Witam serdecznie,
temat ten pojawiał się już wielokrotnie. Chodzi mi o odmianę nazwisk na zaproszeniach. Problem dotyczy kilku nazwisk i właśnie w ich odmianie prosiłabym o pomoc: K. i M. Buda, Pietruszka, Kłoda, Bielówka – Budów, Pietruszków itd.?
Mam również dylemat, czy w przypadku małżeństwa, w którym żona zachowała nazwisko rodowe i obecnie ma Stypa-Kłoda, a małżonek tylko Stypa, na zaproszeniu należy umieścić Sz. P. K. i M. Stypów.
Pozdrawiam

Czy w zdaniu „Psyche, anima, dusza dla tych autorów jest czymś innym.” należy wstawić przecinek po „dusza”?

Ogólniej mówiąc, czy gdy nazywam coś kilkoma równorzędnymi nazwami, imionami, muszę zaznaczyć koniec wyliczenia czy od razu mogę przejść do tego, co to dane „coś” robi czy też co o nim orzekam? W tym ostatnim zdaniu na przykład postawiłam przecinek po „imionami” ze względu na podrzędność zdań, ale czy byłby on tam konieczny, gdyby pytanie brzmiało: „Czy lista nazw, imion musi być zakończona przecinkiem przed orzekaniem o nich?”.

Szanowni Państwo,
Chciałabym się dowiedzieć, czy w zdaniu z cytatem, w którym tekst ujęty w cudzysłowie kończy się skrótem z kropką, mam postawić jeszcze jedną kropkę po cudzysłowie? Oto zdanie budzące moje wątpliwości:

Alojzy Targ pisał: „Na osobną wzmiankę zasługuje szkic (25 stron maszynopisu) Przeżycia we wrześniu 1939 r.”

Pozdrawiam serdecznie
Iwona Kurdziel-Drzewiecka

Dzień dobry,

bardzo proszę o rozstrzygnięcie, jak powinna wyglądać interpunkcja na końcu przytoczonego fragmentu tekstu, gdzie w cudzysłów jest ujęte całe zdanie pytające (niepoprzedzone wprowadzeniem z dwukropkiem).

„A może w ogóle nie muszę w tym uczestniczyć”, pomyślała, zasłaniając oczy ramieniem. „Dlaczego mam ryzykować życiem dla jakichś wielkich spraw, które nawet nie muszą mnie dotyczyć?”.

Czy ta kropka na końcu jest konieczna, czy może jednak postawiona nieprawidłowo?

Pozdrawiam.

Dzień dobry!
Mam problemy ze zdaniami rozkazującymi. Czy zdanie rozkazujące zawsze musi kończyć się wykrzyknikiem? Czy są to zdania rozkazujące: „Uprawiać sport na swieżym powietrzu!”, „Jeść dużo owoców i warzyw!”? Nauczycielka mojej córki poprawiła te zdania na: „Uprawia sport na świeżym powietrzu!”, „Je dużo owoców i warzyw!”. Według mnie powinno być: „Uprawiaj sport na świeżym powietrzu!”, „Jedz dużo owoców i warzyw!”. Które z tych zdań są poprawne?

Czy w zdaniu: „Telewizor kupimy, jeśli nie w lutym, to w marcu” przecinek przed jeśli jest konieczny?

Chciałabym zapytać się o to, jak poprawnie postawić przecinek w zdaniach takich jak: Widział jak wschodzi słońce, Czuła jakby ogród należał do niej.

Czy trzeba postawić przecinki przed słowami jak i jakby, czy jest to zbędne?

Nie mogłam znaleźć odpowiedzi w Internecie, więc postanowiłam napisać do Waszej poradni.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Ze stosownymi wyrazami – taką formułę spotykam nieraz (niestety coraz częściej) w zakończeniu mejli, listów bądź ogłoszeń. Odbieram ją jako przejaw nonszalancji ze strony nadawców, którzy, modyfikując tradycyjne zwroty, sądzą, że są zabawni czy wręcz przebojowi. Dla mnie jednak ta nonszalancja ociera się o zwyczajną nieuprzejmość. Czy mam rację?

W trakcie dyskusji z moją Szefową spotkałam się ze stwierdzeniem, że sformułowanie ze względu na fakt, iż… jest niepoprawne, gdyż jest kalką z języka angielskiego (due to the fact that…). Czy tak jest w istocie? W mojej opinii wspomniana forma jest poprawna, a semantyczna zbieżność jest raczej przypadkowa.

Z góry dziękuję za rozwianie wątpliwości.

Szanowni Państwo!
Czy należy powtarzać przyimki w zdaniach: „Toczą się negocjacje z UE i z górnikami”, „Dzieło to rodziło się w bólu i w cierpieniu”? Niepowtórzenie przyimka może zmienić sens zdania, ale czy tylko w takich wypadkach należy go powtarzać?
Z poważaniem
Anna M.