Dzień dobry!
Czy można podnosić standard czy tylko podwyższać? Dotyczy to też stopy życiowej, procentowej itp.

Mnie w szkole uczono (a nie było to wcale aż tak strasznie dawno), że np. przymiotnik bezpieczny stopniuje się następująco: bezpieczniejszy, najbezpieczniejszy. Od dłuższego czasu jednak słyszę i czytam, że zmieniło się to w bardziej bezpieczne. Czy to jakaś moda, żeby stopniować wszystkie przymiotniki przez bardziej i najbardziej? Jak tak dalej pójdzie, to będziemy mieli: zły, bardziej zły, najbardziej zły…
Pozdrawiam

Szanowny Panie Profesorze,
czy kiedy jest się studentem wyższej uczelni, można posługiwać się takimi wyrażeniami jak: „Byłam dziś w szkole”, „Nudziło mi się na lekcji”. Krótko mówiąc, bardzo drażni mnie, kiedy dzisiejsi studenci nie mogą przestawić się, żeby traktować studia jako coś więcej niż szkoła podstawowa, gimnazjum czy szkoła średnia. Spotkałam się z kontrargumentem, że potocznie można tak mówić, ale czy wypada? Czy to nie umniejsza powagi i, bądź co bądź, roli studiowania?

Szanowni Państwo,
czy tłumaczenie angielskiego terminu security studies jako studia bezpieczeństwa jest prawidłowe? Może jednak studia nad bezpieczeństwem, chociaż specjaliści z tej dziedziny posługują się w swoich publikacjach pierwszą wersją tłumaczenia.
Czekając na opinię, pozdrawiam serdecznie
Dorota Polewicz

Jestem administratorem szkolnego profilu społecznościowego FB i jedna z czytających osób zwróciła mi uwagę, że popełniam błąd w pisowni wyrażeń typu Super! Chłopaki!, opisując np. jakieś sukcesy sportowe. Wg odbiorcy powinnam pisać superchłopaki.
Zaintrygowała mnie ta informacja i tak jak nie mam problemu z supermanem lub supermarketem to połączenie super i chłopaka budzi moje wątpliwości. Podobno taka zmiana obowiązuje od roku 2014.

Będę wdzięczna z odpowiedź.
Z życzeniami by nie tylko chłopcy byli super
Małgorzata Morawiak-Szysler z Piekar Śląskich

Witam! Chciałabym się dowiedzieć, jaka jest etymologia słów szczyt, wierzch i czubek. Czy one miały ze sobą coś wspólnego? Dziękuję!

Szanowni Państwo, nurtuje mnie od jakiegoś czasu sformułowanie, którego wymaga ode mnie mój szef. Wydaje mi się, że konstrukcja, jakiej on chce i jaką zawsze nanosi mi na pisma, poprawiając je, jest niepoprawna. Zamiast „Proszę o przesłanie informacji” muszę pisać „Proszę o spowodowanie przesłania informacji”. W mniemaniu mojego przełożonego pierwsze sformułowanie nie oddaje charakteru czynności, czyli tego, że adresat ma sprawić, by ktoś inny przesłał stosowne informacje. Bardzo proszę o rozstrzygnięcie mojego dylematu językowego.

Czy uzasadnione jest zapożyczanie wyrazów tag, tagować, skoro mamy w języku polskim precyzyjne odpowiedniki: znacznik, znakować, cecha, cechować, wyróżnik, wyróżniać, etykieta, etykietować? Pytanie dotyczy w szczególności zastosowania słów tagi, tagować w odniesieniu do popularnej od pewnego czasu funkcji znakowania treści internetowych słowami kluczowymi, klasyfikującymi te treści etykietami, spotykane np. w zestawieniu (?) chmura tagów.

Czy jest poprawną odmianą: jedną litrę, np.: „Proszę podać mi jedną litrę”?
Pozdrawiam.

Jakie są rodzaje żeńskie od wyrazów: filolog, teolog, krawiec, antropolog?
Dziękuję.
Pozdrawiam