Dzień dobry, moje pytanie dotyczy tego, czy w SMS-ie poprawnym jest taki zapis – "Przekazuję dalej, dobrej nocy!"

Chodzi o wykrzyknik, który ma wyrażać szczerość tego życzenia i pozytywne emocje.

I jeszcze pytanie – Czy po słowie "Pozdrawiam!" w SMS-ie dopuszczalny jest wykrzyknik, jako poprawny, a nie – zalecany?

Wiem, że się od tego odchodzi, ale mnie, jako poloniście brakuje czegoś na końcu pozdrowień, a kropka mi nie pasuje.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Halina Kolińska

Szanowni Językoznawcy,

dlaczego czasownik „wypowiedzieć” może mieć znaczenie ‘zaczynać’ (w połączeniu z wojną) oraz ‘kończyć’ (w połączeniu z umową, gościną)? Jaka jest geneza tej rozbieżności? Słownik S.B. Lindego rejestruje nawet połączenie „wypowiedzieć pokój”, które ma takie samo znaczenie co „wypowiedzieć wojnę”. (To połączenie zawiera też WSJP PAN, ale w znaczeniu pokoju jako przedmiotu umowy, zatem znowu – ‘kończyć’).

Z poważaniem i pozdrowieniami

J.J.

Dzień dobry,

proszę o pomoc w rozstrzygnięciu mojego sporu z chłopakiem. W rozmowie, gdy chłopak opowiada mi historię i chce, żebym wczuła się w sytuację, to używa męskich końcówek czasowników, np. „Jak kupujesz nowe spodnie to nie chciałbyś ich poplamić następnego dnia”. Według niego, używanie końcówek męskich jest poprawne, bo on opowiada o hipotetycznej sytuacji dla siebie. Według mnie, jeśli zwraca się do mnie, to powinien używać damskich końcówek. Kto ma rację?

Aleksandra

Jaka jest rożnica pomiędzy wyrazem a słowem?
Pozdrowienia
Bozena A.

Szanowni Państwo,
w tekście matematycznym potrzeba czasem odpowiednika liczebnika porządkowego utworzonego od liczby określonej wyrażeniem algebraicznym, np. n+1. Jak go zapisać? Skoro dopuszcza się zapis: n-ty, to analogicznie: n+1-szy lub (n+1)-szy, n+k-ty lub (n+k)-ty? Z jednej strony kłóci się to z zasadą niełączenia cyfr z końcówkami fleksyjnymi w l. porządkowych, z drugiej nie są to l. porządkowe sensu stricto. Chyba że n+1. czy (n+1).?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Czy mogą Państwo podać mi 30 wyrazów rodzaju męskiego, liczby pojedyńczej, zakończonych na -icz?

W poradzie „Od dwóch do czterech lat, ale 2–4 lata” brakuje mi wyjaśnienia zapisu z półpauzą. Zajmuję się tłumaczeniami i czasem trafiają do mnie np. ankiety, a w nich pytanie o wiek respondenta i odpowiedzi podane w formie X–Y year. Czy w przypadku liczb 24 i 35 (wymagających różnych przypadków) jedyną poprawną formą będzie zapisanie tego słownie (od 24 do 35 lat), a może zapis 24–35 lat jest również poprawny?

Mam małą wątpliwość w zdaniu: „Historia bohaterów, a w zasadzie powód, dla którego wybierają się na wyprawę, została potraktowana po macoszemu”. Mianowicie – czy to historia została potraktowana po macoszemu, czy może jednak powód? Innymi słowy – czy zdanie nie powinno brzmieć: „Historia bohaterów, a w zasadzie powód, dla którego wybierają się na wyprawę, został potraktowany po macoszemu”. Czy określenie w zasadzie nie wskazuje, że tak naprawdę chodzi o powód i to jego powinno dotyczyć orzeczenie?

Witam.
Wielokrotnie słyszałem poniższe zwroty. Czy wszystkie z tych form są poprawne? Jeśli nie, to dlaczego?
– Poszedłem wraz z Karoliną na spacer.
– Wraz z Karoliną poszliśmy na spacer.
– Wraz z Karoliną poszedłem na spacer.
Z góry dziękuję.

Dzień dobry!
Zwracam się z uprzejmą prośba o wyjaśnienie skrótu xx. Czytając ostatnio artykuł o rodzinie Czartoryskich, zwróciłem uwagę, że występował taki skrót od tytułu księcia w postaci xx. Występuje on również w nazwie muzeum xx. Czartoryskich. Ponadto pamiętam, że kiedy szedłem do bierzmowania, ksiądz również, podpisując mi spowiedź, używał takiego skrótu. Prosiłbym zatem o odpowiedź skąd się on wywodzi i co dokładnie oznacza.
Pozdrawiam
Piotrek Małek