Szanowni Państwo,
mam pytanie do Dr. Malinowskiego. Zauważyłem, że pisząc postscriptum, używa Pan skrótu „PS” i nie stawia po nim żadnego znaku. Do tej pory wydawało mi się, że o ile sam skrót może mieć postać „PS” lub „P.S.”, to jednak umieszcza się jeszcze jakiś znak oddzielający go od treści postscriptum, tzn. kropkę lub dwukropek. Czyżbym był w błędzie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam,
pytanie dotyczy odmiany skrótu: PZMot. Część słowników (np. Wielki słownik ortograficzny PWN) podaje odmianę z kreseczką: PZMot-u, PZMocie. Taką regułę możemy też przeczytać w zasadach pisowni i interpunkcji w witrynie PWN. Część słowników (np. Słownik ortograficzny języka polskiego, Muza SA, Słownik nazw własnych) podaje odmianę bez kreseczki: PZMotu, PZMocie.
Bardzo proszę, najchętniej Pana dr. Jana Grzenię, o pomoc w ustaleniu, który zapis jest prawidłowy.

Dzień dobry,

jaki zapis powinien widnieć na pieczątce służbowej, tzn. jaki zapis jest prawidłowy – „radca prawny”; „Radca prawny”; „Radca Prawny”? Chodzi o wielkość pierwszej litery poszczególnych członów.

Jak powinniśmy zapisywać imię patronki od spraw trudnych i beznadziejnych, św. Rity z Cascii? Niektóre źródła podają wariant Ryta. Czy jest on akceptowalny?

W poradni pojawiło się już pytanie: Dlaczego rżnąć (np. drewno) ale podrzynać (gałąź, na której się siedzi)?, na którą odpowiedź dr Długosz-Kurczabowej brzmiała: „Do dawnych form rznąć, dorznąć, zarznąć, wyrznąć… utworzono wtórne odpowiedniki częstotliwe rzynać, dorzynać, zarzynać, wyrzynać… (analogicznie do umotywowanych par typu zacząć – zaczynać)”.
W związku z tym zastanowiło mnie jednak, jak brzmiała wymowa. Wynika to z tego, że czytając podrzynać jako [pod-żynać], mielibyśmy oboczność ż-rz, biorąc pod uwagę rżnąć. Wydaje mi się zatem, że pierwotne odczytanie podrzynać brzmiałoby [podr-zynać], i rznąc [r-znąć], tak jak marznąć.
W czasach szkolnych miałem podobny problem, gdy czytaliśmy Reja, gdzie znajdujemy słowo barzo, które w oczywisty sposób jest naszym współczesnym bardzo, a więc odczytanie powinno brzmieć raczej [bar-zo] niż [bażo], które to strasznie mnie wówczas raziło.
Czy takie rozumowanie jest prawidłowe? Czy jest to powiązane z czeskim ř, które ponoć wymawia się podobnie? Odchodząc trochę od powyższego – czy czasowniki rżnąć i żąć są pokrewne, czy to przypadkowa zbieżność?
Z poważaniem
Marek Kielar

Dzień dobry,
Zajmuję się indyjską filozoficzną szkołą sankhja (na stronie Uniwersalnego słownika języka polskiego jest hasło sankhja). Proszę o radę dotyczącą tworzenia przymiotnika od słowa sankhja oraz wyrazu oznaczającego zwolennika sankhji. Do tej pory we wszystkich swoich publikacjach używałam terminów sankhjaniczny i sankhjanista, ale po dłuższym zastanowieniu się wydaje mi się, że formy sankhjiczny i sankhjista są bardziej zgodne z zasadami języka polskiego.
Pozdrawiam

Jak poprawnie pod względem ortograficznym napisać słowa: sądowoadministracyjny (sądowo-administracyjny) oraz materialnoprawny (materialno-prawny)?
Dziękuję.

Szanowni Państwo,
szukałem w różnych źródłach, ale nie znalazłem odpowiedzi, zwracam się więc do ekspertów w tej dziedzinie. Czy w rzeczownikach dwuczłonowych pisanych z łącznikiem, chcąc zapisać je wielką literą ze względów grzecznościowych, wielką literą piszemy tylko pierwszy człon czy obydwa? Przykładowo, czy adresując pismo do sędziego-komisarza (taka pisownia występuje w ustawie), chcąc zapisać je z wielkiej litery piszemy Sędzia-komisarz czy Sędzia-Komisarz?

Dziękuję za odpowiedź.

Pan Profesor Mirosław Bańko na pytanie, czy skarb państwa pisać dużymi czy małymi literami, odpowiedział swego czasu: „Ponieważ chodzi o instytucję, która reprezentuje państwo w obrocie prawnym, uzasadniona jest pisownia wielkimi literami. W praktyce spotyka się też użycie małych liter (…)”.
Uprzejmie proszę o uściślenie. Konstatując fakt „praktycznego użycia małych liter”, nie ujawnił Pan mianowicie swego stosunku do owej praktyki: jest ona słuszna czy nie. Wolno więc pisać i tak, i tak, zależnie od kontekstu? Czy nie dałoby się udzielić odpowiedzi nieco bardziej jednoznacznej?
Chodzi mi o różne konteksty, a szczególnie o wyrażenie spółka skarbu państwa.
Z góry dziękuję i serdecznie pozdrawiam.
Krzysztof Szymczyk, Opole

Chciałabym dowiedzieć się, jak należy zapisywać skróty stopni harcerskich – z kropką czy bez.
Chodzi mi konkretnie o stopnie:
Pwd – przewodnik
Phm – podharcmistrz
Hm – harcmistrz

Ponieważ w tych przypadkach nie wiem, czy należy zastosować się do zasady dotyczącej skrótów składających się z pierwszych kilku liter wyrazu (np. dot.), czy tych z pierwszej, środkowej i ostatniej litery(np. mgr).
Z góry dziękuję!