Szanowni Państwo,
bardzo proszę o wyjaśnienie, w jaki sposób należy zapisać nie z imiesłowem przymiotnikowym w następującym fragmencie zdania: „odwoływanie członków komisji nie(-)przejawiających żadnej aktywności w ciągu 12 miesięcy”.
Z poważaniem,
Halina Chybińska

Witam!
Jak powinniśmy napisać nie z rano w znaczeniu przysłówkowym? Chyba osobno, gdyż to ranny wydaje się być przymiotnikiem odprzysłówkowym, a nie na odwrót. A co z takimi przysłówkami jak: raniutko, raniuchno, raniuteńko, raniusieńko, raniuśko; czy z nimi nie napiszemy łącznie, są one odprzymiotnikowe?
Pozdrawiam.

Dzień dobry Państwu!

Mam małe pytanie. Czy używając w zdaniu nie tyle, zawsze trzeba później zastosować ile, czy może to być co? Słownik poprawnej polszczyzny podaje, że nie tyle…, co… jest niepoprawne, natomiast 4-tomowy słownik języka polskiego dopuszcza tę formę. Jak jest naprawdę i czy obie te wersje różnią się czymś zasadniczym?

Kłaniam się,

Andrzej Nowakowski

Szanowni Państwo,
mam pytanie o obowiązywanie spójników skorelowanych. Nikt nie protestuje przy zarówno…, jak i…, tyle…, ile… itp., natomiast nie tylko…, lecz także… budzi sprzeciw – padają wyjaśnienia, że przecież formą dopuszczoną przez poradnię jako poprawną jest ale i, ale też itp., więc dlaczego ingerencja i wprowadzanie formy lecz także?
Z uszanowaniem
Bożena Dembińska

Czy istnieją jakieś pisane zasady, które sugerują, aby nie zaczynać zdania w jakiś określony sposób, np. „nie zaczyna się zdania od a więc albo a że”? A jeśli nie, to skąd w ogóle wzięły się takie przekonania?

Witam.
Ostatnio zasłyszałem opinię, że w języku pisanym uważa się teraz za poprawne łączenie nie- z czasownikami. Zdaję sobie sprawę, iż język nie pozostał w swojej pierwotnej postaci po dziś dzień, ale taki pomysł wydaje mi się równie absurdalny, jak propozycje „wyrzucenia” CH na rzecz H – ażeby się wszystkim, którym się nie chce zastanowić nad pisownią, żyło łatwiej.
Czy Państwu wiadomo coś na ten temat? Ja nic o tym wcześniej „niesłyszałem…”.
Pozdrawiam!

Dlaczego w języku polskim nie uproszczono niektórych powtarzających się liter skoro mają to samo brzmienie i w mowie nie sposób ich odróżnić od siebie?
Mam tutaj na myśli litery takie jak ż i rz, ó i u, ch i h. Z tego co kojarzę, w językach takich jak słowacki, czeski czy chorwacki nie występują takie rozróżnienia na dwa warianty tak samo brzmiącej i wymawianej litery. Uważam, że nie zaszkodziłoby to językowi polskiemu, a znacząco by pomogło młodszym pokoleniom oraz osobą z innych krajów nauczenia go.

Witam!

Jak powinno być prawidłowo: Nie bój się spełniać swoich marzeń czy Nie bój się spełniać swoje marzenia?

Czy szyk nie widać było jest tak samo dobry jak nie było widać?

Dzień dobry,

Sarsa w piosence "Indiana" śpiewa:  nigdy już nie chcę tu przyjść. Jest to dość zaskakujące, ale jednocześnie ciekawe użycie aspektu dokonanego zamiast niedokonanego (przychodzić). Czy to zdanie jest poprawne? I czy, skoro czasowniki mają zazwyczaj 2 aspekty, można uznać że mamy więcej niż 3 czasy w języku polskim?