Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy skrótu PS. W słowniku ortograficznym znalazłam wyjaśnienie pisowni wielkimi literami i bez kropek. Natomiast w poradni zamieszczono informację, że kropki jednak można stawiać. Jestem polonistką i jednoznaczna odpowiedź jest dla mnie b. ważna, szczególnie w czasach, kiedy o wynikach decydują głównie wszechobecne punkty.
Pozdrawiam
Bogna Sikorowska

Czy przy zbiegu dwóch czasowników zwrotnych można powtórzyć słowo się, np. „Nie da się ustosunkować się”, „Ośmielam się nie zgodzić się”. W tych przykładach unikamy powtórzenia i mówimy: „Nie da się ustosunkować”, „Ośmielam się nie zgodzić”. Jednak w niektórych sytuacjach niepowtórzenie się może prowadzić do nieprecyzji, np. kiedy słyszymy „Zdecydowałem się dobrze prowadzić”, to nie wiemy, czy mówiącemu chodziło o prowadzenie czegoś (np. samochodu), czy o prowadzenie się.
I drugie pytanie: jak zachowuje się się w gerundiach? W „Innym słowniku języka polskiego PWN” przy słowie konduita podano synonim prowadzenie. Czy forma prowadzenie się jest błędna? Znów ta sama wątpliwość: kiedy słyszę: „Jej prowadzenie pozostawia wiele do życzenia”, od razu myślę o prowadzeniu samochodu, prowadzeniu w klasyfikacji, ale nie o prowadzeniu się.

Dziękuję i pozdrawiam,
Jerzy Buczek

Czy tytuł wątku Poszerzona szyjka macicy w ciąży jest poprawny?… Fraza według mnie wskazuje, jakoby to szyjka macicy, a nie kobieta, była w ciąży. Niestety, parafrazy typu Poszerzona szyjka macicy u kobiety w ciąży/u ciężarnej nie może zostać zastosowana ze względów SEO.

Znalazłam informację, że po uzupełnieniu zdania: „Chodziło o powieść Mniszkówny, która nie cieszyła się powodzeniem” o zaimek tę („tę powieść…”) stanie się ono jednoznaczne, ponieważ wyrazu która nie będzie już można odnieść do Mniszkówny. Dlaczego? Czy zdanie to w pierwotnej postaci jest nieprawidłowe, czy też kontekst może je usprawiedliwiać?

Szanowna Poradnio!
Na harmonijnej współpracy autora z redaktorem kładzie się cieniem kontrowersja wokół sformułowania teraźniejszość rozjaśnia przeszłość. Czy obecność w nim podmiotu, orzeczenia i dopełnienia przesądzają, jak twierdzi jedna ze stron, o „absolutnej gramatyczności”?
Pozdrawiam – AK

Jak jest prawidłowa forma rzeczownika terminal w dopełniaczu liczby pojedynczej? Chodzi mi o zdanie: „Spółka rozpoczęła budowę terminalu / terminala kontenerowego”.

Bardzo proszę o odpowiedź, jak prawidłowo należy odmieniać nazwisko Wiater. Kolega w pracy nazywa się Wiater i niektórzy odmieniają to nazwisko: kogo, czego? Wiatera. Dla mnie brzmi to sztucznie. Nie wiem czy mam rację, ale wydaje mi się, że w odmianie eliminuje się w końcówce nazwiska -e. Według mnie powinno być: Wiatra. Czy mam rację, a może jestem w błędzie. Bardzo proszę o pomoc.

Szanowni Eksperci,
czy poprawnie jest: spod znaku bawołu, cechy bawołu, rok bawołu, przekonać bawoła? Dziękuję i pozdrawiam,
Joanna

Czy tak dzisiaj popularne wyrażenia typu: wydaje się być zrozumiałe (wydaje się być, zdaje się być) są poprawne? Czy jest to germanizm, który należałoby eliminować?

Pozdrawiam
Adam Cedro

Wciąż widzi się ostatnio komentarze o złamaniu serca, np. ta wiadomość złamała mi serce (może to była łamiąca wiadomość - breaking news?), albo syn złamał jej serce (co wydaje się nieco kazirodcze). Wydaje się, że złamanie serca może nastąpić tylko w relacjach romantycznych lub w sytuacji, gdy jedna ze stron miała nadzieję na relację romantyczną, a z pozostałych kontekstów powinno być eliminowane na korzyść pękania serca, krwawienia serca, ściskania się serca itd. Proszę o stanowisko.