Dzień dobry!
Prosze o odpowiedź na poniższe pytanie: czy w obszernym informatorze, traktującym o konkretnym parku krajobrazowym, wyraz park powinien byc pisany wielką literą? Na przykład: „Na terenie parku…”, „Pracownicy parku..”, „Badania chiropterofauny parku…”. itp. Będę wdzięczna za odpowiedź, za którą z góry dziękuję.
Katarzyna Kosińska

Witam,

bardzo często słyszę, że ktoś jest pewny na 90% czy 100%. Czy taka forma jest poprawna? Czy można być czegoś pewnym tylko w 90%? Czy stosowanie skali procentowej przy wyrażaniu swojej pewności nie pomniejsza niepotrzebnie znaczenia tego słowa?

Dziękuję za pomoc,

Pozdrawiam.

Witam.

Kolega poddał wątpliwości moje stwierdzenie i nie daje nam to spokoju.

Czy stwierdzenie "Dzięki stałemu kontaktowi będę pomagał Ci w osiąganiu swoich celów" jest skonstruowane poprawnie?

Proszę o pomoc w rozwianiu naszych wątpliwości.

Pozdrawiam serdecznie Paweł.

Ostatnio w autobusach pojawiły się naklejki z napisem: „Proszę,ustąp mi miejsce”. Czy napis ten nie powinien wyglądać: „Proszę, ustąp mi miejsca"?

Mam pytanie dotyczące przecinka przed to w następujących przypadkach. Czy powinien on się tam znaleźć?

• Jeśli jednak przed zajściem w ciążę byłaś zatrudniona to teraz szczególnie powinnaś dbać o to, aby pracodawca przestrzegał twoich praw.
• Jeśli przed ciążą nigdzie nie pracowałaś, ale byłaś zarejestrowana w Urzędzie Pracy to podlegasz obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.
• W chwili, gdy posiadałaś prawo do zasiłku dla bezrobotnych to Urząd Pracy ma również obowiązek.

Szanowni Państwo

Chciałem jeszcze dopytać w sprawie przymiotnika „radziecki”. W udzielonej, wartościowej odpowiedzi przez eksperta Adama Wolańskiego, zabrakło mi zakończenia tematu. Mianowicie: jak dzisiaj, w XXI wieku, brzmi przymiotnik od rzeczownika „rada", który nie będzie historyzmem?

Uprzejmie dziękuję ekspertom Poradni Językowej PWN za użyteczne podpowiedzi i wyjaśnienia.

Grzegorz Olszewski

Czy umieszczanie rozbudowanych przydawek przed rzeczownikiem, np.: „Skrajnie zmęczony i wyglądający jak zagłodzony pies biegacz przekroczył wreszcie linię mety” jest błędem? Mnie wydaje się interesującym zabiegiem stylistycznym, szczególnie jeśli użytym świadomie.

W SJP rzeczownik rozdzielczość nie ma liczby mnogiej. Czy słusznie? Weźmy, na przykład takie zdanie: „Dowolna karta będzie działać w trybie 32-bitowym, przynajmniej w niższych rozdzielczościach”. Można to zastąpić – „(…) w niższej rozdzielczości”, ale to już chyba nie będzie to samo…

Szanowni Państwo,
dowiedziałem się ostatnio, że w środowisku botaników mówi się np. o rodzinie wrzosowate (!), tzn. w takim wyrażeniu nazwa rodziny występuje zawsze w mianowniku zamiast w dopełniaczu. Muszę przyznać, że niezwykle mnie to razi. Dla przyrodników to ponoć norma. Uważają to Państwo za akceptowalne? (ot, maniera języka specjalistycznego). Może jednak warto promować dopełniacz? A może w ogóle czepiam się niepotrzebnie i takich przykładów jest więcej?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
moje pytanie wiąże się ze słowem sługa – słudzy. Słownik języka polskiego PWN podaje, że występuje ono zarówno w rodzaju żeńskim, jak i w męskim. Jeśli chodzi o użycie go w odniesieniu do duchownych Kościoła (w sensie Słudzy Boży i oczywiście chodzi tu tylko o mężczyzn), czy powinno się stosować tylko formę męskoosobową: słudzy, sługów, a nie np. sług?
Pozdrawiam serdecznie
Maria