Szanowna redakcjo,

głowię się nad odmianą nazwiska uczennicy z Mongolii – Tuvshinsanaa. Moje obecne stanowisko jest takie, że odmieniam to nazwisko podobnie jak rzeczownik „kobieta” nie stawiając przy tym apostrofu, tylko po prostu podmieniam końcówkę. Czy dobrze myślę?

Z poważaniem

Michał Zalewski

Czy należy pisać: Artykuł X francuskiego Kodeksu pracy czy kodeksu pracy?

Z góry dziękuję

D.

Czy obok pisowni Dziś i Jutro (jest to nazwa czasopisma) byłaby również możliwa: Dziś i jutro? Moim zdaniem tak, wszystko zależy tylko od tego, czy człony traktuje się jako rzeczowniki, czy jako przysłówki (wtedy nazwa pozostawałaby nieodmienna). Czy mam rację?

Czy wszystkie głoski mogą ulec ubezdźwięcznieniu podobnemu jak w wypadku wyrazów rtęć (ubezdźw. [r]) czy pomysł (ubezdźw. [ł])? Na czym polega to zjawisko?

Czy czasownika uderzać można używać w znaczeniu zwracać uwagę. Np. Uderzyło mnie ich podobieństwo. Trąci mi to kalką z angielskiego strike, tyle że po polsku mówi się o uderzającym podobieństwie...

Będę wdzięczna za pomoc.

D.

Szanowni Państwo,
czy udźwięcznienie spółgłoski [k], gdy stoi ona przed spółgłoską [j], jest zjawiskiem typowym dla konkretnych regionów Polski? Chodzi mi głównie o Wielkopolskę (Poznań i okolice), gdzie udało mi się to zaobserwować. Przykłady takich udźwięcznień to zwrot jak ja wymawiany jako [jag ja] tudzież jak już jako [jag już], jak jesteśmy jako [jag jesteśmy], jak jeszcze jako [jag jeszcze] etc.
Jako rodowitej Podlasiance bardzo rzuciło mi się to w oczy, gdyż w moich stronach k w takiej kombinacji nigdy nie jest udźwięczniane.

Pozdrawiam

Jak odmieniać przez przypadki nazwę miejscowości Ulkowy (woj. pomorskie)? Ja odmieniam: Ulków, Ulkowom, Ulkowami, Ulkowach. Koledzy mają odmienne zdanie (Ulkowych, Ulkowym, Ulkowymi, Ulkowych?). Dotyczy to też takich nazw, jak Subkowy, Walichnowy i inne, głównie na Kociewiu.
Z góry dziękuję, łączę wyrazy szacunku.
Małgorzata Tuszyńska – Muzeum Archeologiczne w Gdańsku

Pracuję na jednym z uniwersytetów medycznych. Oficjalnie nazwę skraca się do UM, ale w wielu miejscach (ogłoszenia na stronie internetowej, e-maile między pracownikami, ulotki kierowane do studentów i kandydatów na studia itp.) widuję także pisownię „UMED” lub „UMed”, jak również tworzone od nich przymiotniki: „umedowy”, „UMED-owy” itp. Czy takie nazwy (poza oficjalnym skrótowcem UM) mogą być wykorzystywane w jakichś oficjalnych lub nieoficjalnych sytuacjach? Czy są utworzone poprawnie? Kojarzy mi się to trochę z odmianą UJ: UJ-otu, UJ-ocie, ale czy w takim razie formy nie powinny mieć brzmienia UM-ed, UM-edzie, UM-edowi?

Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać o odmianę skrótowca USOS (Uniwersytecki System Obsługi Studiów). Czy mam rację, że można go odmieniać lub używać w formie nieodmiennej („Nie mogę zapisać się na zajęcia w USOS” lub „Nie mogę zapisać się na zajęcia w USOS-ie”)? Jeśli zaś decydować się na odmianę, to jakie powinny być końcówki (zwłaszcza dopełniacza i biernika)?

M. USOS
D. USOS-a/USOS-u (?)
C. USOS-owi
B. USOS (?)
N. USOS-em
Msc. USOS-ie
W. USOS-ie!

Z poważaniem

Mieszanie mąki z wodą i wyrabianie ciasta rękami bardzo mnie uspokaja/jają.

Która wersja jest poprawna?

Z góry dziękuję

D.