Mam niemały problem z pewnym związkiem frazeologicznym z Pomorza. Szczerze wierzę, że pomogą mi go Państwo rozwiązać. Chodzi o związek: wciągnąć/wciągać/wypijać żółtko. Samo znaczenie nie jest mi obce i wedle mojej wiedzy połączenie to, używane w rozkaźnikach najczęściej, znaczy tyle co: ‘rozbudzać się, zbierać w sobie siły, rychtowanie się z łóżka’.
Zagwozdką dla mnie jest etymologia tegoż frazeologizmu. Dlaczego akurat żółtko czy ma to związek z symboliką życia?

Pozdrawiam
M. Kiliński

Szanowni Państwo,

zwracam się z pytaniem dotyczącym poprawnej pisowni nazwy cyklu powieściowego J.R.R. Tolkiena pt. "Władca Pierścieni"? Zgodnie z polską normą językową — tylko pierwszy człon powinien być zapisany od wielkiej litery. Jednak w uzusie oraz literaturze przedmiotu (jak np. u T.Z. Majkowskiego, czy w tłumaczeniach A. Sylwanowicz) pojawia się zapis inspirowany pisownią angielską (oba człony od wielkiej litery). Czy taki zapis można uznać za poprawny ortograficznie i dopuszczalny w pracy o charakterze naukowym? Proszę o rozwianie moich wątpliwości.

Z wyrazami szacunku

K.M.

Szanowni Eksperci,

chciałbym poznać Państwa opinię na temat sformułowania współpraca bilateralna. Czy nie jest to pleonazm? Wydaje mi się, że współpraca już z definicji jest dwustronna.

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

Szanowni Państwo,

zastanawia mnie kwestia właściwego doboru spójników i zaimków w zdaniach, w których te wydają się funkcjonować wariantywnie. Chodzi mi na przykład o spójniki jak – gdy oraz którego – jakiego. Czy można posługiwać się nimi wymiennie, wedle uznania, czy może jednak zawierają jakieś subtelne różnice?

Jestem nauczycielem – mam więc do czynienia z bardzo dużą ilością nazwisk i imion. W przypadku, gdy uczeń jest Polakiem (narodowość i obywatelstwo polskie, tu się urodził, rodzice też) – a takich mam 99% – personalia ZAWSZE wymawiam zgodnie z zasadami języka polskiego. Nie wszyscy jednak są zadowoleni, dlatego też proszę o potwierdzenie (wydrukuję – i dam zainteresowanym), ze nazwisko Michel czytamy [michel], a nie [miszel], zaś imię Angelika – [angelika], a nie [andżelika].
Pozdrawiam serdecznie!

Pod Krakowem są miejscowości Zalas i Ispina. Miejscowniki powinny brzmieć w Zalasie, w Ispinie, tymczasem jest kościół w Zalasiu (napis na krzyżu) oraz szkoła podstawowa w Ispini (urzędowa tablica). Którym wersjom przyznać słuszność?

Jak powinno się traktować wyrażenie zjadłem kotleta? Wedle zasad powinno ono brzmieć zjadłem kotlet, ale rzadko się słyszy tę formę. Podobnie, częściej można usłyszeć wypalił papierosa zamiast wypalił papieros. Czy odmianę osobową należy w tym przypadku uznać jednoznacznie za błąd?

Szanowni Państwo,

jak należy rozumieć przysłowie „Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał”?

Dzień dobry,
mam pytanie odnośnie do prawidłowego zapisu znaku plus-minus (±) z wartością liczbową. Czy należy między nimi wstawić spację? Przykład: ± 3°C. Wedle mojej interpretacji należy wstawić spację, gdy chodzi o wskazanie precyzji przybliżenia, natomiast w przypadku wskazania, że dana wartość może być dodatnia lub ujemna, zapis powinien być bez spacji. Dziękuję z góry za pomoc.
Katarzyna

Szanowna Poradnio,

Sofia Casanova Lutosławska czy może Sofia Casanova-Lutosławska? Jak prawidłowo zapisywać hiszpańskie i polskie nazwisko tej poetki, pisarki i dziennikarki? Praktyka jest różna, ale chyba przeważa wersja bez łącznika.

Z góry bardzo dziękuję za pomoc.

Teresa