Witam!
NSO PWN prof. Polańskiego podaje: „rzepień -pienia a. -p·nia”. Czy w dopełniaczu liczby mnogiej jednakowo poprawne są formy rzepieni (rzepni) i rzepieniów (rzepniów)?
Pozdrawiam.

Jak powinna brzmieć spolszczona wersja łacińskiej nazwy własnej Tillandsia – Sadzimy tilandsie (przez jedno l) czy Sadzimy tillandsie (pozostawione zdublowane l)?
Do skracania podwójnego l odnoszą się zasady 279 i 280, jednak nie uwzględniają one takiego przypadku jak powyższy.

Żółty ser, biały ser – ser żółty, ser biały. Czy są to formy równouprawnione? Z domu wyniosłem szyk z przymiotnikiem na pierwszym miejscu, takie formy wydają mi się naturalniejsze, jak się jednak okazuje, pod względem frekwencji przegrywają z tymi drugimi.

Istnieją owoce o nazwie winogrona. Jaką nazwę nosi jeden taki owoc, czyli dokładnie jedna kulka?
Jaki jest rodzaj winogron? Słyszę stosowany zamiennie męski i nijaki.

Szanowna Redakcjo,

mam pytanie odnośnie odmiany słowa 'sala' jako nazwy własnej drzewa występującego na terenie Indii, a które w Polsce znane jest jako damarzyk mocny.

Tłumaczę tekst i bardzo mi zależy na utrzymaniu nazwy własnej, która w językach staroindyjskich jest 'sala'. Będę ogromnie wdzięczny za objaśnienie, która z tych form, i dlaczego, jest poprawna gramatycznie: 'las salowcowy' czy 'las salowy'?

Z poważaniem,

Janusz

Szanowni Państwo,

potrzebuję porady w sprawie bio. Wiem, że to przedrostek i powinno się pisać łącznie z następującym po nim wyrazem. Przygotowuję teksty na opakowania kosmetyków. Większość z nich jest teraz bio (i jeszcze do tego organiczna).Osiwiałam już od codziennych zmagań z tym przedrostkiem. Bio pisane łącznie nie wygląda atrakcyjnie graficznie.

Czy jest jakieś odstępstwo od tej reguły? Jeśli nie, to jak piszemy biowyciąg z kwiatu lotosu czy wyciąg z biokwiatu lotosu, bioczerwony tulipan?

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
dowiedziałem się ostatnio, że w środowisku botaników mówi się np. o rodzinie wrzosowate (!), tzn. w takim wyrażeniu nazwa rodziny występuje zawsze w mianowniku zamiast w dopełniaczu. Muszę przyznać, że niezwykle mnie to razi. Dla przyrodników to ponoć norma. Uważają to Państwo za akceptowalne? (ot, maniera języka specjalistycznego). Może jednak warto promować dopełniacz? A może w ogóle czepiam się niepotrzebnie i takich przykładów jest więcej?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Eksperci,
spotkałam się z wyrażeniem ochrona starodrzewia. Czy jest ono poprawne? W SO PWN znalazłam tylko formę odmiany starodrzew – starodrzewu.
Czy nazwa owocu tamarillo jest rodzaju nijakiego? Czy można ją jakoś odmieniać? Mam też problem z odmianą nazwy innego owocu – physalis.
Dziękuję za pomoc i pozdrawiam,
Joanna

Szanowni Państwo,

już niedługo zamieszkam na ulicy Strąkowskiej (nie Strąkowej). Zachodzę w głowę, jaka jest etymologia tej nazwy. Nie pasuje mi ani strąk ani strąki. Najbliżej jest mi Strąkowo lub Strąkowa (nazwy potencjalnych miejscowości). W najbliższej okolicy mojego miasta ani śladu po takim miejscu. Ciekaw jestem, jakie są Państwa pomysły. Dziękuję.

Wojciech

Przygotowuję do druku książkę naukową o lasach. Jest w niej zdjęcie przedstawiające roślinkę o nazwie: wawrzynek wilcze łyko. Słownik ortograficzny podaje taką pisownię. Autor wprowadza pisownię łączną: wilczełyko i przedstawia następujące argumenty (tu cytuje): „w słowniku może być osobno, lecz we wszystkich najnowszych podręcznikach dendrologii jest wilczełyko razem. Nazewnictwo roślin naczyniowych zaczerpnąłem z tzw. checklisty z 1995 roku (to dla nas biblia), której autorami są najwięksi specjaliści botaniczni w Polsce. Upieram się więc przy swoim i zalecam pisownię wilczełyko” (koniec cytatu).
Ręce mi opadły: czy mam wykonać to zalecenie, czy też jednak odważyć się na zwrócenie uwagi, że ktoś kiedyś popełnił błąd, który ciągnie się, bo nikt nie odważył się przeciwstawiś „autorytetom”? Będę wdzięczna za szybką odpowiedź, bo czas mnie nagli. Książka czeka na druk.
Pozdrawiam i dziękuję
Ewa Rubczewska
(redaktor techniczny)