Szanowna Poradnio,

jaka jest graficzna konwencja zapisu myśli bohatera? Oddzielenie myślnikiem sprawia mylące wrażenie, że to część dialogu. A kursywa potrzebna jest często (przynajmniej w tłumaczonych przeze mnie książkach) to obcych nazw.

Z góry serdecznie dziękuję

Dorota

Dzień dobry, zastanawiam się nad prawidłowym zapisem okresu czasu wyrażonego w miesiącach, np. kwiecień-maj. Czy piszemy z myślnikiem, półpauzą, dywizem? Czy oddzielamy znak spacją? Uprzejma prośba o pomoc.

Czy jeśli względy techniczne nie pozwalają użyć cudzysłowu niemieckiego w przypadku cytatu w cytacie, można wyodrębnić wewnętrzny cytat kursywą? Zastanawiam się też, czy stosuje się w tym wypadku jeszcze jakiś inny sposób wyróżnienia, gdyby brakowało kursywy.
Jeszcze jedno pytanie: jeśli w tekście omawiającym inny tekst często się go cytuje i jako konwencję przyjęto cytowanie za pomocą kursywy, to jak zacytować słowo wyróżnione kursywą w oryginale? Antykwą i w zwykłym cudzysłowie?
Czytelnik

Dzień dobry,
czasem pracuję z dokumentami, w których angielskie you muszę przetłumaczyć grzecznościowo. Jednak jako że są to np. ankiety badań rynkowych, nie znam płci odbiorcy. Co jest wtedy najlepszym dla polszczyzny wyjściem? Używam formy Pan (Pani), bo: 1) nie lubię pisać Pan/Pani, jako że unikam w polszczyźnie ukośnika, 2) formę Państwo uważam za niepoprawną, gdyż odbiorcą jest jedna osoba o określonej płci, a nie grupa o mieszanej.
Będę wdzięczny za uwagi.
Pozdrawiam
Jarek Hirny

prawidłowa nazwa torebki papierowej

Dlaczego nazwy hebrajskich miesięcy pisane są w Biblii Tysiąclecia wielkimi literami (Nisan, Elul, Adar itp.), skoro w języku polskim nazwy miesięcy piszemy małymi literami, a w języku hebrajskim w ogóle nie ma rozróżnienia na wielkie i małe litery?

Czy w jednym tekście (np. recenzji, artykule) należy liczebniki porządkowe pisać albo za pomocą liczb, albo słownie, czy też można je mieszać? Moja znajoma jest zdania, że nie powinno się pisać raz w latach 80., a raz w latach czterdziestych, tylko trzeba wybrać któryś sposób. Ja zaś stosuję różny zapis, a nawet wolę daty zakończone na -dziestych zapisać słownie, a na -dziesiątych liczbowo (o ile, rzecz jasna, nie występują w jednym zdaniu).

Standaryzacja WKP i słownik ortograficzny PWN (https://sjp.pwn.pl/zasady/73-18-16-Pierwszy-wyraz-w-jedno-i-wielowyrazowych-tytulach;629391.html) mówią zupełnie co innego w kwestii pisowni tytułów ustaw i aktów prawnych: „Tytuły aktów polskich i wspólnotowych aktów prawnych, wymieniane w środku tekstu, piszemy małą literą niezależnie od tego, czy występują w tekście w pełnej formie, czy w skróconej… W tekście nazwy kodeksów i praw piszemy małą literą… Pełne tytuły traktatów, porozumień, konwencji, umów pisane są wielką literą” (cytat z tzw. standaryzacji WKP – J.G.).

Kto ma rację?

Jak zapisywać hipotetyczne przytoczenia czyichś słów, które de facto nie są wypowiedziami autorstwa innej osoby?
Przykłady: 1) Można było kulturalnie powiedzieć: „panu już dziękujemy”, a nie (…)"; 2) Nie lubiła, gdy ktoś pytał: „co u Was słychać?”. 3) Trzeba wreszcie powiedzieć im: „dość!”.
Czy takie fragmenty należy, podobnie jak autentyczne przytoczenia, wydzielać cudzysłowem i poprzedzać dwukropkiem? Czy pasowałoby rozpoczynać je wielką literą?

Z poważaniem
Czesław

Która z podanych niżej form stosowanych w formularzach urzędowych jest poprawna:
1. Świadom/a
2. Świadom/ a
3. Świadom / a
4. Świadom/-a
5. Świadom / -a
6. Świadom/ -a
7. Świadom(a)
8. Świadom(-a)
9. Świadom/(-a)
10. Świadom/ (-a)
11. Świadom /(-a)

1. Uzyskałem/am
2. Uzyskałem/ am
3. Uzyskałem / am
4. Uzyskałem/-am
5. Uzyskałem / -am
6. Uzyskałem/ -am
7. Uzyskałem(am)
8. Uzyskałem(-am)
9. Uzyskałem/ (-am)
10. Uzyskałem/(-am)
11. Uzyskałem /(-am)