Droga Poradnio,

czy zapis „tydzień-dwa” w poniższym tekście należałoby uznać za błędny? Pozwoliłam sobie zajrzeć do Korpusu; analogiczne zestawienia pisane są częściej z przecinkiem, rzadziej właśnie z łącznikiem. Jest to tłumaczenie dialogu; oryginał w języku angielskim podaję poniżej.

„Tydzień-dwa i pewnie będzie tu zima, że ho-ho. Wzięło i zasypało ci chatę rok temu na prawie miesiąc, nie?”

„Winter be here in a week or two, I reckon. You was snowed in near a whole month last year, wasn’t you?”

Wydaje mi się, że zapis z łącznikiem można by uznać za dopuszczalny i w sytuacji tłumaczenia takiej „łamanej” angielszczyzny być może nawet bardziej adekwatny.

Dziękuję za pomoc!

Szanowni Państwo!

Chciałbym spytać, czy poprawna jest forma „dane za+(tutaj miesiąc lub inny odcinek czasu)”. Np. w Polityce znalazłem takie zdanie: „Za czerwiec nie mamy jeszcze danych, ale wyraźnie widać, że od stycznia do maja tego roku na mydło Polacy przeznaczali już znacznie mniej niż rok wcześniej”.

Dane nie powinny być z czerwca albo w czerwcu? Sprawdziłem w wyszukiwarce PWN-u i widzę, że taka forma pojawiała się już co najmniej w latach dziewięćdziesiątych. Szczerze mówiąc, nie mam przeciw jej użyciu żadnego argumentu, jedynie odczucie, że nie jest ona poprawna, że jest jakaś taka nienaturalna.

Z poważaniem

wielki fan poradni

Pragnę zadać pytanie, na które odpowiedź częściowo została już udzielona, mianowicie pytanie dotyczącego poprawnego zapisu dat. Wielki słownik języka polskiego z 2003 r. podaje jako poprawny zapis daty: 12.5.2002 r. Która forma jest poprawna: 12.5.2002 r. czy miesiąc wyrażony cyfrą 5 powinien być poprzedzony cyfrą 0 – 12.05.2002 r.?

Szanowna Poradnio,
Nie robię sobie żartów.
Wcześniej pytałem o określenie za rok w maju powiedziane dzisiaj. Pani żartuje z tego, co piszę, nie dostałem odpowiedzi, dlaczego mogę mówić za rok w maju, jeśli nie ma 12 miesięcy, chodzi mi o to jak to jest, że mówię za to A nie ma roku, czy jest to niepoprawne, nie precyzyjne w tym wypadku.

Szanowni Państwo,
w jakiej wersji poprawne będzie zdanie: Istnieje 13 takich grafów, z czego 12 jest/są parami izomorficzne/izomorficznych?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Czy zdrobnione imiona, np. Izka, Aśka, Kaśka, Anka są tak samo nacechowane jak zdrobnienia: Iza, Asia, Kasia, Ania? Czy zwracając się do koleżanki: „Izka/Aśka przynieś proszę te dokumenty” zamiast Iza/Asia, można powiedzieć, że używamy formy mniej sympatycznej dla odbiorczyni (przez niektórych traktowanej nawet jako mniej grzeczna)?

Kiedyś widziałem, że pisze się "-||-" w miejscach gdzie wyraz jest powtarzany. Tj. np.:

- w kinie oglądamy filmy

- -||- jest ciemno

Czy to jest ogólnie poprawna/powszechna pisownia w tekstach mniej ważnych itp.?

Moje pytanie dotyczy często spotykanego zwrotu +18. Czasami takie ograniczenia pojawiają się przed wyświetleniem filmu na youtube, innym razem takim obostrzeniem opatrzone są artykuły lub zdjęcia na portalach. Moją wątpliwość budzi poprawność zapisu +18. Czy +18 jest właściwym sposobem informowania o tym, że dany artykuł dotyczy osób pełnoletnich? Czy może powinno się stosować zapis w następującej formie: 18+. A być może nie ma żadnej różnicy i obie formy +18 i 18+ są poprawne?

Mamy w języku polskim nazwy obcojęzyczne (przeważnie angielskie) wymawiane w sposób dość niesamowity: Kawa Jacobs – wym. [jakobs], transatlantyk Titanic – wym. [titanik]. Ejże! Wymawiajmy to albo w całości po polsku, albo w całości po angielsku: odpowiednio [jacobs] albo [dżekebs] – [titanic], albo [tajtanik]. Czyż można wymawiać wyraz, korzystając z jednej sylaby polskiej, a z jednej angielskiej? Przecież jest to co najmniej dziwne! Równie dobrze można by wymawiać te wyrazy jako – odpowiednio – [dzejcobs], [tajtanic]. Brzmi dziwolągowato, ale… spełnia przecież warunki narzucone wymową pokutującą w naszym języku (uzusową? – chyba raczej dziwaczną…).
Pozdrawiam serdecznie!!!

Dzień dobry,
mam pytanie dotyczące afektonimów – jaka jest geneza tego słowa, od jak dawna funkcjonuje w języku polskim i dlaczego tak trudno znaleźć je w słownikach? Rozumiem, że pierwszy człon pochodzi od słowa afekt, ale bardziej kojarzy się mi to z negatywnymi emocjami (por. zabójstwo w afekcie), a nie z „czułymi słówkami”. Dlaczego takie „miłe” słówko brzmi tak groźnie?
Pozdrawiam całą Redakcję i życzę wszystkiego najlepszego w Nowym Roku,
Agnieszka