Szanowni Państwo!

Usłyszałem wczoraj na lekcji niemieckiego, że polskie słowo mogę pochodzi od niemieckiego mögen oznaczającego móc. Chciałbym zapytać, czy ta forma oraz inne formy tego słowa (móc, możemy itd.) faktycznie były starsze i to od nich język polski, a może też i inne języki słowiańskie, wzięły swoje formy.

Z góry dziękuję za wszelką odpowiedź.

Z wyrazami szacunku

Adrian

Szanowni Państwo,
ostatnio w dzienniku Rzeczpospolita w artykule o kobietach pełniących funkcje publiczne znalazłam określenie polityczka. Serdecznie proszę o opinię dotyczącą tego słowa. Czy jest poprawne, podobnie jak politolożka? Wydaje mi się bardzo niezgrabne.

Pamiętam, że kiedyś, bardzo dawno temu, uczyłem się, że pisze się po za tym, po za domem, moja polonistka wyraźnie mówiła, że nie można pisać poza tym, poza domem, bo to nie ma sensu (poza jest rzeczownikiem). Przejrzałem kilka nowych słowników i wszędzie jest napisane poza tym, poza domem. Proszę napisać (jeśli to możliwe), jaka jest prawidłowa forma.
Z góry serdecznie dziękuję.

Witam, chciałabym dowiedzieć się która wersja jest poprawna: Proszę Pani czy Proszę Panią? Chodzi mi o sytuację, gdy na przykład dzieci zwracają się na lekcji do nauczycielki.

Dzień dobry!

Mam pytanie dotyczące poprawnej i dopuszczalnej odmiany słowa „sędzia” w rodzaju męskim. Słownik poprawnej polszczyzny uznaje formy D. sędzi; C. sędzi; B. sędzię za przestarzałe. Na tych stronach: https://pl.wiktionary.org/wiki/s%C4%99dzia https://dobryslownik.pl/slowo/s%C4%99dzia/76338/ uznano obie formy, czyli: D. sędzi/sędziego; C. sędzi/ sędziemu B. sędzię/sędziego za poprawne. Jestem nauczycielką i zastanawiam się, czy mam uznać taką (sędzi/sędzię) odmianę za błędną, czy nadal jest ona dopuszczalna.

Będę wdzięczna za ostateczne rozstrzygnięcie tej kwestii.

Z wyrazami szacunku

Aneta Szulc

Witam!
Mam pytanie, chodzi mi o słowo przyszłem, czy to jest poprawna forma? Moja znajoma, która uczęszcza do liceum, powiedziała, że jej nauczycielka twierdzi, że już jest to poprawne – dopuszczalne.
Proszę o odpowiedź, z góry dziękuję.

Ostatnio zaczęto używać żeńskich form zawodów, np. psycholożka, filolożka, biolożka. Czy nie lepszą formą byłaby psychologini, filogini i biologini? Końcówkę -ini można spotkać również w żeńskiej formie boga – bogini.

Męczy mnie jedna sprawa. Chodzi o to, jak uczyć dzieci. Ucząc o rzeczowniku, chciałbym mówić im o pięciu rodzajach tej części mowy, jednak podręcznik, z którym pracuję na lekcjach, podaje, że rzeczownik ma tylko 3 rodzaje: męski, żeński i nijaki, a liczbę mnogą sprowadzamy do liczby pojedynczej, by określić rodzaj np. okna – okno – nijaki. Ta reguła ma natomiast pewne luki, np. gdy chcemy podać rodzaj rzeczownika drzwi. Mam pracować zgodnie z podręcznikiem, czy uczyć poprawnej formy?

Dzień dobry!

Jestem nauczycielką języka polskiego i mam problem z wykrzyknikiem jako częścią mowy. Do tej pory wszędzie była podawana informacja, że wykrzyknik jest nieodmienną i niesamodzielną częścią mowy. Ostatnio natrafiłam na wiadomość, że wykrzyknik jest samodzielną częścią mowy. Proszę o rozwianie moich wątpliwości.

Z poważaniem

Anna Szelenbaum

Witam!
Chciałabym się dowiedzieć, czy słowo szwaczka pochodzi od formy męskiej szwacz, czy od słowa szwy.