Dzień dobry,

czy mogę prosić o wskazanie poprawnej formy: klienty poczty elektronicznej czy klienci poczty elektronicznej. Słowo klienci nie oznacza tu osób lecz programy, np.  Klienty poczty na Windows – polecane aplikacje. Spotkałam się z różną praktyką, a chciałabym uzyskać jednoznaczną wskazówkę. 

Będę wdzięczna za szybką odpowiedź.

Pozdrawiam serdecznie,

Katarzyna Jarosińska

Korektorka konsekwentnie zamienia konstrukcje typu przy użyciu na z użyciem, przy wykorzystaniu na z wykorzystaniem. Proszę o wyjaśnienie, co jest nie tak z tym przy.
Poza tym zamiast w konkurencyjnych cenach chce, by było: po konkurencyjnych cenach – tu akurat wspiera ją słownik poprawnej polszczyzny, ale mi ta konstrukcja wydaje się jakby przestarzała.

Mam pytanie dotyczace pewnego wyrażenia użytego w podaniu. Czy poprawne jest: „W ubiegłym roku brałam udział w konkursach: polonistycznym i recytatorskim” czy raczej „W ubieglym roku brałam udział w konkursie polonistycznym i recytatorskim"? Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
interesuje mnie zapis liczebników w prozie. Który zapis będzie poprawny?

• skazano ich na dwa lata–pięć lat; siedem i pół tysiąca–dwadzieścia pięć tysięcy
  czy
  
• skazano ich na dwa–pięć lat; siedem i pół–dwadzieścia pięć tysięcy?
  

Rozumiem, że dwadzieścia–pięćdziesiąt tysięcy ludzi może być mylące: nie wiadomo, czy chodzi o dwadzieścia czy dwadzieścia tysięcy?

Pozdrawiam
Katarzyna C.

Dzień dobry,

czy "dz. cyt." stosuje się tylko do niepowtarzania tytułów książek i artykułów, czy można użyć sformułowania "dz. cyt." również zamiast a) pełnej nazwy dokumentu prawnego np. ustawy albo rozporządzenia i powołania na konkretny dziennik ustaw i pozycję, a także zamiast b) tytułu artykułu zamieszczonego w internecie i linku?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Grażyna

Czy możliwe jest jednoznaczne rozstrzygnięcie sporu pomiędzy chemikami a lekarzami o słowo kosmetolog? Jest to tytuł otrzymywany przez absolwentów podyplomowych studiów zarówno uczelni politechnicznych, jak i medycznych. Którzy z nich mają zasadność używania tego tytułu? A może jedni i drudzy?

Chciałabym się zapytać o pisownię następujących wyrazów: Kościół zachodni czy Zachodni; Cerkiew (w tekście historycznym, w którym Kościół pisany jest konsekwentnie wielka litera); Zbor mniejszy (j.w.). Tekst, w którym występują te wyrazy, dotyczy tematyki schizmy i różnych wyznań – stąd zastanawiam się nad pisownią.

„Skrótem wyrażenia pleno titulo jest P.T. Andrzej… Ponoć mądry, ale tego nie wie.”
Dwie kropki (druga zamykająca zdanie), wyglądałyby dziwnie, choć z czasem oko by przywykło…
Redagując, można lub należy takie miejsca zmienić na jednoznaczne. Ale co, jeśli to nie tekst do spr. przed drukiem przez innych, a np. szybki e-mail handlowy? Czy dop. jest kropka po „P.T.”, oznaczająca koniec całego zdania ort., jako wyjątek w takich miejscach? „Profesor to prof. Kowalski: ponoć mądry, ale tego nie wie”.

Czy można postawić kropkę przed cudzysłowem zamykającym, jeżeli cytowane jest całe zdanie? Choć zasada w WSO PWN jest jednoznaczna ([344], s. 122, 2003), często słyszę, że to „nielogiczne”, gdyż cytuje się również kropkę zamykającą cytowane zdanie. Dlaczego więc miałaby się ona znaleźć poza cytatem, którego wyznacznikiem jest cudzysłów?
Przykład (wg zasady [344] – błędny):

Tekst otrzymał brzmienie: „Dyrektywa […] w życie.”

Poprawnie (nielogicznie?):

Tekst otrzymał brzmienie: „Dyrektywa […] w życie”.

Dzień dobry,

jakie kryterium (funkcjonalne, uzualne) można zastosować do oceny innowacji leksykalnych:

wjazd bramowy, czytacz, materiał obuwiowy, wykosiarkować, posuw męski, antykumpel, salcefix, liliputer, śmiechorzysz?