Witam!
Czy rozdzielny zapis Super Express jest poprawny? Według reguł przedrostek super- jest pisany łącznie z wyrazem. Czy w wypadku nazwy własnej ta zasada nie jest wiążąca?
Pozdrawiam i czekam na odpowiedź.

Szanowni Państwo,
który zapis jest właściwy (słow. Univerzita sv. Cyrila a Metoda v Trnave):
1) Uniwersytet św. św. Cyryla i Metodego w Trnawie,
2) Uniwersytet Świętych Cyryla i Metodego w Trnawie,
3) Uniwersytet św. Cyryla i Metodego w Trnawie,
4) Uniwersytet im. św. św. Cyryla i Metodego w Trnawie,
5) Uniwersytet im. Świętych Cyryla i Metodego w Trnawie,
6) Uniwersytet im. św. Cyryla i Metodego w Trnawie?
Z góry dziękuję za odpowiedź. Z wyrazami szacunku,
–- słowacki czytelnik

Czy przecinki są w następującym zdaniu użyte prawidłowo? „Powiedziała, że ma nas dość, i, obróciwszy się na pięcie, wyszła”.

Czy do takich jak możemy użyć skrótu t.j.? Czy skrót tj. znaczy 'to jest'? Uprzejmie proszę o odpowiedź. Przepraszam za składnię, pozdrawiam.

Daniel

Moje pytanie jest może i nietypowe, i… może niespecjalnie na miejscu, ale nie bardzo wiem, kogo o to pytać. Chodzi mi o zasadę (jeżeli takowa istnieje) umieszczania polskich nazw miejscowych w tekstach obcojęzycznych przeznaczonych dla obcokrajowców przebywających w Polsce (np. w programach festiwalowych pisanych w j. polskim, niemieckim i angielskim). Tłumaczenie np. nazw ulic nie wydaje mi się rozsądnym rozwiązaniem. Większy problem z nazwami miast (zwłaszcza na Pomorzu i Śląsku, które często mają swoje odpowiedniki).
Pozdrawiam
Janek Dokurno

Bardzo proszę o wyjaśnienie pojęcia tradycja. Spotkałem się z tym pojęciem w różnego rodzaju przypadkach, jak np.: tradycja narodowa, tradycja staropolska, literacka, religijna, sadownictwa, tradycja warzenia piwa, tradycja obchodów święta, tradycja noworoczna, tradycje kaszubskie, tradycje polskie, tradycje górnicze, tradycje kulinarne itp. Czy pojęcie tradycji oznacza wyłącznie traditio – przekazywanie czegoś, czy jest ona również sama w sobie wartością podobną jak zwyczaj, czy obrzęd?

Szanowni Państwo,

mam pytanie z pogranicza polszczyzny, dotyczące pisowni nazwisk obcego pochodzenia, zawierających umlauty: ä, ö, ü. W związku z reformą pisowni niemieckiej spotykamy następujące formy ich pisowni: ae, oe, ue. Zasadę te stosują wybiórczo polskie media, na przykład w przypadku pisowni nazwiska pani Danuty Hübner – zarówno Hübner, jak i Huebner. Czy taka dowolność i ogóle zmiana pisowni nazwisk są dozwolone bez urzędowej zmiany ich zapisu?

Rafał Müldner

Witam,
mam pytanie odnośnie prawidłowego użycia słowa via. W serwisie internetowym wykop.pl umieszczane są często odnośniki do innych stron. Utarło się, że treści pochodzące ze strony reddit.com są opisywane wyrażeniem via reddit. Czy słusznie wydaje mi się, że jest to w tym wypadku sformułowanie niepoprawne? Wydaje mi się, że via oznacza raczej środek przekazu, a nie źródło. Czy nie poprawniejsza byłaby forma za: reddit, albo z reddit?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Polski dystrybutor rosyjskiego filmu Волкодав zdecydował się rozpowszechniać go pod kuriozalnym tytułem Volkodav. Tenże bohater w tłumaczeniu książkowym pojawia się jako Wilczarz (taki jest też tytuł książki). Czy pisząc o filmie i jego bohaterze, można używać formy Wołkodaw, która formalnie nie pojawia się nigdzie? Czy przeciwnie – należy podporządkować się „faktowi medialnemu” i pisać te horrendalne V i L?

Dlaczego przymiotniki jutrzejszy, dzisiejszy, wczorajszy, utworzone od słów jutro, dziś / dzisiaj i wczoraj, przypominają stopień wyższy przymiotnika? Z drugiej strony dlaczego pojawia się też w niektórych formach cząstka -aj- zamiast -ej-. Skąd taka oboczność?