myli��
-
Białucha i Tatko27.06.201327.06.2013Witam!
Wiele jest pytań na temat odmiany nazwisk, ale odpowiedzi na swoje wątpliwości nie znalazłam. Jak odmieniać nazwisko Białucha i nazwisko Tatko – czy odmieniać je w ogóle? Spotkałam się z odmianą komu? – Białusze, ale przy takiej odmianie można też wnioskować, że nazwisko jest Białusza, a nie Białucha. Czy nazwisko Tatko odmieniać, czy też lepiej zostawić je w mianowniku?
Pozdrawiam! -
Błądzić 20.09.201720.09.2017Szanowni Państwo,
proszę o etymologię czasownika błądzić.
Z pozdrowieniami
Stratos Vasdekis -
chyba na pewno
18.12.200918.12.2009Czym jest chyba na pewno? Czy to błąd językowy, czy raczej eufemizm, frazeologizm, ewentualnie oksymoron?
-
druidy, czyli znowu o deprecjatywności22.09.200622.09.2006Szanowni Państwo,
Słownik scrabblisty (wydanie książkowe) jako poprawną wymienia formę druidy. Nie znajduję jej w innych słownikach. Zaś druid to przecież człowiek, a więc powinno być druidzi. Forma druidy wydaje mi się błędna, bo jest zbudowana wg zasad dotyczących nazw przedmiotów lub zwierząt. Czy Słownik scrabblisty się myli?
Łączę pozdrowienia
Konrad Poleski -
dynks i DINKS1.02.20071.02.20071. 'Jakaś rzecz' to wg Słownika polszczyzny potocznej (Anusiewicz, Skawiński, PWN 1996) dyngs a. dings, a wg późniejszych słowników PWN (Wielki ortograficzny, 100 tys. potrzebnych słów, Wielki wyrazów obcych) – dinks a. dynks. Forma z pierwszego źródła wydaje mi się atrakcyjniejsza (i nie myli się z DINK, zob. dalej, p.2.). Skąd ta zmiana frontu i czy dings jest do obronienia?
2. Czy (powszechne) pisanie Dinks zamiast ang. DINK ('Double Income, No Kids'; też jako DINKY) ma uzasadnienie? Skąd to s? -
Dzielimy jabłko na sylaby27.02.201927.02.2019Witam Państwa pytaniem o jabłko.
Jak poprawnie można podzielić wyraz jabłko, przenosząc jego część do innej linijki. Zawsze myślałam, że: ja-błko, jabł-ko i jab-łko to trzy poprawne formy. Wpis w książce do kl. IV szkoły podstawowej informuje, żeby nie dzielić na ja-błko.
Kto się myli?
Pozdrawiam bardzo serdecznie.
-
Forma orzeczenia przy podmiocie szeregowym różnorodzajowym
25.12.202325.12.2023Chciałabym zapytać o to, kiedy należy używać czasownika w formie męskoosobowej, a dokładnie o to, kiedy uznajemy, że grupa jest „mieszana”. Jeśli mamy rzeczowniki, które opisują osoby, to sytuacja jest jasna. „Dziewczynka i chłopiec byli”. Co, jeżeli mamy rzeczownik męskorzeczowy albo męskozwierzęcy? Czy wówczas też należy napisać „byli”? „Dziewczynka i kot”, „Dziewczynki i koty”, „Dziewczynka i kwiat”, „Dziewczynki i kwiaty”. Szczególnie w przypadku rzeczowników nieożywionych dziwnie dla mnie brzmi użycie formy „byli”, ale może moja intuicja mnie myli.
Pozdrawiam
Katarzyna K.
-
Jeszcze raz o zapisie nazwisk kończących się w wymowie na -i po spółgłosce4.12.20184.12.2018Szanowni Państwo,
wrócę do pytania, na które dostałam odpowiedź, jednak bardzo niesatysfakcjonującą. Jak rozumiem, dr Wolański zapisuje Kennedy'ego, a wymawia [kenediego]? Dlaczego zatem mamy stawiać tam apostrof? Nie dajemy go w przypadku np. Caseyów (Caseyami, Caseyowie itd.). Nie przekonuje także mnie argument, że mogłoby to zmylić nas co do postaci mianownikowej. Nie myli nas w przypadku form: Jakiem czy Grapie. Co z Jakiem od Jacquesa (porada prof. Grzeni)?
-
karman11.10.200611.10.2006Jakiś czas temu poprawiałem w tekście odmianę słowa karman: karmana na karmanu. Dziś jednak natrafiłem w SWO PWN 2004 na oznaczenie przy karman – mzw oraz podaną formę -a. Rzeczywiście w Google jest trochę wyników dla takiej odmiany. Wtedy kierowałem się m.in. ortograficznym słownikiem PWN, który nadal (WSO 2006) podaje tylko -u. Obocznie możemy pisać czy też jeden ze słowników się myli?
Pozdrawiam -
lamus i lapsus3.01.20153.01.2015Szanowni Państwo,
jedna ze znanych mi osób często używa określenia lapsus w odniesieniu do osoby (np. „Jeśli ktoś jest lapsusem, to nie zrozumie tego”). Dotąd wydawało mi się, że słowo to oznacza jedynie błąd językowy, stąd moje zdziwienie. Proszę o wyjaśnienie tej kwestii.
Dziękuję i pozdrawiam
