Jakiś czas temu był w Internecie konkurs, polegający na ułożeniu słów z podanej puli liter. Zgodnie z regulaminem tego konkursu „prawidłowo utworzone wyrazy to rzeczowniki pospolite (bez nazw własnych)”. Czy w związku z tym organizator ma rację, uznając słowa oznaczające mieszkańców państw, pisane dużą literą, tj.: Iranka, Libijka, Ukrainiec? Czy są to „rzeczowniki pospolite”?
Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Czy podając w przypisie lub bibliografii w pracy dyplomowej nazwy wydawnictw, należy ujednolicać zapis tych nazw, a jeśli tak, to w jaki sposób? Czy należy np. przyjąć pisownię zastosowaną w powoływanej publikacji? Ale i tu nie będzie konsekwencji. Czasami nazwy są zapisane z użyciem wielkich liter, czasami w cudzysłowie, a innym razem bez żadnych znaków, por. Wydawnictwo Naukowe BRANT, Wydawnictwo „Śląsk”, Wydawnictwo Naukowe Impuls.
Joanna Białas

Szanowni Państwo,
czy dość powszechny zwyczaj zapisywania wyrażenia do walki wchodzącego w skład nazw komórek organizacyjnych komend Policji, jako dw. (np. Wydział dw. z Przestępczością Samochodową) jest poprawny?
Według zarządzenia nr 1041 Komendanta Głównego Policji z dnia 28 września 2007 r., wyrażenie to może wchodzić w skład wielu różnych nazw komórek organizacyjnych. Czy w związku z tym można je traktować jako przyimek i pisać wyraz walka małą literą (analogicznie do do spraw)?

Witam!
Czy istnieje zasada odmiany nazwisk? Słyszałem o takiej: „jak sobie właściciel życzy”. Jak powinno być: „Autorem książki jest pan Gołąb, Kozioł lub Połeć”? Czy „Ta książka jest autorstwa pana Gołębia, Gołąba, Kozła, Kozioła, Połcia czy Połecia”?
Kolega z pracy nazywa się Dariusz Trzoch. Niedawno Darek otrzymał nagrodę, a wraz z nią podziękowania, na których widniał napis: „Dziękujęmy Dariuszowi Trzoch”. Czy nie powinno być napisane: „Dziękujemy Dariuszowi Trzochowi”?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam.

Witam! Mojemu narzeczonemu zdarzyło się, że podając swoje imię i nazwisko w dopełniaczu, otrzymywał korespondencję na nazwisko Waldemar Majka zamiast Waldemar Majek, postanowił więc nie odmieniać swojego nazwiska, twierdząc, ze jest ono wyrazem obcym (nadmienię, że pochodzi z Mazur) i że wolno mu nie odmieniać. Czy pochodzenie nazwiska Majek rzeczywiście może być obce i czy właściciel nazwiska ma prawo zadecydować o jego nieodmienianiu?
Z poważaniem, Ewa Sitko

W nawiązaniu do odpowiedzi na pytanie o odmianę nazwy BNP Paribas Fortis proszę o informację, dlaczego odmiana nazwy tej marki jest konieczna? Czy użycie formy w mianowniku w przypadku, gdy należałoby odmienić, jest błędem? Czy też ze względu na potrzebę utrwalenia nazwy marki można tej trójczłonowej nazwy nie odmieniać?

W Newsletterze Poradni Językowej PWN przeczytałem ostatnio post na temat wątpliwości co do odmiany neologizmu „słowisień” w wierszu J.Tuwima.

Odpowiedź eksperta zawiera analizę gramat. zdania „A przez liście kraśnie pęk słowiśnie”, z której wynika, że słowo „kraśnie” jest w tym zdaniu czasownikiem w os. 3, słowo „pęk” — rzecz. w mianowniku, zaś słowo „słowisień” - rzecz. w bierniku.

Przyznam, że mam kłopot z tym zdaniem. W zrozumieniu nie pomaga mi przytoczona analiza. Czy „kraśnie” w bezokol. to „kraśnieć”? Jeśli tak, to dlaczego nie ma tam „kraśnieje”? Czy to również neologizm? Dlaczego „słowisień” ma tu być w bierniku? Czy dopełnienie przy „pęk” nie powinno być w dopełniaczu?

Mała czy wielka litera

Dzień dobry, proszę o rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczącej pisowni.

Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Warszawie – skrótowiec to: OKE w Warszawie (wielkie litery)

Wątpliwość dotyczy zapisu: okręgowe komisje egzaminacyjne (jest ich osiem w Polsce) – czy można używać skrótowca oke (np. odbyło się spotkanie przedstawicieli wszystkich oke), a jeśli tak, to powinien być zapis oke czy OKE (czyli: odbyło się spotkanie przedstawicieli wszystkich OKE)?

Dziękuję

Grażyna

Czy pisanie w urzędowych pismach rzeczownika pan (pani) małą literą przed imieniem i nazwiskiem, ale w stosunku do innych osób niż adresat jest poprawne? Np. zwracając się pisemnie do burmistrza o delegowanie podwładnego: „Proszę Pana Burmistrza o delegowanie pana Jana Kowalskiego”.

Czy wyrazy pan/pani, które poprzedają imię, należy pisać wielką czy małą literą? Zostałem nauczony, że "Pan/Pani" piszemy "z dużej" w zwrotach: "Szanowna Pani / Szanowny Panie", jednak w połączeniu z imieniem należy raczej zastosować pisownię małą literą, np. "Dzień dobry pani Anno". Argumentacja była następująca: mała litera nie jest deprecjonująca, ale neutralna, a wielkich liter nie należy nadużywać. Czy istnieję jakiekolwiek wytyczne w tej materii?