Mam pytanie o poprawną pisownię słów, które pochodzą od nazwisk kompozytorów muzycznych.
Przymiotniki – powinno się je pisać wielką czy małą literą? Np. mozartowskie symfonie, schubertowskie tria? W literaturze specjalistycznej spotykam pisownię wielką literą: utwory Beethovenowskie, opery Moniuszkowskie.
Rzeczowniki – brahmsista (od: Brahms), beethovenista (od: Beethoven), chopiniści (od: Chopin). Czy taka forma jest poprawna? Czy obowiązują określone reguły w konstruowaniu takich form?

Szanowni Państwo,
czy przymiotnik od acid house powinien brzmieć acid house'owy, czy razem: acidhouse'owy (jak np. hardrockowy)? Serdecznie dziękuję za odpowiedź.

W najnowszym wydaniu WSO PWN termin muzyczny allegro ma non troppo został zapisany bez przecinka, mimo że we wcześniejszych wydaniach rzeczony przecinek występował (allegro, ma non troppo). Proszę o wyjaśnienie, z jakiego powodu został on usunięty.
Dziękuję za odpowiedzi na wszystkie zadane przeze mnie pytania.

Szanowni Państwo!
Od jakiegoś czasu spotykam się w polszczyźnie z terminem upgrade i tworzoną od niego spolszczoną wersją czasownika. Bardzo mnie to (coraz częstsze i trwalsze) przenikanie do naszego języka terminów anglojęzycznych w ich niezmienionej w dodatku formie razi; tym bardziej że wspomniany wyraz spotykam w języku potocznym, nie zaś w żargonie komputerowym. Czy można to zjawisko wytłumaczyć? Czy coś poza lenistwem takie działanie usprawiedliwia?
Z góry dziękuję za odpowiedź
Felicyta

Dzień dobry,

proszę o wyjaśnienie czy poniższe konstrukcje są dopuszczalne:

„na audycji był gość...”, „na audycji powiedziałaś...”, „na audycję przygotowałem...”, „na audycję przyszedł...”.

oraz czy konstrukcja „zapraszam do odsłuchania piosenki...” jest poprawna.

Bardzo dziękuję za odpowiedź

Zwracam się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie poprawności wyrażenia  badanie artystyczne  na gruncie języka polskiego. Wyrażenie to przejmujemy jako tłumaczenie z jęz. angielskiego  artistic research  (funkcjonującego w dokumentach dotyczących badań artystycznych) na potrzeby serwisu internetowego poświęconego publikacjom z zakresu sztuki muzycznej.

Witam!
Słownik ortograficzny języka polskiego T. Karpowicza notuje termin muzyczny bistropha, jednak nie podaje wyczerpujących informacji fleksyjnych – mianowicie: jak należy toż słowo odmieniać w miejscowniku liczby pojedynczej (bistrophie czy może bistrofie…)?
Dziękuję, pozdrawiam.

Dzień dobry!
Mam pytanie dotyczące odmiany zagranicznych nazw własnych. Dlaczego np. byłam na koncercie Bon Joviego, ale słucham już Red Hot Chilli Peppers, a nie Red Hot Chilli Peppersów?

Proszę mi powiedzieć, która z form jest poprawna: cyrylicki czy cyrylski i analogicznie głagolicki czy głagolski? W książkach znalazłam obie formy, ale ostatnio usłyszałam, że wyrazy cyrylski i głagolski nie istnieją w języku polskim.

Inny słownik języka polskiego podaje, że słowo cytat oznacza przytoczenie fragmentu filmu, książki, utworu muzycznego itp. Czy w związku z tym nazywanie cytatem powtórzenia czyichś słów, np. znajomego, ma charakter przenośny lub potoczny?
A oprócz tego – przytoczenie słów znajomego to cytat jego czy cytat z niego?