Witam. Bardzo proszę o pomoc na temat stopniowania przymiotnika uprzejmy. Zrodziła się pomiędzy mną a córką dyskusja na temat stopniowania tego przymiotnika. ja uważam, iż poprawnym sposobem stopniowania jest uprzejmy – bardziej uprzejmy – najbardziej uprzejmy, z kolei córka upiera się przy formie uprzejmy – uprzejmiejszy – najuprzejmiejszy.

Tworząc przymiotniki od nazwisk obcojęzycznych, człon pochodzący od nazwiska zapisuje się tak, by polskimi głoskami móc odzwierciedlić oryginalną wymowę, albo zachowuje się oryginalną pisownię. Pierwszy sposób stosuje się szczególnie w przypadku nazwisk złożonych z wielu słów. Mamy zatem „bajkę lafontenowską”, ale już „ciecz niutonowską/newtonowską”. Jak zatem utworzyć przymiotnik od nazwiska van der Waals? Czy w myśl niderlandzkiej fonetyki powinniśmy mówić o oddziaływaniach fanderwaalsowskich?