drogo
  • Monologi niewypowiedziane w prozie
    14.09.2018
    14.09.2018
    Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?

    Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:

    Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

    – Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

    Pogardą mędrca skwitował ich postawę.



    W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.

    Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

    Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

    Pogardą mędrca skwitował ich postawę.



    Opcjonalnie można też zapisać tak:

    Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

    Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

    Pogardą mędrca skwitował ich postawę.



    Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:

    Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.

    – Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.

    Wreszcie został sam.



    Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
    Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.
  • na kocią łapę
    25.09.2006
    25.09.2006
    Droga Poradnio,
    skąd wywodzi się zwrot żyć na kocią łapę? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
    Mest
  • Nazwa indywidualna biblioteki

    4.12.2023
    4.12.2023

    Dzień dobry!

    Chciałabym prosić o odpowiedź w sprawie prawidłowej pisowni nazwy biblioteki. Nowa filia WiMBP w Gdańsku będzie nazywać się: Biblioteka Po Drodze. Czy wszystkie wyrazy powinny być napisane z dużej litery, czy też może „po” albo „drodze” powinny być pisane z małej? Pozostałe filie mają nazwy m.in. Biblioteka pod Żółwiem, Biblioteka na Fali, Biblioteka pod Kotem i Myszą. Chciałabym się upewnić, czy użycie wielkiej litery jest w nich prawidłowe. Pozdrawiam serdecznie

  • Nazwa organu Starostwa Powiatowego w Pucku

    24.09.2023
    22.09.2023

    Szanowni Państwo,

    jestem mieszkańcem powiatu puckiego w województwie pomorskim. Jednym z organów Starostwa Powiatowego w Pucku jest: Zarząd Drogowy dla Powiatu Puckiego i Wejherowskiego. Czy właściwe i dopuszczalne jest użycie w tej nazwie słowa „Powiatu”? Czy prawidłowe powinno być tutaj użycie słowa „Powiatów”? Powiat pucki i wejherowski w Polsce nie istnieje.

    Z poważaniem

  • o wołaczu „bardziej poprawniejsza” odpowiedź
    14.06.2011
    14.06.2011
    Witam.
    Mam takie oto pytanie. Która forma jest poprawna bądź bardziej poprawniejsza: „Witaj, Jakubie” czy bez odmiany, czyli „Witaj, Jakub”?
    I już w pytaniu pojawia się drugie. Bo napisałem bardziej poprawniejsza, a czy to jest błąd i nie powinno być bardziej poprawna albo poprawniejsza? I jeśli to błąd, to jak ten błąd się nazywa?
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • Pisownia form adresatywnych
    24.05.2018
    24.05.2018
    Szanowni Państwo,
    zastanawia mnie użycie wielkich liter w formach powitalnych takich, jak mój Drogi, moja dzielna Podróżniczko etc. Chodzi mi o to, czy wielką literą wystarczy pisać wyraz bezpośrednio odnoszący się do adresata (Drogi, Podróżniczko), czy już lepiej zapisywać nią wszystkie wyrazy wchodzące w skład takiego inicjalnego wyrażenia.
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • Przecinek przed co (i nie tylko) – uzupełnienie
    29.02.2016
    29.02.2016
    Szanowni Państwo,
    piszę w związku z poradą Przecinek przed co.
    Zastanawiam się, czy w przykładach bez przecinka nie chodzi po prostu o ten człon bezokolicznikowy? Tzn. czy to nie on decyduje o takiej interpunkcji? Czy co jest jakoś wyróżnione? Jak będzie z interpunkcją np. w takich zdaniach: Wiem dokąd iść, Nie mam gdzie spać?
    Co to znaczy z których jeden (…) ściśle łączy się z co? Ściśle, czyli jak?

    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • przecinek – słowo – przecinek
    19.05.2011
    19.05.2011
    Szanowni Państwo,
    czy dopuszczalne są sytuacje, w których przecinek bezpośrednio poprzedza pojedyncze wyrazy i jednocześnie bezpośrednio następuje po nich? Przykłady konstrukcji, która sprawia mi kłopot:
    Choćby na dworze był sztorm, tu, w moich czterech ścianach, nigdy go nie słychać.
    Ponieważ list miał być długi, Piotruś, pisząc, jakby tracił zapał.

    Serdecznie dziękuję za odpowiedź.
  • przez i bez
    22.04.2009
    22.04.2009
    Jaka jest etymologia przyimka przez? W pol. gwarach mamy formę bez, po ros. czerez, w słow. cez i chyba dodatkowo spokrewniony z nim wyraz cesta (droga, podróż). Czy pol. forma pochodzi od tego samego ps. pierwowzoru, czy jest jakimś naszym wynalazkiem?
  • szeregi przydawek
    7.10.2008
    7.10.2008
    Dzień dobry!
    Proszę o radę w kwestii interpunkcyjnej: gdzie powinny być przecinki w zdaniu typu: „Szlak wiódł ładną grzbietową leśną drogą”? Zdaje się, że najlepiej byłoby: „Szlak wiódł ładną grzbietową, leśną drogą”. Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości.
    Serdecznie pozdrawiam,
    Justyna
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego