-
je – go16.05.200116.05.2001Czy możecie wszystkim powiedzieć, że jak dziecku chce się pić, to trzeba JE a nie GO napoić? W takim mówieniu króluje Warszawa, a szczególnie radiowcy i telewizjacy z Warszawy. Niedawno słyszałem o pieniądzach, „których trzeba wydać”. Zgroza!
Andrzej Kurowski, Poznańczyk (czy Poznaniak?). -
Jidysz jako lingua franca
21.03.202311.03.2023Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące rozróżnienia na języki kreolskie i Lingua franca. Uważa się ze jidysz jest Lingua franca Żydów aszkenazyjskich, natomiast ma wiele cech języka kreolskiego – wyewoluował w wyniku kontaktu z językiem germańskim, ma swoją gramatykę i jest używany przez Żydów aszkenazyjskich w kolejnych pokoleniach. Czy mogliby Państwo wyjaśnić skąd klasyfikacja jidysz jako Lingua franca?
Z poważaniem,
Maciej
-
jomswikingowie
15.10.202015.10.2020W literaturze spotykamy dwojaką pisownię nazwy jomswikingowie – jedni autorzy zapisują ją od małej, inni zaś od wielkiej litery. Osobiście skłaniałbym się ku małej literze, wzorując się na ortografii wyrazu wiking. Czy podzielają Państwo moje zdanie?
-
Kąpielisko 21.05.201921.05.2019Szanowni Państwo,
spytam krótko: na kąpielisku czy nad kąpieliskiem? Na kąpielisko czy nad kąpielisko? Czy może jeszcze inaczej? Która wersja jest poprawna?
Z góry dziękuję za odpowiedź
-
Kimmeryjczycy22.03.201022.03.2010Witam,
mam pytanie o nazwę ludu, od którego wzięło się wyrażenie kimeryjskie ciemności. J. Parandowski wspomina o grodzie Kimeryjczyków, w Encyklopedii PWN są Kimeryjczycy, Kimmeriowie, zaś w Encyklopedii WSiP Kimmerowie, Kimerowie, Kimeriowie, Kimeryjczycy. Której z tych nazw najbardziej powinno się używać? I jak brzmi nazwa pojedynczej osoby? Kimer? Kimmer? Kimeryjczyk? A kobiety? Kimerka? Kimmerka? Kimeryjka?
Z góry dziękuję za rozświetlenie kimeryjskich ciemności niewiedzy. -
koniądz
23.09.202323.09.2023Chciałabym dowiedzieć się, jakie jest pochodzenie wyrazu „koniądz”, obecnego w co starszych słownikach (i tekstach) i oznaczającego bodajże skandynawskiego wodza. Czytałam w niektórych miejscach, że ma to być jakieś starodawne zapożyczenie z języków germańskich, skąd pochodzić ma słowo ksiądz, ale np. "Poradnik Językowy" 2/1950 sugeruje, że jest to wytwór Stefana Żeromskiego. I faktycznie najstarszy utwór, gdzie ten wyraz udało mi się znaleźć, to „Powieść o udałym Walgierzu” Żeromskiego. Czy jest to faktycznie jego twór, a w tym czy innym przypadku na jaki wyraz możemy wskazać jako źródłosłów? Szwedzkie „konung”?
-
kraje bałtyckie i nadbałtyckie1.12.20091.12.2009Czy Litwę, Łotwę i Estonię określimy wspólną nazwą kraje bałtyckie, czy kraje nadbałtyckie? A może obie formy można stosować wymiennie?
pozdrawiam
NŁ -
lewant28.04.200628.04.2006Lewant, levant czy lewanter? Która z tych form jest poprawna w odniesieniu do ‘silnego, chłodnego i wilgotnego wiatru wschodniego wiejącego m.in. na Morzu Adriatyckim’ (za: V. Anić, Veliki rječnk hrvatskoga jezika, Zagrzeb 2003)? W dostępnych mi słownikach języka polskiego nie mogę znaleźć ani jednej formy w zacytowanym znaczeniu. Czy istnieje jakaś ogólnie przyjęta zasada w tłumaczeniu nazw wiatrów lokalnych?
Serdecznie pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź, V. Sz.-R. -
m.c.10.07.200210.07.2002Szanowni Państwo!
Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, jak należy skrócić wyrażenie masy ciała: m.c. czy mc.? Ja opowiadam się za pierwszą z tych wersji. Przykładowe zdanie: „Lek należy podawać w dawce 1 mg/kg m.c. dwa razy w tygodniu” (Lek należy podawać w dawce jednego miligrama na kilogram masy ciała dwa razy w tygodniu).
Łączę wyrazy szacunku,
Jan Artur Sieńczewski -
Międzyobiektowy 27.11.201827.11.2018Zastanawia mnie pisownia słowa międzyobiektowy używanego w mojej branży gazowniczej. Czy pisać to słowo razem, czy pisać je osobno? Przykład użycia: gazociąg międzyobiektowy.