Szanowni Państwo,
mam pytanie o poprawność gramatyczną i interpunkcyjną zdania: Znaczna niezgodność w tym, jak ukazywany jest Biron przez Pilsztynową, a jak opisują jego postać historycy, wydaje się istotna. Interpunkcja nie budziłaby wątpliwości, gdyby między a i jak dodać słowo tym, po którym postawilibyśmy przecinek. Ponadto ja bym napisał niezgodność między tym…, a nie: w tym. Proszę o komentarz.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo, czy mógłbym prosić o wyjaśnienie przemian historycznych współczesnego słowa ojciec w liczbie pojedynczej i mnogiej w języku polskim?

Pozdrowienia, Krzysztof

„Kiedyś była ona inną” – zamiast „(…) inna”. Jak wyglądała historia rozwoju przymiotnika do postaci dzisiejszej? Dlaczego dziś jest inaczej (forma inna), skąd to wynika i skąd wynikała forma inną. Gdzie można o tym poczytać więcej?

Witam. Chciałby prosić wyjaśnienie następujących wątpliwości: czy obok niewątpliwie poprawnej konstrukcji spójnikowej o tyle…, o ile… można uznać za poprawną także następującą konstrukcję": … o tyle…, iż…? Na przykład: „Przemówienie pana X było o tyle niezręczne i irytujące, iż potrafił on w jednym zdaniu wyrazić dwa sprzeczne ze sobą poglądy”. Chodzi tu o konstrukcję, w której wyrażenie o tyle oznacza 'z tego względu, z tej przyczyny', ale zachowuje swój pierwotny odcień znaczeniowy.

Witam serdecznie, mam do Państwa następujące pytanie, o to czy prawidłowe jest następujące sformułowanie: „Nad Polskę nasuwa się pomału front atmosferyczny”. Problem dotyczy tego, czy właściwe jest w tym miejscu użycie „pomału"? Pozdrawiam.
Robert Bochenko

Droga Poradnio,

Czy poniższy tekst (2 zdania) bezwzględnie należałoby zapisać z powtórzonym spójnikiem „z” (ujętym w nawias), czy zarówno bez, jak i z nim zdanie będzie poprawne? Jest to tłumaczenia utworu literackiego; w oryginale po angielsku.

„Gratuluje mi wykonania zadań. Jednak nie słowami z tradycyjnej japońszczyzny, a (z) jakiegoś współczesnego, specyficznego dialektu”.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Pozdrawiam serdecznie.

Drodzy Państwo!
Mam do Państwo pytanie dotyczące kolejność znaczeń w słownikach fachowych. Jeśli podajemy wiele przykładów dla oznaczenia użycia jakiedoś słowa, jaka kolejność obowiązuje w obrębie hasła? Na przykład określenie z przymiotnikiem (körperlicher Zwang), określenie z przyimkiem (unter Zwang) lub dopełnienie rzeczownikowe (der Zwang der Gestetz), a wreszcie użycie rzeczownika w połączeniu z czasownikiem (Zwang ausüben).
Z poważaniem
E. Jenek

Chciałabym się dowiedzieć, czy przed słowem poza stawiamy przecinek? Traktuję je jako synonim słowa oprócz i wydaje mi się, że nie powinno być przecinka. W jednym z oświadczeń dołączanych do wniosku o przyznanie świadczeń rodzinnych znajduje się następująca klauzula: „Oświadczenie zawiera wszystkie dochody nieopodatkowane wymienione powyżej poza dochodami nieopodatkowanymi znanymi OPS z urzędu”. Pomijam tu kwestię, czy przytoczone zdanie jest poprawnie skonstruowane.

Dzień dobry,
mam kolejne pytanie: o oficjalne polskie nazwy (i ich genezę) symboli: ′, ″ i ‴. Spotkałam się z: prim, bis, ter, ale w SJP i SWO ich definicji (jako symbolu) nie ma. W Wikipedii używane jest też unis (hasło: Minuta kątowa). Tabela znaków Unicode i dr Adam Wolański w odpowiedzi na moje poprzednie pytanie (bardzo dziękuję!) używają nazw: prime i double prime. Liczebniki łacińskie, które znalazłam, to: unus, duo, tres i primus, secundus, tertius. Czy mamy oficjalną nazwę?

Mam przed sobą dwa zdania i kompletnie nie wiem, czy można tu cokolwiek uznać za imiesłów przymiotnikowy, a zatem wydzielić przecinkami. Będę bardzo wdzięczny za pomoc i wytłumaczenie mi, kiedy daną część zdania uznajemy za imiesłów przymiotnikowy, a kiedy jest to zwykły przymiotnik.
1) Basia miała na sobie tylko jego białą koszulę ledwie zakrywającą jej pośladki.
2) Nie musiała czekać długo, bo kilka minut po dziesiątej otworzyły się drzwi prowadzące z korytarza do pokoju przechodniego.