-
ojciec
19.01.202419.01.2024Szanowni Państwo, czy mógłbym prosić o wyjaśnienie przemian historycznych współczesnego słowa ojciec w liczbie pojedynczej i mnogiej w języku polskim?
Pozdrowienia, Krzysztof
-
O pisowni i odmianie nazwy własnej iPhone21.03.201921.03.2019Dzień dobry,
prowadzę serwis technologiczny, w którym często opisujemy telefony marki Apple – iPhone’y. Wiąże się z tym sporo problemów.
1. Zastanawia mnie, czy na początku zdania zaczynającego się od słowa iPhone powinniśmy zapisywać nazwę modelu małą czy dużą literą (zmieniając wówczas zapis nazwy własnej). Przykładowe zdanie: iPhone XS Max oferuje dwa aparaty.
2. Bardzo proszę o przypomnienie zasad poprawnej odmiany słowa iPhone.
3. Czy można używać spolszczonego ajfona?
Pozdrawiam
-
O wyrazach książę, księżna, księżniczka, księstwo16.12.201716.12.2017Czy w pisowni księżniczka ma zastosowanie zasada wymiany głoskowej: ż – s (księżniczka – księstwo), czy też w tym wyrazie piszemy ż, bo jest to ż niewymienne?
-
Pczińa16.12.201716.12.2017Jak należy odmieniać nazwę macedońskiej rzeki Pczińa? Jest to polska transkrypcja z alfabetu macedońskiego. Czy w przypadkach zależnych powinno się zmienić ń na ni (np. Pczińi czy Pczini)?
-
Pies o imieniu Runo 4.10.20194.10.2019Dzień dobry,
chciałbym zapytać, jak należy odmieniać imiona zwierząt, kiedy brzmią one jak rzeczowniki nieżywotne. Konkretnym przykładem nurtującym moją rodzinę jest imię naszego psa – Runo. Czy w przypadkach zależnych jego imię odmieniać się będzie jak imię „ludzkie” zakończone na -o jak Hugo, Bruno (czyli D. Runona, C. Runonowi, B. Runona, Ms. Runonie) czy jak rzeczownik pospolity runo (D. Runa, C. Runu, B. Runo, Ms. Runie), czy może będzie to jakaś kombinacja dwóch powyższych?
-
Pietro Bembo i Walahfrid Strabo
6.10.20216.10.2021Jak należy odmieniać nazwiska postaci historycznych Pietro Bembo i Walahfrid Strabo?
-
Poradnik poprawnej wymowy w języku polskim
16.02.202416.02.2024Korzystam na co dzień z zielonego słownika poprawnej polszczyzny. Obecnie szukam jakiegoś dodatkowego produktu, gdzie mógłbym sprawdzić precyzyjnie zasady wymowy w języku polskim. W pracy spotykam się z problemem hiperdykcji wśród mówców i potrzebuję źródła rzetelnej wiedzy na ten temat, aby rozwiewać wszelkie wątpliwości.
W zielonym słowniku są oczywiście wyjaśnienia dla takich przykładów jak „sześćset” (wymawiać: „sześset”) i tym podobne. Natomiast zagadnienia, które mnie interesują, dotyczą np. wymowy zbitek jak w poniższym zdaniu:
„Jak oni z zaangażowaniem śpiewają!”
Jeden mówca powie płynnie „jakoni”, a drugi mocno oddzieli „k” od „o”, atakując „o” w ostry sposób, a nie w miękki i łagodny, jak pierwszy mówca.
Jeden mówca powie „zzangażowaniem”, przedłużając po prostu pojedyncze „z”, a drugi odbije jedno „z” od drugiego z pewną cezurą.
Chciałbym znaleźć porady dotyczące tego typu problemów, być może podparte opiniami językoznawców sugerującymi korzystniejszą wymowę.
Czy w Państwa księgarni jest pozycja, która byłaby odpowiednim dla mnie rozwiązaniem?
Z poważaniem
-
Powęska 29.05.201629.05.2016Mam pewien problem z odmianą mojego nazwiska w bierniku liczby pojedynczej i mnogiej. Nazwisko Powęska występuje w takiej formie dla kobiety jak i dla mężczyzny(nie: Powęski). Kiedy zapraszam mężczyznę, rozumiem, że prawidłowa forma to np. Jana Powęskę? Natomiast kiedy zapraszam kobietę o tym nazwisku, to jak powinna brzmieć prawidłowa forma: Katarzynę Powęskę czy Powęską?
Tak samo mam problem, jeśli chodzi o małżeństwo o tym nazwisku: Powęsków czy Powęskich? A może obie formy są poprawne?
-
proboszczowi na pomoc12.03.201312.03.2013Szanowni Państwo,
od lat pomagam mojemu proboszczowi redagować listę wypominków (około 1300 nazwisk). Z odmianą większości nie mam problemów, ale czasem znajdzie się jakieś nietypowe nazwisko i tu zaczynają się schody. Ostatnio spotkałam takie nazwiska, jak: Skrzypiec, Zygo, Zioło (jak rzeczownik pospolity czy jak np. Kościuszko), Pawlukójć oraz Duwe i Henke. Bardzo proszę o podanie, jak odmieniać (wszystkie przypadki) tych sześć nazwisk w l. poj. i l. mn.
Z poważaniem
R. Gorońska -
przyjaciel jako rzeczownik odmieniający się nietypowo
27.12.202327.12.2023Dzień dobry,
mam pytanie o odmianę rzeczownika przyjaciel w liczbie mnogiej. Czy nie można byłoby jako formę wariantywną dopuścić odmianę: przyjacieli, przyjacielom, przyjacielami, przyjacielach? Obecne formy, które uważa się za jedynie poprawne, są nieregularne i — moim zdaniem — pretensjonalne. Czy nie wystarczy dobra wola jezykoznawców, żeby uznać tę drugą odmianę za równie poprawną i tym samym ułatwić życie użytkownikom polszczyzny?