Wiem, że w Poradni pojawiały się liczne teksty na ten temat, ale nadal mam pewne wątpliwości, a chciałabym rozwiać je w szerszym gronie ludzi. Chodzi mi o odmianę japońskiego imienia Hanzo. Z jednej zasady, jaką znalazłam w Poradni, wynika, że powinno się odmieniać, chwilę później jednak wyczytałam, że krótkie imiona zakończone na „o” nie podlegają odmianie. Stąd moja wątpliwość. Największy problem mam w tym wypadku z miejscownikiem.

Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam.

Szanowna Redakcjo! Czy w zdaniu „Nie znam środowiska Java” wyraz Java jest poprawnie odmieniony, czy raczej powinno użyć się formy Javy? Java jest w zasadzie nazwą języka programowania, a nie środowiska programistycznego, zatem całe to zdanie jest nieścisłe. Dla osób z branży informatycznej środowisko Javy ma sens, jednak użycie takiego znaczenia wymagałoby sprecyzowania, o jakie środowisko chodzi.

Czy możecie wszystkim powiedzieć, że jak dziecku chce się pić, to trzeba JE a nie GO napoić? W takim mówieniu króluje Warszawa, a szczególnie radiowcy i telewizjacy z Warszawy. Niedawno słyszałem o pieniądzach, „których trzeba wydać”. Zgroza!
Andrzej Kurowski, Poznańczyk (czy Poznaniak?).

Szanowni Państwo,
wrócę do pytania, na które dostałam odpowiedź, jednak bardzo niesatysfakcjonującą. Jak rozumiem, dr Wolański zapisuje Kennedy'ego, a wymawia [kenediego]? Dlaczego zatem mamy stawiać tam apostrof? Nie dajemy go w przypadku np. Caseyów (Caseyami, Caseyowie itd.). Nie przekonuje także mnie argument, że mogłoby to zmylić nas co do postaci mianownikowej. Nie myli nas w przypadku form: Jakiem czy Grapie. Co z Jakiem od Jacquesa (porada prof. Grzeni)?

Jaką postać przyjmie w mianowniku imię, które w wołaczu brzmi Jezuniu (kolęda Lulajże, Jezuniu). Czy da się spośród kilku możliwości – Jezunio, Jezuń, mianownikowe Jezuniu (jak Stachu z porady http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=11220), może jeszcze jakoś inaczej – wskazać jedną i odrzucić pozostałe?

Drodzy Państwo!
Przeczytałem niedawną odpowiedź Poradni nt. odmiany nazwiska Kleene. Nie rozumiem jednak, dlaczego powinno być: Kleene’ego, a nie: Kleenego, skoro końcowe -e jest we wszystkich przypadkach wymawiane (jako [i]). Nie piszemy przecież: Charlie’ego, tylko: Charliego, choć tam również brakuje fonetycznego [e].
Pozdrawiam
Tomasz Żuk

Szanowni Państwo!

Czy mogę poprosić o analizę dwóch zdań? Oba zostały poprawione przez dwie różne polonistki, przy czym jedno według mnie zawiera błędy. Oto zdania: 1. Tym, co często w tym świecie uchodzi za miłość, jest tak naprawdę pożądanie. 2. Tym, co często w tym świecie uchodzi za miłość jest tak naprawdę pożądaniem. (oryginał: What often passes as love in this world is actually lust).

Według mnie prawidłowa zależność brzmi: Tym, co..., jest pożądanie / To, co..., jest pożądaniem.

Dzień dobry!

Niedawno po raz pierwszy w polskim kościele luterańskim kilka kobiet zostało księżmi. W jaki sposób o nich mówić i jak się do nich zwracać (tzn. jaka jest forma żeńska od rzeczownika "ksiądz")? Czy może mówić "pastorka" - od słowa "pastor" (jak zazwyczaj mówi się o kapłanach protestanckich)? A może po prostu "kapłanka"?

Dzień dobry.

Mam wątpliwości dotyczące tego, jak będzie brzmiała prawidłowa forma na określenie kobiety księdza (zarówno liczba pojedyncza, jak i mnoga). Czy obowiązuje taka sama odmiana jak w przypadku wyrazu „ksiądz”?

Z poważaniem

Ewelina Dobrzyńska

Szanowni Państwo,

jak by Państwo stworzyli feminatywy od takich słów jak ksiądz albo wódz?

Pozdrawiam