz škoda w poradni na stronie https://rjp.pan.pl), ale nie zaznaczono, jak powinien wyglądać dopełniacz liczby mnogiej. Czy można więc, analogicznie za NSO PWN, używać form szkod a. szkód? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Theremin – nazwa instrumentu muzycznego – jest odnotowana w takiej formie w wielu źródłach. W Internecie można jednak znaleźć uproszczoną pisownię teremin (np. fraza na thereminie występuje ledwie dwukrotnie częściej niż na tereminie). Czy taka kwerenda daje podstawy, by teremin bez h uznać za wariant oboczny, czy raczej należy mówić o błędzie?