Czy w tym zdaniu nie należałoby użyć zaimka „jego”? Podmiotem i wykonawcą czynności w całym tym zdaniu jest adresat tej wypowiedzi, a nie jego przyjaciel. Jakie zasady należy rozważyć przy ocenie poprawności tego zdania?

Jeśli po przeanalizowaniu siebie, dalej uważasz, że powinieneś porozmawiać z przyjacielem, jasno powiedz mu, w czym jest problem, i za pomocą pytań pomóż mu zrozumieć swój błąd.

Witam Państwa bardzo serdecznie!
Chciałbym poprosić o odpowiedź na pytanie, które nurtuje mnie od kilku dobrych miesięcy. Podczas jednej z lekcji omawialiśmy Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska. Doszło wtedy do nieporozumienia dotyczącego pisowni słowa SARMATA. Ad meritum, czy mając na myśli przedstawiciela szlachty polskiej z XVII wieku, można użyć formy sarmata, słowa pisanego małą literą?
Z góry dziękuje za wyjaśnienia

Szanowni Państwo,
czy formy oboczne śpieszyć i spieszyć powinno się wymawiać tak samo przez [ś], czy drugi z wyrazów można powiedzieć też [spieszyć]? Mnie kojarzy mi się to raczej z odebraniem jeźdźcowi konia, niż z pośpiechem.
Z wyrazami szacunku
Piotr Kęcik

Mój partner twierdzi, że przyszły weekend może odnosić się zarówno do najbliższego, jak i do kolejnego weekendu. Ja uważam natomiast, że weekend w bieżącym tygodniu można określić jedynie mianem tego/najbliższego weekendu, a przyszły weekend to weekend w kolejnym tygodniu. Luby jest głuchy na moje argumenty, a sprawa jest paląca, bo kilkakrotnie umawialiśmy się na przyszły weekend i okazało się, że on przyszedł w ten weekend, a ja w kolejny ;-)
Pozdrawiam,
Ola

Czy do takich jak możemy użyć skrótu t.j.? Czy skrót tj. znaczy 'to jest'? Uprzejmie proszę o odpowiedź. Przepraszam za składnię, pozdrawiam.

Daniel

Moje pytanie jest może i nietypowe, i… może niespecjalnie na miejscu, ale nie bardzo wiem, kogo o to pytać. Chodzi mi o zasadę (jeżeli takowa istnieje) umieszczania polskich nazw miejscowych w tekstach obcojęzycznych przeznaczonych dla obcokrajowców przebywających w Polsce (np. w programach festiwalowych pisanych w j. polskim, niemieckim i angielskim). Tłumaczenie np. nazw ulic nie wydaje mi się rozsądnym rozwiązaniem. Większy problem z nazwami miast (zwłaszcza na Pomorzu i Śląsku, które często mają swoje odpowiedniki).
Pozdrawiam
Janek Dokurno

Oto kolejne problemy z nazwami w USA. W Luizjanie odpowiednikiem hrabstwa jest parish. Słowo to zazwyczaj tłumaczy się jako parafię, jednak nie wiem, czy jest odpowiednie w tym kontekście.
Kolejnym problemem są townships (w większości stanów) i towns (w Wisconsin i Nowym Jorku) – są to jednostki podziału administracyjnego mniejsze od hrabstw. Czy gmina jest odpowiednim tłumaczeniem?

Dzień dobry.

Moje pytanie dotyczy słowa „otruć”. Czy poprawną lub chociaż dopuszczalną odmianą tego słowa jest „otruwać”, jako forma niedokonana? Czy działa tu podobna zasada jak: „zatruć” - „zatruwać”?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,

zmieniam miejsce zamieszkania. Mój nowy adres brzmi „ul. Osiedle Królewskie”. Jest to dosyć niestandardowe połączenie „ulicy” i „osiedla”. Czy podając mój adres poprawnym będzie pisanie po prostu „os. Królewskie”? Ktoś kto mieszka na ulicy Kwiatowej to pisze „ul. Kwiatowa”, a na osiedlu Piastowskim pisze „os. Piastowskie”. Jak będzie poprawnie w tym przypadku?

Będę wdzięczny za pomoc, sytuacja dla mnie nie jest oczywista.

Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)

Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.

Dziękuję za naświetlenie tematu,

Łukasz