-
Wyrazy złożone z członem -wieczny i -wiekowy25.04.201925.04.2019Chciałbym się dowiedzieć, jak powinien brzmieć przymiotnik od X wieku: dziesięciowieczny czy dziesiątowieczny? Żadnego z tych słów nie ma w moim PWN-owskim słowniku języka polskiego ani ortograficznym, na drugie natomiast natrafiłem w powieści S. Kinga (dziesiątowieczni Cyganie). I analogicznie: ośmiowieczny czy ósmowieczny? A pozostałe wczesne wieki?
-
wyrenderować – wyrenderowany
8.06.20238.06.2023Szanowny Panie/Pani,
w związku z uwagami recenzenta do słowa „wyrenderowany” chciałbym dowiedzieć się czy jest to słowo dopuszczalne do użycia w opracowaniach naukowych — w szczególności związanych z grafiką komputerową, gdzie zwrot „rendering” jest powszechnie używany.
Według `Słownika języka polskiego PWN` poprawne i zgodne ze słownikiem jest zarówno słowo „rendering”, jak i „renderować” (od którego niejako utworzyłem słowo wyrenderowany/wyrenderować).
W moim opracowaniu słowo to odnosiło się do stworzonego modelu trójwymiarowego — „[...] wyrenderowany model [...]”.
Czy taka konstrukcja jest poprawna i dopuszczalna?
Z poważaniem
Maciej
-
Wyróżniamy kursywą
13.10.202013.10.2020Wyrażenie "big data" zostało zapożyczone z języka angielskiego. Jednak coraz częściej używane jest ono w języku polskim. Zatem, czy zapisując termin "big data" w pracy naukowej, powinno się zastosować kursywę?
-
Wyróżnienia typograficzne wyrazów cytatów21.02.201721.02.2017Czy w poniższych zdaniach obce wyrazy i wyrażenia należy zapisać kursywą:
- Zazdrościłem Johannowi i Waleremu odjazdu do dywizjonu bojowego, zazdrościłem im lotów bojowych nad Francję, Belgię i Holandię, przyszłych sukcesów, towarzystwa frontowych kolegów, dyskusji w sitting room w kasynie oficerskim w Northolt.
- „Do you like kiss me?” zapytała znienacka. „But very, very strong” dodała ciszej.
- A co ze słowami: emploi i alter ego?
Dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.
A. -
Wyszło, jak wyszło10.02.201510.02.2015Szanowni Państwo,
zastanawia mnie interpunkcja w zwrotach typu „wyszło(,) jak wyszło”, „jest(,) jak jest”. Oba można rozwinąć, dodając przed ewentualnym przecinkiem tak, i otrzymamy porównania paralelne, w których przecinek zależy, jak się zdaje, od naszego wyboru. Czy zatem bez wstawienia tak też mamy wybór?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
wyżyna Kolorado11.01.200811.01.2008Piszemy Wyżyna Kolorado czy wyżyna Kolorado? Na stronach WWW Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych (KSNG) jest protokół z 2005, w którym ustala się pisownię dużą literą nazw pochodzących od nazw rzek. Ze SO PWN z 2006 wynika, że raczej należy pisać wyżyna Kolorado. Jakie jest znaczenie decyzji tej komisji? Poza pisownią Wyżyny Kolorado KSNG przyjęła wtedy też np. pisownię Morze Celebes, podczas gdy słowniki PWN niezmiennie zalecają pisownię pierwszego członu takich nazw małą literą.
-
X-Y czy Y-X?7.11.20087.11.2008Wyobraźmy sobie kompleks leśny liczący np. 10 ha. Dominuje tam las (w sensie drzew), ale niewielki udział mają też zarośla (krzewy), powiedzmy 10% powierzchni. Czy jest to zatem kompleks leśno-zaroślowy, czy zaroślowo-leśny?
-
Yosojirou Kariya
22.02.202422.02.2024Szanowni Państwo,
piszę w sprawie przetłumaczenia nazwy „Kariya's theorem” na polski. Mianowicie nie wiem, jak odmienić nazwisko „Kariya” w dopełniaczu — „Kariyego”, „Kariyi” (nie wiem także, czy należny byłby apostrof). O matematyku znalazłem niewiele... na wikipedii jest on cytowany w artykule https://en.m.wikipedia.org/wiki/Feuerbach_hyperbola. Oryginalny artykuł na temat twierdzenia został gdzie indziej zacytowany jako „J. Kariya. Un theoreme sur le triangle. L’Enseign. Math., 6:130–132, 1904”. Zwracam się ze prośbą o pomoc w tej kwestii — jaka forma jest w tym przypadku prawidłowa.
-
zabobon15.12.200615.12.2006Nurtuje mnie problem słowa zabobon. Mianowicie chodzi o odniesienie tego słowa do chrześcijaństwa. Czy pojęcia tego można używać w stosunku do katolicyzmu? Z definicji w Słowniku języka polskiego PWN wnioskuję, że tak. Jednak chciałbym mieć na ten temat zdanie eksperta.
Z wyrazami szacunku
Piotr Zychowicz -
Zadziać się
25.07.202125.07.2021Od kilkunastu lat upowszechnia się użycie czasownika zadziać się (i też zadziewać się) w znaczeniu odpowiednio ‘wydarzyć / wydarzać się’. Pamiętam, że dawniej słowo to oznaczało potocznie ‘zawieruszyć się’. Czy to nowe znaczenie jest po prostu współczesnym neologizmem rozszerzającym czasownik podstawowy dziać się, czy też takie użycie było znane już w XX wieku, tylko nigdy się wtedy na nie nie natknąłem?
Dziękuję za pomoc, Łukasz