Ciężko jako synonim trudno? Autorka portalu prawica.net napisała: „Kiedyśmy pomarli, ciężko stwierdzić”. Czy używanie ciężko jako synonimu trudno niezależnie od związków frazeologicznych jest poprawne? Rozumiem ciężko oddychać, bo oddychający czuje ciężar. Ale ciężko zobaczyć słonia w jarzębinie? Czy nie dojdziemy przez to do stwierdzenia, że ktoś ma ciężkości z widzeniem?
To pytanie już było zadawane, ale odpowiedzi, nie znalazłem, jedynie dyskusję, czy jest to germanizm.

Proszę o komentarz odnośnie popularnego ostatnio w pewnych kręgach posługiwania się sformułowaniem li tylko, jak gdyby tylko tylko już nie wystarczało… :)
Jakie jest Państwa zdanie na ten temat?

Podczas rozmów politycznych i prawnych dotyczących zniewagi zacząłem się zastanawiać nad poprawnością językową – słowa zelżyć i powaga odnoszą się do sił grawitacyjnych.
Czy można mówić, że ważny urząd zelżył się, gdy łamie umowę społeczną?
Czy znieważamy, mówiąc, że utracił powagę?

Dobry wieczór.

Słowo przymroczony w słownikach zdaje się nie występować. Czy jego użycie w tekstach publikowanych jest zatem poprawne? Intuicja podpowiada, że jego znaczenie byłoby podobne jak zamroczony, tylko że w mniejszym stopniu (analogicznie jak np. przymrużone – zmrużone [oczy]). Wydaje się, że przymroczony może być np. umysł (z braku snu), oczy (od dużego ciężaru), sportowiec (od wysiłku), pokój (od braku światła), świat, dusza czy serce (od zła).

Z góry dziękuję za odpowiedź i życzę dużo światła

PZ

Moje uszanowanie!
Chciałbym zadać pytanie dotyczące terminologii piłkarskiej. Wiele polskich określeń pochodzi tu z angielskiego, pośrednio lub nie (jak korner czy róg, wolny, karny itd.). Są jednak dwa wyjątki, które mnie interesują: spalony (offside) i pomocnik (midfielder). Skąd wzięły się te polskie określenia? Czy można wskazać czas ich pojawienia się, miejsce, autora?
Pozdrawiam serdecznie!

Czy właściwe jest używanie czasownika posiadać w zdaniach: „Laboratorium posiada certyfikat” lub „Aparat posiada własną instalację…”, „Pracownik posiada kwalifikacje do obsługi…” itp.? Osobiście mi się nie podoba, ale jest w użyciu. I w dodatku fakt „posiadania” innej rzeczy, cechy albo przywileju wynika często z nadania tytułu lub prawa własności, np. firma prawnie jest właścicielem (tzn. posiadaczem!!!?) certyfikatu wystawionego na jej imię.

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o poradę, czy poprawne jest używanie w języku polskim (w artykułach naukowych, książkach) skrótu anglosaskiej jednostki miary – funta – w zapisie lb lub w liczbie mnogiej lbs. Przykład: „Na pokład okrętu brytyjskiego jedna osoba mogła wnieść bagaż o ciężarze do 120 lbs”.
Z poważaniem,
Jakub Żak

Dzień dobry,
1) Czy pisząc inicjały, powinniśmy je oddzielać spacją łamiącą czy niełamiącą?
2) Czy są jakieś konwencje w języku polskim co do użycia „krótkiej” spacji (https://en.wikipedia.org/wiki/Thin_space). Czy możemy używać niełamiącej krótkiej spacji w skrótach typu m.in (m.␣in zapobiegając w taki sposób dzieleniu skrótów pomiędzy wierszami, jednocześnie zachowując mały odstęp pomiędzy literkami.
3) Czy możemy użyć „krótkiej”, niełamiącej spacji w wyrażeniach typu ks.␣Jan Kowalski?

Szanowna Poradnio,
chciałbym wiedzieć, czy pająk znajdujący się na suficie, ze wszystkimi kończynami dotykającymi sufitu, stoi czy wisi. Opinie wśród znajomych są podzielone. Jedni mówią, że stoi, ponieważ się nie porusza, inni twierdzą, że wisi, ponieważ jego ciężar nie spoczywa na nogach. Pająki utrzymują się na ścianach (suficie w tym przypadku) dzięki mikrohaczykom na swoich kończynach, więc w pewien sposób na nich wiszą, jednak nie zwisają.
Z poważaniem,
Filip

Obecnie prawie nie słyszy się słowa trudno. Zamiast trudno używa się słowa ciężko. Mnie to razi. Np. w czasie transmisji meczu piłki siatkowej mówi się ciężka piłka, mając na myśli piłkę trudną do odbicia.
Bogusław Sobol