Ciekawi mnie, jak wygląda prawidłowy wołacz od mojego imienia. Przyzwyczaiłam się do formy Nadiu, zaliczając to imię do takich jak: Ania, Maja, Kaja. Ich wołacz kończy się na -u. Jednak jak to się ma do Leokadii czy Lidii, których wołacz przybiera zakończenie -o?
Zastanawiałam się, czy może jest tak, że Leokadia i Lidia mają i spółgłoskowe [tzn. j – J.G.], a w Nadii, tak jak w Ani, i jest tylko zmiękczeniem, przy czym Maja i Kaja mają j, dlatego że w polskim nie występuje aia.

Nazwisko „Piłsudski” wymawiane jest powszechnie jako „Piułsucki”. Chodzi mi o początek wyrazu, bo ostatnia sylaba to, zapewne, jakaś pozostałość ze starej pisowni nazwiska rodowego, ale też jestem ciekaw czy tak było. Dlaczego „P i u ł”? Czy to świadome/nieświadome unikanie niestosownego skojarzenia, gdy mowa o Józefie Piłsudskim? I jeszcze jedno. Nie znalazłem na tym portalu wcześniejszego wyjaśnienia tej sprawy. Nikt się tym nie interesował wcześniej?

Moje pytanie dotyczy koligacji rodzinnych. Mianowicie: żona brata to bratowa, mąż siostry – szwagier; ale siostra żony? brat żony? I odwrotnie: brat męża i siostra męża?
Ciekawi mnie również powiązanie dzieci z dalszą rodziną. Czy brat mamy to wujek, a brat taty to stryj? A żona brata mamy? Mąż siostry mamy?
Bardzo dziękuję za odpowiedź w tej nurtującej mnie kwestii.
Emilia Maćczak

Wśród moich znajomych często używane jest słowo niedajże w znaczeniu ‘nie dość, że’. W sieci nie znajduję żadnej wzmianki o takim słowie. Ciekawi mnie zatem, czy słowo niedajże jest lub było używane w jakiejkolwiek części Polski, czy może nigdy nie istniało? Skąd mogła wziąć się taka forma?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,
czy sformułowanie Nie jadłam nic od rana oznacza, że nie jadłam danego dnia nic a nic, a może że zjadłam śniadanie, a później już nic? Kwestia ta stała się ostatnio przedmiotem towarzyskiego sporu i ciekawi mnie, czy można to zdanie jednoznacznie interpretować.

Z poważaniem,
Agnieszka

Szanowni Państwo.

Ciekawi mnie, jak to się stało, że dopełniacz od słowa „kocioł” brzmi „kotła”, a od „dzięcioł” – „dzięcioła”, skoro końcówki obu wyrazów brzmią „cioł”. Domyślam się, że przyczyną tego są jakieś różnice etymologiczne, i właśnie dlatego proszę o wyjaśnienie.

Z poważaniem

Wojciech Bąk

Szanowni Państwo,
ciekawi mnie, dlaczego tytuły porad są zazwyczaj pisane małą literą. Nasuwa mi się (być może chybiona) analogia do tytułów artykułów prasowych. Przychodzi mi też na myśl, że tytuł mejla zaczynam zawsze od wielkiej litery, sądząc, że w przeciwnym razie popełniłbym błąd. Czy w takim razie przesadzam? A może chodzi o to, żeby już w samym tytule móc eksponować różnice w pisowni, jak w poradzie Pałac Staszica, ale pałac Krasińskich?
Z wyrazami szacunku Czytelnik

Szanowni Panstwo!

Ciekawi mnie, jak się pisze: nowowybudowany, czy nowo wybudowany? Podobno przymiotniki pisze się razem, ale czy np. niewybudowany, czy nie wybudowany?

Bardzo dziękuję za odpowiedź,
Agnieszka Posavec

Ciekawi mnie, z czego wynika różnica w pisowni wyrazów obiad i objadać się – dlaczego, skoro podstawa słowotwórcza jest taka sama, w jednym wyrazie pozostało j, a w innym mamy i?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Zetknęłam się niedawno ze słowem odpoznawać, używanym zamiast rozpoznawać. W słownikach go nie znalazłam. Bardzo mnie ciekawi, czy to jest jakiś wyraz gwarowy? Archaizm? Po wpisaniu w Google pojawia się sporo wyników, np.:
http://szkolnictwo.pl/index.php?id=PU0764
http://www.vat.pl/print/tresc_faktury_faktury_vat_133.php
Jakoś dziwnie mnie gryzie użycie wspomnianego wyrazu w takim kontekście, czy słusznie?