Bardzo proszę o pomoc w kwestii odmieniania poniższych imion osób z Ukrainy:
1) Imiona żeńskie Anastasiia, Salomiia – czy poprawna forma w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku zawiera dwa razy literę „i” (Anastasii, Salomii)? Myślę, że trzy razy „i” nie występuje.
2) Imiona męskie:
a) imię Illia – czy odmiana będzie wyglądać tak, jak w przypadku żeńskich imion wymienionych wyżej?
b) imiona zakończone na „y” Nikolay, Alexey – jak należy je poprawnie odmienić?
Dziękuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
w jaki sposób należy odmieniać występujące w żydowskich imionach człony Cwi i ha-Lewi (np. Sabbataj Cwi, Chacham Cwi Aszkenazi, Jeszaja ha-Lewi Horowic, Icchak ben Mordechaj ha-Lewi) oraz przydomek Baal Szem Tow?
Z wyrazami szacunku
Barbara Linsztet

Witam!
Moja córka ma na imię Róża. Jak tworzy się od tego imienia przymiotnik w formie (zdaje się) przestarzałej, odpowiadający na pytanie: czyj? Chodzi mi o formę typu: Adam – Adamowy. Nie potrafię również znaleźć takiej formy do imienia Anna.
Łączę ukłony, życząc miłego dnia –
Dorota Szablewska-Broniarczyk

Szanowni Państwo,
jak należałoby odmieniać imiona i nazwiska japońskie w przypadku użycia ich w połączeniu z formami grzecznościowymi, takimi jak -san, -kun, -sama, -chan, -sensei oraz o-? Chodzi o egzotyzację dialogu, więc ich pominięcie nie byłoby pożądane.
Czy w przypadku sufiksów odmieniać powinny się oba człony (o ile istnieje taka możliwość), czy też jedynie któryś z nich? I czy pisownia imienia z prefiksem powinna być: O-Hana czy Ohana?

Z wyrazami szacunku
Czytelniczka

Szanowni Państwo,

w poznańskim zoo mieszka mały niedźwiadek, któremu nadano imię Cisna. W uzusie pojawiła się odmiana przymiotnikowa imienia małej niedźwiedzicy, np. Nie odwiedziliśmy my dziś Cisnej. Czy model odmiany przymiotnikowej może być uznany za akceptowalny dla prasy lub języka mówionego? Moim zdaniem – szczególnie w tym pierwszym przypadku – nie. Zwolennicy odwiedzania Cisnej, nie Cisny, argumentują jednak, że imię to pochodzi od nazwy miejscowości.

Z wyrazami szacunku

Czytelniczka

Zastanawiała mnie ostatnio odmiana imion i nazwisk zagranicznych pisarzy: Tasha Aw (Awa?), Kobego Abego, Enrique Vili-Matasa (jak chce Literatura na Świecie), Antonia Gómeza Rufo, Artura Pereza-Revertego, Juana Joségo Millása, Rodriga Fresána, Fatosa Kongoli i Santiaga Roncagliolo (wbrew woli wydawcy). Czy dobrze sobie radzę – w dopełniaczu?

Szanowni Państwo,
czy istnieją jakieś reguły dotyczące spolszczania imion monarszych? Jeżeli tak – jakie? W szczególności interesuje mnie kwestia obecnego władcy Liechtensteinu, Jana Adama II (czy może raczej Hansa Adama II). Czy w uproszczeniu przyjąć można, że należy spolszczać imiona tych monarchów, którzy są powszechnie Polakom znani (więc Elżbieta II, ale Hans Adam II), czy jednak istnieją pewne imiona, które z założenia spolszczać należy (np. właśnie Hans)?
Z wyrazami szacunku
N.S.

W jaki sposób poprawnie powinno się skracać imiona, np. Stanisław? Czy poprawny jest skrót S. czy St.?

Proszę o wyjaśnienie dwóch spraw związanych z odmianą obcych imion:
1) Dlaczego tolerowane jest przez językoznawców nieodmienianie niektórych obcych imion, pomimo że zasada zaleca odmianę tam, gdzie tylko jest to możliwe? A z pewnością jest możliwe w przypadku np. Nata Kinga Cole‘a czy Robina Hooda; uzus uzusem, frekwencja swoją drogą, ale zasady powinny być stosowane. Czy nie?
2) Jak odmieniać przez przypadki imię pani Carey, słynnej piosenkarki? Brzmi ono: Mariah (fonetycznie [meraja]).

Dzień dobry,
chciałbym zapytać, jak należy odmieniać imiona zwierząt, kiedy brzmią one jak rzeczowniki nieżywotne. Konkretnym przykładem nurtującym moją rodzinę jest imię naszego psa – Runo. Czy w przypadkach zależnych jego imię odmieniać się będzie jak imię „ludzkie” zakończone na -o jak Hugo, Bruno (czyli D. Runona, C. Runonowi, B. Runona, Ms. Runonie) czy jak rzeczownik pospolity runo (D. Runa, C. Runu, B. Runo, Ms. Runie), czy może będzie to jakaś kombinacja dwóch powyższych?