konieczny
  • w Pucku i w Łucku
    5.12.2013
    5.12.2013
    Czy w zdaniach typu „Byłam w Warszawie, (w) Krakowie, (w) Poznaniu” należy przed każdym członem powtarzać przyimek w?
  • wreszcie

    19.01.2023
    19.01.2023

    Czy „wreszcie” lub „i wreszcie” na początku zdania należy oddzielać przecinkiem? Chodzi o przypadki, gdy poprzednie zdania opisują np. jakieś czynności lub cechy i są jakby wyliczeniem. Według https://wsjp.pl/haslo/podglad/18383/wreszcie nie jest to chyba konieczne?

    Pozdrawiam

    EL

  • współrzędne czy
    2.10.2014
    2.10.2014
    Szanowni Państwo,
    Ta książka nazywa się „Nazwa”, czy jakoś tak.
    Ten wasz wynalazek? „Czarna mamba”, czy jak wy to nazywacie?

    Chciałbym się dowiedzieć o zasadność przecinka w tych zdaniach. Jest potrzebny? konieczny? A jeśli tak, to według jakiej reguły? Wydaje mi się, że mamy tu do czynienia ze zdaniami współrzędnie złożonymi i przecinka być nie powinno, ale spotkałem się z tego typu przykładami w literaturze (co prawda popularnej, ale mimo wszystko).
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • wszystko, co najlepsze
    18.12.2011
    18.12.2011
    Dzień dobry!
    Czy w wyrażeniach takich jak: wszystko co najlepsze, wszystko co na świecie najcenniejsze itp. należy stawiać przecinek między wszystko i co, czy też nie jest to konieczne?
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • wydaje się być
    10.10.2012
    10.10.2012
    Szanowny Panie!
    Chciałabym poprosić o rozwianie wątpliwości w następującej kwestii: „Na horyzoncie jest coś wielkiego. Wydaje mi się, że to jest drzewo”, „Na horyzoncie jest coś wielkiego. Wydaje mi się być największym drzewem na Ziemi”. Czy w którymś z powyższych zdań mamy do czynienia z błędem? Czy konstrukcja wydaje mi się być, po której następuje przymiotnik bądź rzeczownik, jest błędna?
    Z wyrazami szacunku,
    Natalia Sajewicz
  • wykrzykniki
    7.05.2003
    7.05.2003
    Witam serdecznie, mam pytanie. Zauważyłem że w słowniku języka polskiego występuje słowo ii, ale tylko łącznie z wykrzyknikiem. Czy wykrzyknik jest tylko odzwierciedleniem emocji – w tym przypadku czy występuje łącznie z tymże wyrazem? Jeśli jest to całościowe (ii + !), to czy samo ii jest już wyrazem bez znaczenia? Czyli bez sensu? I która forma jest poprawna: ii czy ii!?
    Pozdrawiam
  • Wyliczenia integralne i dodatkowe
    29.01.2016
    29.01.2016
    Szanowni Państwo,
    mam wątpliwość w związku z przecinkiem w zdaniach typu:
    (…) analiza parametrów takich, jak: (…) [tu następuje wyliczenie],
    Mowa o takich dokonaniach, jak: (…) [wyliczenie].
    Przycinek wydaje mi się potrzebny. Jest kilka porad na ten temat, w których nawiązuje się do reguły [381], dotyczącej porównań paralelnych, m.in. taki… jak, i w związku z nią zaleca się niestawianie go. Tyle że ja bym raczej widział analogię w [380], gdzie mowa o zapowiedniku wyliczenia.
    Czytelnik
  • Wyliczenie wypunktowane

    13.03.2024
    13.03.2024

    Dzień dobry, przeszukałem zasoby Poradni, posługując się słowami "lista" i "wyliczenia", ale nie znalazłem odpowiedzi.

    Czy tworząc wyliczenie, poprzedzające je zdanie mogę kończyć dwukropkiem? Wydaje mi się to oczywiste, jednak niedawno współpracownik zarzucił mi błąd. Poniżej przykłady.

    Odpowiedz sobie na poniższe pytania:

    1. ...

    2. ...

    3. ...


    CZY


    Odpowiedz sobie na poniższe pytania.

    1. ...

    2. ...

    3. ...


    Z góry dziękuję za pomoc. Michał Gawlik

  • wymóg

    8.06.2023
    8.06.2023

    Szanowni Państwo,

    w recenzji jednego z prawniczych tekstów naukowych natrafiłem na krytykę użycia słowa „wymóg”. Recenzent zauważył, że wyrazu tego w wielu słownikach języka polskiego w ogóle nie ma. Zaproponował posługiwanie się synonimami takimi jak: przesłanka, wymaganie, konieczność. Zastanawia mnie, skąd bierze się krytyka użycia tego słowa. Czy chodzi jedynie o styl? A może jest to niepoprawnie utworzony rzeczownik od czasownika „wymagać”?

  • Wypowiedź wprawiająca w konfuzję

    26.06.2023
    26.06.2023

    Dzień dobry,

    proszę o pomoc w rozstrzygnięciu mojego sporu z chłopakiem. W rozmowie, gdy chłopak opowiada mi historię i chce, żebym wczuła się w sytuację, to używa męskich końcówek czasowników, np. „Jak kupujesz nowe spodnie to nie chciałbyś ich poplamić następnego dnia”. Według niego, używanie końcówek męskich jest poprawne, bo on opowiada o hipotetycznej sytuacji dla siebie. Według mnie, jeśli zwraca się do mnie, to powinien używać damskich końcówek. Kto ma rację?

    Aleksandra

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego