Szanowni Państwo!
Coraz częściej spotykam się (w Internecie, telewizji) z użyciem przyimka od w dosyć dziwnym znaczeniu. Otóż od jest używane w celu określenia producenta towaru lub dostawcy usługi.
– „Nowa usługa od Google”
– „Notebook «Zrób-to-sam» od OCZ Technology”
– „Żelazko od Rowenta” lub „od BRAUN”
Takie użycie od bardzo mnie razi, wydaje się nienaturalne w naszym języku i jest raczej kalką z angielskiego. Co Państwo sądzicie o takim wykorzystaniu od?
J. Mężyk

Proszę o odpowiedź, czy stwierdzenie Nowy początek jest poprawne? Dziękuję.

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o wyjaśnienie, co w języku polskim oznaczają pojęcia nowy i nieużywany oraz czy przedmiot może być jednocześnie nowy i używany.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowna Pani Profesor,
Właśnie powstaje radio „Nowy Świat”. W założeniu nazwa radia miała się kojarzyć z otwartością, wolnością, tolerancją oraz z nowym otwarciem.
Kiedy zaczęliśmy używać tej nazwy, zrodził się dylemat czy mówić w dopełniaczu Nowego Świata czy Nowego Światu. Część z nas uważa, że ta druga wersja dotyczy nazw własnych np. ulicy (na rogu Nowego Światu), czyli dotyczyłaby również naszego radia. Jednak serce i intuicja ciągnie do wersji pierwszej.
Czy Pani Profesor może ten problem rozstrzygnąć?
Pozdrawiam serdecznie
Magda Jethon

Dzień dobry,
coraz częściej słyszy się o nowej generacji produktów. Źródła dotyczące owego wyrażenia są jednak niesamowicie ubogie. Proszę zatem o ocenienie nadużywanego dziś określenia nowej generacji produktów.
Serdecznie dziękuję, pozdrawiam,
Paweł

Szanowni Państwo,
czy w Nowej Zelandii i na Nowej Zelandii mogę stosować zamiennie? Używa się głównie formy w Nowej Zelandii, ale słyszę też na Nowej Zelandii. Będę wdzięczny za odpowiedź, bo nigdzie nie mogę tego znaleźć.
Z poważaniem,
Arek Braniewski

Dzień dobry,

czy są realne szanse na wypromowanie w języku polskim nowej litery? Czasem brakuje mi i z dierezą (dwoma kropkami): Ï ï, obecnego np. w ortografii francuskiej i czasem angielskiej (ang. naïve). Taka nowa litera ograniczyłaby wieloznaczność (heterofonię) dwuznaków si, zi, ci, np. w słowach maksimum, ziko, cito i dziesiątkach innych, także rodzimych jak „ziszczać”. Użytkownicy polszczyzny przeważnie wiedzą, jak coś przeczytać, ale przybywa różnych zapożyczeń.

Czy w zdaniach:
Po sprowadzeniu Czecha, odszedł do Romy
Jego taniec odtańczony na koniec, przeszedł do historii
Przeszedł do historii, jako pierwszy zawodnik, który…
Paradoksalnie największy mecz w karierze zawodnika, był jednocześnie początkiem jej końca
– potrzebne są przecinki? Trwa dyskusja. Ja uważam, że są zbędne; ewentualnie można by niektóre zwroty wydzielać jako wtrącenia/dopowiedzenia. Ale podobno jest nowa tendencja – usłyszałam.
Z szacunkiem Grażyna K.

Dzień dobry,

interesuje mnie użycie słowa konkury. Wiem, że według słownika konkury to dawniej staranie się o rękę kobiety, zaloty. Spotykam się jednak czasami z wyrażeniem iść w konkury traktowanym jako synonim konkurowania np. dwóch podmiotów, czy brania udziału w konkursie (i używanym np. w Internecie do określenia, że jakaś firma poszła w konkury z inną firmą lub uczestnik jakiegoś talent show idzie w konkury z innym uczestnikiem etc.). Czy wyrażenie to jest używane niepoprawnie?

Mam problem z zastosowaniem biernika i dopełniacza. Czy zdanie powinno brzmieć: „Tchnął nowego ducha w nasz zespół”? Czy też „Tchnął nowy duch w nasz zespół”? Dopełniacz byłby uzasadniony przy zaprzeczeniu („Nie tchnął nowego ducha”), ale potocznie przeważa w tego typu wypowiedziach. Czym kierować sie w budowaniu tego typu zdań?