historia
-
orzecznik przymiotnikowy w dawniej polszczyźnie26.10.200926.10.2009„Kiedyś była ona inną” – zamiast „(…) inna”. Jak wyglądała historia rozwoju przymiotnika do postaci dzisiejszej? Dlaczego dziś jest inaczej (forma inna), skąd to wynika i skąd wynikała forma inną. Gdzie można o tym poczytać więcej?
-
pasja do gościnności (?)
9.04.20239.04.2023Dzień dobry!
Czy zwrot "poczuj naszą pasję do gościnności " jest prawidłowy?
-
Pochodzenie nazwy terenowej Prodnia.
26.03.202126.03.2021Spotkałem się z nazwą Prodnia , jest to nazwa ulicy w miejscowości Jarużyn koło Bydgoszczy. Prócz tego jest też określenie w przewodniku turystycznym „Spójrz w Oczy Jarużyna, poznaj tajemnice uroczyska Prodnia”. Mam pytanie, co właściwie określa ten wyraz.
Z wyrazami szacunku
Stefan Kantorski
-
Poradnictwo od Sasa do lasa3.02.20163.02.2016Szanowni Państwo,
czy w beletrystyce należy pochylać madame przy imieniu i nazwisku? Podobnie yin i yang?
Filozof X i jego nauki w dużej mierze wylądowali więc na śmietniku historii teozofii. Czy orzeczenie ma dobrą formę? Zdanie brzmi dziwnie.
Mnich pustelnik czy mnich-pustelnik?
Czy można obalić czyjeś dziedzictwo?
Góry nie były już taką nieprzebytą przeszkodą jak dawniej. Czy można przebyć przeszkodę?
Z poważaniem
Katarzyna C.
-
poseł i posłanka4.04.20084.04.2008Szanowni Eksperci.
Mam następujące pytanie. Skoro jest mężczyzna poseł, to dlaczego kobieta jest posłanka, a nie posełka? Przecież można mówić pan lub pani poseł. Przecież taka osoba niesie poselstwo a nie posłanie. A jeżeli niesie posłannictwo, to pan powinien być poslan lub posłany. No chyba że można przyjąć, iż mężczyzna niesie poselstwo, a kobieta posłannictwo. -
przewalczać [?]
20.10.202320.10.2023W artykule pt. „Problematyka muzyczna w najstarszych redakcjach
benedyktynek w języku polskim” (S. Dąbek, Barok: historia, literatura, sztuka, Tom 4, Numer 2 (8) (1997) s. 67-74) cytuje XVII-wieczny starodruk, w którym pojawia się następujący zwrot dotyczący rytmu w śpiewie psalmów przez siostry zakonne: [śpiewać] „słów nieprzewalczaiąc”. Moja wątpliwość dotyczy znaczenia tego zwrotu. Współcześnie przewalczać, za SJP PWN, oznacza «walcząc, przezwyciężyć coś». Zatem w tym kontekście interpretowałbym to jako „nie zniekształcając [słów]”. Jednak autor cytowanego artykułu interpretuje to jako „nie przedłużając”. Kto z nas ma rację? Czy słowo to zmieniło znaczenie? ły>
-
Romans 5.03.20205.03.2020Szanowni Państwo,
proszę o historię powstania słowa romans.
Pozdrawiam
Stratos Vasdekis
-
samobójstwo17.09.200117.09.2001Tłumaczę książkę na temat samobójstw. Są tam m.in. krótkie rozważania nt. historii angielskiego słowa suicide. Proszę o informację nt. historii polskiego samobójstwa lub o wskazanie źródła, gdzie mogłabym takie informacje znaleźć. Dziękuję.
Anna Tanalska-Dulęba -
siema28.01.200528.01.2005Witam!
Jak napisać słowo padające przy witaniu się bądź żegnaniu, spopularyzowane przez Jurka Owsiaka, a brzmiące siema. Czy forma napisana wyżej jest poprawna, czy może lepiej napisać sie ma, a może nawet się ma. W ogóle interesuje mnie historia tego słowa, raczej nienotowanego przez słowniki.
Pozdrawiam i dziękuję. -
Składnia narodu polskiego 23.03.202023.03.2020Chciałbym się dowiedzieć czy poniższy tekst jest poprawnie napisany: „Rzeczpospolita Polska aby właściwie służyć dobru wspólnemu i odpowiedzieć na wyzwania współczesności musi stać się nowoczesną republiką. Jej władza winna oprzeć się na solidnym fundamencie,
którym jest ukształtowany w toku tysiącletniej historii naród polski”.
Chodzi mi głównie o końcówkę: naród polski – czy nie powinno być narodu polskiego.
