Czy w dialogu powieściowym dopuszczalne jest stosowanie znaku pauzy na końcu urwanej kwestii (jako jedynego znaku interpunkcyjnego)? Chodzi o sytuację, gdy jedna osoba przerywa drugiej. Utwór jest tłumaczony; w oryginale angielskim stosowany jest zarówno wielokropek (gdy postać zawiesza głos), jak i myślnik (gdy wypowiedź zostaje gwałtownie przerwana). Wydaje mi się, że zasada nr 393 SO PWN dopuszcza takie użycie („…wielokropek może być zastępowany przez […] myślnik”).

Zwracam się do Państwa z prośbą o wyjaśnienie następującej kwestii. Jaki powinien być rodzaj czasownika w czasie przeszłym stawiany po nazwie podmiotu gospodarczego. Przykład PGE Obrót S.A. (taka nazwa spółki widnieje w KRS): czy udzielił, udzieliła czy udzieliło? Czy zmieni się rodzaj jeżeli nie dodamy skrótu S.A. czyli spółka akcyjna. Nadmieniam, że spółka powyżej wskazana jest „spółką córką” podmiotu PGE Polska Grupa Energetyczna S.A.

Szanowni Państwo,

proszę o hipotezy etymologów na temat pochodzenia słowa izba.

Pozdrawiam

Stratos Vasdekis

Szanowni Państwo,

jakiś czas temu zaciekawiła mnie wymowa słowa „biblioteka”. Przez lata było dla mnie oczywiste, że słowo to wymawia się tak, jak się je zapisuje, czyli „biblioteka”. W pewnym momencie zwróciłem jednak uwagę, że szczególnie starsze pokolenie mówi: „byblioteka” albo „bybloteka”. Która wymowa jest wzorcowa i z czego mogą wynikać takie rozbieżności w wymowie?

Dlaczego w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN hasło potrafić jest opatrzone dwoma kwalifikatorami: dk. albo ndk.? Czy to możliwe, by jeden czasownik miał dwa aspekty? Oraz dlaczego nie zaleca się analitycznej formy czasu przyszłego: będę potrafił?

Witam!
Chciałem Państwa zapytać, czy w oficjalnych dokumentach firmowych dane procentowe należy przedstawiać w formie skrótowej (np. 27 proc.), czy typowym znakiem (np. 27 %). Może nie ma to znaczenia, a może zależy od rodzaju danych (np. procenty w alkoholu podajemy tak, a oprocentowanie kredytu już inaczej)?
Jeszcze jedno pytanie: czy są jakieś wskazania bądź przeciwwskazania do używania w oficjalnych dokumentach zwrotu verte.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy w takich konstrukcjach zdaniowych należy użyć drugiego przecinka? Zakładamy, że w każdym zdaniu część po spójniku nie jest wtrąceniem, tylko jest równoważna części przed spójnikiem.

1. Znacząca większość Szkotów, a także Irlandczyków(,) nie zna języka swoich celtyckich przodków.
2. Szeryf, a zarazem stróż prawa(,) nie może sobie pozwolić na takie ekscesy.
3. Niedoświadczony, acz inteligentny człowiek(,) powinien dać sobie z tym radę bez trudu.

Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o odpowiedź na pytanie, czy istnieje zasada interpunkcyjna, że przed słowem należy należy postawić przecinek, oraz o pomoc w określeniu poprawności znaków interpunkcyjnych w następującym zdaniu:
Przed rozpoczęciem korzystania z wody, należy w Dziale Obsługi Klienta naszego przedsiębiorstwa podpisać umowę na dostawę wody – rozliczanej wg opomiarowania, a po rozpoczęciu odprowadzania ścieków należy złożyć wniosek o zmianę umowy. Z poważaniem
Czytelnik

Szanowni Państwo,

zauważyłem, że w polszczyźnie przeczenia, oprócz ze słowem nie, można tworzyć za pomocą litery a. Na przykład anormalny zamiast nienormalny albo aspołeczny zamiast niespołeczny. Tu moje pytanie, czy przeczenia tworzone przy użyciu a to jakaś forma zapożyczona czy forma rodzima? Jak to jest, że możemy i z nie, i z a?

Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Witam,

W jaki sposób odmieniamy zaimki dzierżawcze, gdy mówimy o skrótach?

Np. czy poprawną formą powinno być twoje OSK, czy twój OSK?

Z rozwinięcia skrótu OSK (Ośrodek szkolenia kierowców) moim zdaniem wynikałoby, że twój OSK, natomiast brzmi to dla mnie dość nienaturalnie.

Podobnym przykładem może być też PZU (Powszechny Zakład Ubezpieczeń), którego portal klienta nazywa się mojePZU.

Pozdrawiam,

Bartosz Legięć